امسال توفیق خادمی شهدا در یادمان هویزه میسر نشد؛ 

انشاءالله به زودی خادمی در آستان امام رضا؛ 

یا حتی کربلا، کاظمین، نجف، سامرا؛ 

و چه بسا سوریه و شام بلا؛

و انشاءالله بقیع و مسجد الاقصی.

   دانشجویان در دانشگاه‌ها بایستی رسالت دانشجو را درک کنند. رسالت دانشجو، استفاده از محیط دانشگاه برای درس خواندن و یادگرفتن و رشد پیدا کردن است. 
امام خامنه‌ای- 3 دی ماه 1362 (3/10/1362)

شنیده بودیم که در اولین سالگرد تأسیس دانشگاه امام صادق علیه‌السلام، حضرت آقا حضور یافتند و به ایراد سخن پرداختند. متن آن صحبت‌ها را پیدا نکردم. این جملات را که در کتاب «دانشگاه و دانشجو در آئینه رهنمودهای مقام معظم رهبری» (اطلاعات کتاب‌شناسی+معرفی کوتاه) یافتم، شاید بخشی از همان جلسه باشد. عنوان بیانات را «سخنرانی در مراسم افتتاحیه‏ دومین دوره‏ تخصصی دانشگاه امام صادق (ع)» ذکر کرده است. 

کمی تامل:

سه وظیفه برای دانشجو مورد توجه قرار گرفته است(*):

درس، یاد گرفتن و رشد پیدا کردن.

درس: احتمالا به اخذ واحدهای درسی و گذراندن آن‌ها با موفقیت است. این وظیفه تقریبا محدود به روزهای خاصی از ایام آموزشی (حضور در کلاس‌ها، انجام تکالیف احتمالی، مطالعه شب امتحانی و شرکت در جلسه امتحان) است. شاید بتوان رویکرد جدیدی را برای دانشگاه امام صادق متصور شد و با ارائه واحدهای تابستانی، این وظیفه را به چند هفته تابستانی هم تسری داد. به هر حال، درس، وظیفه اصلی و کارکرد اصلی دانشگاه است. حال، یک تصمیم مدیریتی گرفته شده که محدود به ایام خاصی باشد، هرچند مخالف نظر رهبری است.

یاد گرفتن: احتمالا به معنی باسواد شدن است. به جرئت می‌توان گفت رویکرد دانشگاه با ارائه بیش از 200 واحد درسیی به معنی ارائه تمام مباحث مفید نیست و برای باسواد شدن نیاز به مطالعه غیردرسی و براساس علایق شخصی و توانمندی‌های فردی است. در طول ایام آموزشی، تعدد کلاس‌ها و تکثر مباحث مانع بزرگی برای باسواد شدن است. روزهای پنج‌شنبه و جمعه، تعطیلات عید نوروز و تابستان، فرصتی بی‌نظیر برای باسواد شدن است. متأسفانه در این ایام، دانشگاه امام صادق به تعطیلی عجیبی فرو می‌رود و علیرغم اشتیاق دانشجویان، زمینه مناسب این امر محقق نیست. هزینه بالای اسکان تابستان، تعطیلی رستوران خویش‌یار دانشگاه و وضع نیمه‌تعطیل بخش اداری، دانشجویی، آموزشی، و پژوهشی دانشگاه موانع بزرگی است.

رشد پیدا کردن: به نظر می‌رسد دانشگاه هیچ برنامه‌ اجباری‌ای برای این قضیه ندارد. خدا را شکر تشکل‌های دانشجویی (بسیج دانشجویی و دفتر اعزام) هستند، وگرنه چه فرآیندی برای رشد پیدا کردن دانشجویان چیده می‌شد؟ فعالیت‌های تشکل‌ها هرچند محدود به ایام آموزشی نیست، اما متأثر از سیاست‌های دانشگاه است. مثلا در تابستان، دانشجو از کجا باید هزینه اسکان را بدهد تا بتواند نقش پیشرو بودن در عرصه اجتماعی‌اش را تمرین کند؟ فرض کنیم مشکل اسکان و تغذیه و این‌ها حل شود، اعتبارات دانشجویی و فرهنگی در تابستان به تشکل‌ها تعلق نمی‌گیرد و محدود به ایام آموزشی است. از سوی دیگر، در فصل حضور دانشجویان نیز با این سنخ فعالیت‌ها یک مبارزه منفی می‌شود. مثلا گفته می‌شد سفر زیارتی تبلیغی دانشجویان در اربعین به عتبات با هزینه شخصی خودشان حرام است، چون اربعین در ایام آموزشی قرار گرفته است! یا در سال گذشته، آن بخشی از بودجه سفر راهیان نور که توسط دانشگاه تأمین می‌شد، برای اولین بار- در دوران بیماری حضرت آیت‌الله مهدوی کنی- پرداخت نشد.

