فرشته‌هان! با مسجدی‌ها کار دارند.
پاتوقتون کجاست؟
ستاره‌های درخشان زمین برای آسمانی‌ها
گزارش ویژه
تو مسجد چه کنیم؟!
زائر خدا شویم! پایهاید؟
بر شما باد مسجدی شدن!
*هشدار داد: نماز همسایه مسجد جز در مسجد پذیرفته نیست...
**یکی پرسید: اى امیر مومنان! همسایه مسجد کیست؟
*فرمود: کسى که...
تجربه کنیم.
امسال توفیق خادمی شهدا در یادمان هویزه میسر نشد؛
انشاءالله به زودی خادمی در آستان امام رضا؛
یا حتی کربلا، کاظمین، نجف، سامرا؛
و چه بسا سوریه و شام بلا؛
و انشاءالله بقیع و مسجد الاقصی.
دیر یا زود، به مانند سه تیر 84 «مردی از جنس مردم» خواهد آمد و کام امت حزب الله شیرین خواهد شد.
دعا کنید با موفقیت زیارت با پای پیاده نصیب همه آرزومندان شود.
حلال کنید!
اگر بطلبند، دوباره عازم عراقم، کافیست عصر شود.
آیا سپاه مردان نامرد می‌پذیرد؟
سردار روشنایی، شبگرد می‌پذیرد؟
خسته شدم از اینکه هی کرده‌ام تمارض
دارالشفای شهرت، بی درد می‌پذیرد؟
#شعر از #کمیل_سامانی
عکس از #احمدرضا_حبیبی_بابادی
وبلاگ کمیل سامانی (+) را دنبال کنید.
www.PavaraQi.ir | @PavaraQi
تازه بمانید:
ble.ir/join/NzBiYmQwYT
📣یوسف ار گم شد فقط آشفته‌اش کنعانیان
درد هجران تو را صد شهر کنعان کم بود
علی نامداری متین
علی آقای نامداری،ورودی ۱۳۹۴ رشته ما (همان رشته میلاد عرفان‌پور و سجاد سامانی و... یعنی فرهنگ و ارتباطات دانشگاه امام صادق علیه‌السلام) ست. هم‌شهری مرحوم قیصر امین‌پور است. استعداد خوبی در شعر گفتن دارد.
به وبلاگش سر بزنید!
دانشگاه ما و به ویژه رشته ما شاعر زیاد دارد. خدا رو شکر بعضی‌هاشان با ارتباط خوبی که با مداحان و... دارند، کارهای جاودانه‌ای تولید کرده‌اند که ان‌شاء الله ذخیره قبر و قیامت‌شان بشود.
دوستان بهتر میدانند که:
مستی نه از پیاله نه از خم شروع شد
از «چایی» سه شنبه شب قم شروع شد
عکس چای را دیگه نمیذارم و بیش از این با دلهاتون بازی نمی کنم.
با تشکر از ابوالفضل نظری، مشهور به فاضل نظری، سراینده شعر «مستی نه از پیاله نه از خم شروع شد»
چه جای لاله ها خالی است!
نماز ظهر نزدیک است
چه باید کرد؟
کنار چشمه ای باید وقوع یک ندای آسمانی را بشارت داد
ص8
کتاب شعر «ناودان الماس»: مجموعه شعرهای نو/ احمد عزیزی، 1387: نشر کتاب نیستان
در معارف دینی عمیق باشید
شما اگر بخواهید به لوازم اسوه بودن و الگو بودن عمل کنید، بایستی معرفت دینی و معرفت اسلامی خودتان را عمق ببخشید؛ و این در گذشته شعر ما وجود داشته. شما نگاه کنید، شاعران برجسته ما اغلب - حالا نمی‌گویم همه – این‌جورند؛ از فردوسی بگیرید تا مولوی و سعدی و حافظ و جامی. فردوسی، حکیم ابوالقاسم فردوسی است. به یک آدم داستان‌سرا، اگر صرفاً داستان‌سرا و حماسه‌سرا باشد، حکیم نمی‌گویند. این «حکیم» را هم ما نگفتیم؛ صاحبان فکر و اندیشه در طول زمان او را حکیم نامیدند. شاهنامه فردوسی پر از حکمت است. او انسانی بوده برخوردار از معارف ناب دینی. همه آن‌ها حکیم بودند؛ سرتاپای دوانین[1]شان پر از حکمت است. حافظ اگر افتخار نمی‌کرد به حافظ قرآن بودن، تخلص خودش را «حافظ» نمی‌گذاشت. او جزو حفّاظ قرآن است؛ «قرآن ز بر بخوانم با چهارده روایت». حالا قرّاء ما که با اختلاف قرائت هم می‌خوانند، معمولاً دو تا، سه تا روایت بیشتر نمی‌توانند بخوانند؛ اما او می‌توانسته با چهارده روایت قرآن را بخواند که خیلی عظمت دارد. این آشنایی با قرآن، در غزل حافظ مشهود است؛ برای کسی که آن را بفهمد.
