یادم هست جمعی بود که یکی از دوستان حزب‌اللهی دستاوردهای هسته‌ای در هشت ساله احمدی‌نژاد را به طور کامل نفی می‌کرد و می‌گفت که رادیو دارو و امثال این‌ها که چیز مهمی نیستند، تحقیقات متوقف شده است و رکود حاکم است. با تسلطی که بر مباحث از خود در آن جمع نبستا نخبگانی نشان داده بود، همه داشتند می‌پذیرفتند که واقعا دستاورد هسته‌ای، یک شعار سیاسی است و واقعیت خارجی ندارد. همان‌جا به ذهنم رسید و گفتم: «پس چرا دانشمندان هسته‌ای ترور می‌شوند؟» آن‌جا بود که فضا برگشت و غبارها خوابید و حقیقت دیده شد. گاهی باید حقیقت صیقل داده شود تا دیده شود.

آرمیتا خیلی حرف برای گفتن دارد. آرمیتا می‌داند ما به چیزهایی رسیده‌ایم که دشمن دلش نمی‌خواست، پس بابایش را از او گرفتند. آرمیتا برای اتوبوس سفرهای علمی مسئولان و استادان دانشگاه‌های ما بهترین راننده است. (این‌جا درباره این سفر نوشتم.) او راه‌بلد است و دستاوردها را شهود کرده. حاج حسین براتی این (کال‌گراف) بار هم خوب طراحی کرده است: http://kaalgraph.ir/post/118

1- پویانمایی سفرهای علمی را یادتان هست؟! سریال علمی بی‌نظیری برای کودکان دبستانی که سرگرمی و آموزش را در کنار ابعاد فرعی دیگری چون کار گروهی و... در آمیخته بود.

2- رهبری در دیدار اخیر با استادان دانشگاه‌ها، نکته جالبی را تذکر داده‌اند و آن این‌که: اگر چیزی را نمی‌دانید، انکار نکنید؛ مثلا خوب است برای‌تان گردش‌های علمی ترتیب داده شود تا از دستاوردهای علمی ممکلت خودتان آگاه شوید! (متن کامل)

.:. برخی استادان دانشگاه‌ها، از تحقیقات و تالیفات دیگر استادان در رشته خودشان هم باخبر نیستند؛ چه برسد به پیشرفت علمی کشور. این یک ضعف است و باید برطرف شود؛ نه این که پوشیده شود!

این سفرها می‌تواند ویژه دانشگاهیان باشد و نه فقط استادان.

امروز آخرین امتحان این نیم‌سال تحصیلی را دادم. تقریبا امتحانات دانشگاه ما به پایان رسیده است و جمعه اقامت‌گاه‌های دانشجویی به مناسبت فرارسیدن تابستان باید تخلیه شود. واقعیت آن است که بسیاری از دانشجویان به بهانه‌های مختلف در طول تابستان یا پاره‌ای از آن، در دانشگاه ما می‌مانند؛ مثلا برای انجام مطالعات تخصصی و برخی تکالیف درسی، فعالیت‌های مرتبط با تشیکلات دانشجویی، بازآموزی و فراآموزی مثل دوره‌های علمی و مانند این‌ها.

تقریبا اتفاق نظر وجود دارد که اگر محدودیت خدمات رفاهی (تعطیلی رستوران، بوفه دانشجویی و...) نبود و از طرفی هزینه نسبتا بالای اقامت شبانه کم‌تر می‌شد، تعداد دانشجویانی که در دانشگاه می‌مانند، چند برابر می‌شود.

تابستان از جهت انجام مباحثه‌های علمی و مطالعات تخصصی برای حقیر، یک فرصت بی‌نظیر بود که برای اولین بار، دوره علمی و پژوهشی دعوت، این ظرفیت را به منصه ظهور رساند. شاید خیلی گزافه نباشد که بگوییم هر چه داریم، از مدرسه‌های تابستانی دعوت است. 

حضور اختیاری دانشجویان در دانشگاه معنی‌دار است. به شوخی در تابستان زیاد می‌شنویم: «تو هم که اومدی، پس به آموزش بگیم ترم رو شروع کنه!» 

به نظر می‌رسد تعطیلات ده، دوازده هفته‌ای تابستان برای دانشگاهی چون دانشگاه ما خیلی زیاد است و بسیاری از دانشجویان از آن، استقبال نکرده‌اند. شاید نخواهیم پیام و معنای حضور دانشجویان را درست بفهمیم، اما برایم جالب بود که حضرت آقا به طلبه‌ها گفتند که واقعا اقتضای تعطیلی در تابستان وجود ندارد. خب، این برای دانشجویان نیز هست:

----

البته ابعاد مساله تعطیلی تابستان بیش از این‌هاست: مثلا چون تابستان از ساختار رسمی رها هستیم، می‌توانیم خلاقانه تحصیل و پژوهش کنیم. همچنین نیاز به تفریح و استراحت وجود دارد که با تقویت و افزایش سه شانزدهم حق غیبت به بیش‌تر می‌تواند حاصل شود؛ نه با کاهش آن. چه خوب می‌شود مثلا حق تعطیلی تابستان در دو نیم‌سال تحصیلی و به تناسب توزیع گردد. به نظر می‌رسد اگر به نیازهای واقعی توجه شود، بسیاری از مشکلات مثل حضور و غیاب صوری هم اصلا پیش نمی‌آید.