این‌ها تأملات اولیه (البته پخته!) از این بیانات بود. ببینیم ما کجای کاریم. سه وظیفه جدی داریم. سیره دانشگاه در مواجهه با این وظایف، نسبتا روشن است. امید که در دوران مدیریت جدید و با حضور آیت‌الله صادق لاریجانی آملی، زمینه‌های انجام این سه وظیفه به نحو احسن فراهم گردد.

(*) اثبات شیء نفی ماعدی نمی‌کند؛ در جاهای دیگری ممکن است وظایف دیگری هم مورد توجه قرار گیرد و دلیلی ندارد تصور کنیم همین سه تاست.

سلام بر شما

عید غدیر است. دیشب، بعد از هیات میثاق با شهدا، که از برنامه‌های فوق العاده این سال‌ها بود، یکی از نودوسه‌ای‌ها یک دو هزارتومانی نو به جمع سه‌چهارنفره ما عیدی داد. البته خودش هم از یکی دیگه عیدی گرفته بود. باهاش دو بسته شکلات خریدم. هنوز هم از شکلات‌ها مونده!

خدا را شکر ما از محبان امیر مومنان هستیم. انشاءالله از شیعیان آن حضرت هم باشیم. در فرهنگ، اقتصاد، سیاست و چیزهای دیگر نیز به شیوه حضرت عمل کنیم.

از برنامه فوق العاده دیشب هیات می‌گفتم: اول زیارت امین‌الله خوانده شد. (قانون شماره یک زیارت می‌گوید: همیشه برای یک امین‌الله وقت هست!) قاری خوبی از دانشگاه شهید بهشتی آمده بود. حاج آقای زندیه هم بحث لطایف قرآنی (این ثقل اکبر) را ارائه می‌دهند که از بخش‌های جذاب هیاته. استفاده از پرده‌نگار و انداختن متن و تصویر بر روی پرده و استفاده از جلوه‌های صوتی هم جذابیت لطایف قرآنی را بیشتر کرده است. ترافیک بزرگراه شهید چمران هم مثل همیشه مشکل‌ساز بود. گروه تواشیح در دو مرحله رسید. مرحله اول، سه نفر که زودتر (ولی با تاخیر) آمده بودند، اجرا کردند. اجراهای بعدی هم با استقبال و مشارکت همه حاضران همراه شد. افتتاح تارنمای جدید هیات نیز دیشب بود. یک مهندس جوان هم آمد گزارش و توضیحاتی داد، کلا فضای شادی بود! قرار گذاشتیم، هکش کنیم و هفته بعد، گزارشی از چگونگی کار ارائه بدهیم! حاج آقای معمار منتظرین از علمای اصفهان هم بحث خوبی کردند. جمعیت هم مشارکت خوبی داشت! الحمدلله مردم سر حال بودند. آقای شاکرنژاد هم با قرائت‌های بی‌نظیری همگان را به وجد آورد. بالاخره نوبت به برادر دکتر استاد حاجی میثم مطیعی رسید که هنوز دانشجوی دانشگاه است! زیاد نخوند. آقای رئیسیان، مداح جوان ورودی 92 نیز سرود خوبی خوند. صدای خوبی دارد. خدا حفظش کند، اردوی جنوب امسال خیلی با صدای او باصفا شد. حرف‌های خودمونی آقا میثم مطیعی در پایان هیات که کم‌کم به «دأب» ایشان تبدیل شده است، شنیدنی بود. تا تموم نشد، نرفتیم بیرون! هفته بعد هم آیت‌الله علم‌الهدی تشریف می‌آرن هیات.

خب، دیگه از کجا بگم؟!

آخر هفته پیش، میلاد امام هادی، یک ناهار مختصر به اقوام درجه یک و همسایگان دادیم و مراسم عروسی انجام شد! آخر این هفته، جمعه، هم ان‌شاءالله اثاث‌کشی می‌کنیم به قصد اقامت‌گاه متاهلی دانشگاه.