امام خامنه‌ای، 25/4/1390
محمد قائمی
شاعر جوان انقلاب اسلامی
دوست عزیز و هم‌رشته‌ای گرامی
سردبیر فعلی ماه‌نامه فرهنگی سیاسی حیات
امسال، توفیق حضور در یکی از باصفاترین رویدادهای فرهنگی سال را داشت.
درس «سیاست خارجی پیشرفته» حافظ + پیشگویی حافظ از توصیه رهبری به دولت:
پیر پیمان‌کش من که روانش خوش باد
گفت پرهیز کن از صحبت پیمان‌شکنان
دامن دوست به دست آر و ز دشمن بگسل
مرد یزدان شو و فارغ گذر از اهرمنان
بله! رهبر انقلاب که همان پیر و مراد ماست، تاکید کردند که از این دشمنان بپرهیزید! چرا که اینها پیمان شکن هستند. هوای دوستان را داشته باش و بر ساختارهای درونی و عناصر درون زای اقتدار ملی تکیه کن و از دشمنان قطع امید کن! مرد خدا باش! بی خیال این دشمنان!
براساس روزنوشت این هفته مسجدنما (+)
آقای دکتر محبی، استاد دانشکده اقتصاد دانشگاه امام صادق علیه‌السلام هستند. از قضا، ایشان دستی در شعر هم دارند و پیش‌تر نیز در مناسب‌های گوناگون شعرهای ایشان منتشر شده است.
در مطلب قبلی، با عنوان «بهترین نوروز من» از توفیق خادمی شهدا در یادمان هویزه به همراه بانو نوشتم.
آقای دکتر محبی، به همین مناسبت، دعای قشنگی در حق ما کردند و آن را در قالب یک رباعی زیبا درآوردند:
دعایت می کنم نوروز بعدی
شوی بین الحرم خادم به عیدی
نصیبت کربلا شه با عاروسه
به آغوشش یه نوزاد ملوسه
امسال برای خادمی، کربلای هویزه بودیم. کربلای حسین علم‌الهدی. نوروز سال بعد، چه جایی بهتر از خادمی در کربلای حسین، بین‌الحرمین؟ تازه جناب استاد به این هم اکتفا نکردند و برای بهره‌مندی از یه نوزاد ملوس هم دعا کردند. (البته دعاهای ضمنی دیگری چون زیارت کربلا و... هم در شعر مستتر است.)
من به زبان شعر که بلد نیستم جواب بدهم، اما همین جوری به سادگی وبلاگ‌نویسی خودم، از ایشان تشکر می‌کنم. صد البته که حقیر لیاقت این الطاف را ندارد. انشاءالله توفیق خادمی شهدا و خادمی سیدالشهداء هم در کربلای جبهه‌های ایران و هم در کربلای حسین، نصیب همه آرزومندان شود.
مرتبط:
شعر استاد دکتر بشیر به مناسبت تاهل حقیر (+)
پی‌نوشت:
آقای دکتر محبی، که انشاءالله خداوند ما و ایشان را با دوستان شهیدشان محشور کند و تداوم‌دهنده راه‌شان باشیم، یک رباعی دیگر در قسمت نظرات درج کردند که به پاس تقدیر از همه خادمان، منتشر می‌کنیم. باشد که توفیق گدایی و خدمت در کربلای ایران به هم‌جواری آنان منجر گردد.
درویش و گدای کوی یاران بودی
هم خادم کربلای ایران بودی
یا رب نظری به سوی درویشان کن
تا لایق دیدار شهیدان بودی
