فرشتههان! با مسجدیها کار دارند.
پاتوقتون کجاست؟
ستارههای درخشان زمین برای آسمانیها
گزارش ویژه
تو مسجد چه کنیم؟!
زائر خدا شویم! پایهاید؟
بر شما باد مسجدی شدن!
*هشدار داد: نماز همسایه مسجد جز در مسجد پذیرفته نیست...
**یکی پرسید: اى امیر مومنان! همسایه مسجد کیست؟
*فرمود: کسى که...
تجربه کنیم.
امسال توفیق خادمی شهدا در یادمان هویزه میسر نشد؛
انشاءالله به زودی خادمی در آستان امام رضا؛
یا حتی کربلا، کاظمین، نجف، سامرا؛
و چه بسا سوریه و شام بلا؛
و انشاءالله بقیع و مسجد الاقصی.
دیر یا زود، به مانند سه تیر 84 «مردی از جنس مردم» خواهد آمد و کام امت حزب الله شیرین خواهد شد.
دعا کنید با موفقیت زیارت با پای پیاده نصیب همه آرزومندان شود.
حلال کنید!
اگر بطلبند، دوباره عازم عراقم، کافیست عصر شود.
یک شاکلا بود و یک حاجیننه.
متولی قدیمی آستانه مبارکه حضرت سیدعلیکیا سلطان.
مادربزرگ عزیز من را خیلیها به اسم «ملّا» میشناختند. خب، آخوندی بود برای منطقه. آدم دین بود.
فاتحهای بخوانید. سپاس
به یاد مادربزرگ پدریام که سال پیش رفت| وقتی من ششماهه بودم (+)
این هفته رفتم خونه شمال.
دم در شتر تاهل خوابیده بود.
برای "ما" دعا کنید خوشبخت بشیم!
به برکت روز ملی خانواده و با یاد خانواده آل عبا، من هم خانوادهدار شدم! (اینجا درباره مناسبت امروز بخوانید!)
دفعه قبلی که خانوادهدار شده بودم (+)
شعر دکتر حسن بشیر به مناسبت تاهل حقیر (+)
سید علی اصغر علوی، برای ما بچههای نیمه دوم دهه هشتاد دانشگاه امام صادق علیهالسلام کاملا شناخته شده است. دانشجوی فعالی که به مدد حضرت ارباب، مسیری جدید پیش روی دانشجویان دانشگاه نهاد: عاشوراپژوهی یا رویکرد عاشورایی به علوم انسانی و امثال آن هیچ یک گویای ابعاد متنوع گفتمانسازیهای سیدنا که امروزه حجتالاسلام سیدعلیاصغر علوی است، نمیتواند باشد. طنزپرداز، شاعر، راوی، نویسنده و اخیرا خطیب و مدیر. آقا سید را با کتابهای زیر خیمه حسین میشناسید. این روزها مهمان خوان نجف است و از آنجا دور جدیدی از فعالیت در فضای مجازی را آغاز کرده است: طلبه دانشجو در مدار نجف
به مناسبت عید غدیر، مهمانتان میکنم با مطلبی از وبنوشتش:
به پاس همسایگی با خانه کسی که خدا خانهاش را دربست در اختیارش قرار داد
و به حرمت نان و نمکی که خوردهایم و به یاد همه اساتید، بزرگواران،دوستان و رفقا...
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص:
مَنْ أَرَادَ أَنْ یَنْظُرَ إِلَى آدَمَ فِی عِلْمِهِ وَ إِلَى نُوحٍ فِی فَهْمِهِ- وَ إِلَى إِبْرَاهِیمَ فِی حِلْمِهِ وَ إِلَى یَحْیَى فِی زُهْدِهِ- وَ إِلَى مُوسَى فِی بَطْشِهِ فَلْیَنْظُرْ إِلَى عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ
(شواهد التنزیل لقواعد التفضیل، ج1، ص: 103)
همه اینها یعنی:
"آنچه خوبان همه دارند تو یکجا داری"