همین که دارید برای خوشبخت شدن ما دعا می‌کنید، برای آیت‌الله مهدوی و آینده دانشگاه نیز دعا کنید. آیت‌الله حاج سیدحسین مصطفوی نیز ظاهرا به رحمت خدا رفته‌اند که حق بزرگی بر گردن دانشگاه و دانشجویان دارند. فاتحه‌ای بخوانید.

اخیرا دو کتاب از طرح ملی ایستگاه مطالعه خوندم. خدا خیرشان دهاد. خوب کاری است. ان‌شاءالله فرهنگ مطالعه هزاران مرتبه بیش از پیش در کشور تقویت گردد.

خب، راضی باشید.

محتاج دعای خیر!

آها! می‌خواستم اینو بگم که فرارسیدن غدیر (و جشن بیعت با ولایت)، یعنی محرم (و سوگواره غربت ولایت) نزدیک است. ادعای ولایت‌مداری ما به زودی در آزمون کربلا سنجیده خواهد شد. کوفیان که رد شدند؛ ما هم فاصله زیادی تا رد شدن نداریم! مثلا همین کالاهای خارجی که می‌خریم، همین کتاب‌نخونی، همین چشم و هم‌چشمی و همین چیزا...

کلمه‌ها و ترکیب‌های تازه:

دأب: شیوه، روش. آقا میثم معمولا می‌گویند: ما تو این هیات دأبمون این نیست که...

پرده‌نگار: محصولی که با نرم‌افزارهایی چون پاورپوینت تولید می‌گردد.

برای این‌که پیاده‌روی اربعین نصیب همه دانشگاهیان شود، دعا کنید. (+) حاج حسین براتی الان کربلاست. خوش به حالش. این روزها نظرات مسجدنما را من می‌خونم.

غدیر برای امام صادقی‌ها یک معنای خاص هم دارد: دریافت فیلم دیدار غدیر

کیست منتظر؟

ظاهرا عنوان اردوی راهیان نور امسال بسیج دانشجویی دانشگاه امام صادق علیه‌السلام، به منظور بازدید از مناطق جنگی و عملیاتی جبهه‌های جنوب است. اردویی که اختصارا اردوی جنوب نامیده می‌شود و در کنار اردوی سالانه مشهد، پیشنهاد همیشگی من به دانشجویان است که حتما هر ساله در آن‌ها شرکت کنند. کیفیت این اردو و برکاتش تقریبا قابل مقایسه با هیچ اردوی دیگری نیست و به مراتب از بازدید جبهه‌های بسیج شهری قوی‌تر است. اردوی جنوب به طور سنتی یکی از اصلی‌ترین و مفیدترین فعالیت‌های بسیج دانشجویی (در همه دانشگاه‌ها به ویژه دانشگاه ما) است. البته متاسفانه این اردو با بیست و چند سال سابقه در سال گذشته برگزار نشد!

مرتبط: پیش‌تر به واسطه مسئولیتم در حیات، خبر منتشر شده در شماره اول نشریه رسمی بسیج دانشگاه (تفکر بسیجی، شهریور 1370) مبنی بر برگزاری اولین اردوی راهیان نور بسیج دانشجویی به عنوان یکی از چند فعالیت اصلی بسیج دانشگاه در آذر 69 را منتشر کرده بودم: اینجا. امسال هم بیست و دومین اردوی سالانه راهیان نور برگزار می‌گردد.

خدا را شکر، نود و سه‌ای‌ها توفیق دارند دوره هفت‌ساله تحصیل‌شان را با یاد شهدا آغاز کنند. این اردو می‌تواند جهت‌گیری علمی، فرهنگی، تربیتی ورودی‌های جدید را با سرعت بیش‌تری در راستای دانشجوی تراز انقلاب اسلامی قرار دهد. سال‌بالایی‌ترها نیز هرساله (کم‌تر یا بیش‌تر) از فرصت اردوی جنوب (و نیز فرصت خادمی شهدای هویزه) برای تجدید عهد با شهدا و تجدید انرژی برای ادامه مسیر در راستای اهداف بلند انقلاب اسلامی استفاده می‌کنند.

خودم از این اردو، خیر و برکت زیادی دیده‌ام. ایده‌های کار علمی تا انگیزه‌های کار علمی. ایده‌های فرهنگی، اجرایی، سیاسی، اقتصادی تا انگیزه‌ها. خدا به بچه‌های کادر اردو که بیش از دو ماه است، درگیرند، خیر دهاد و به دانشجویان، توفیق حضور و بهره‌مندی حداکثری.

امسال، این اردو با عرفه و عید قربان همزمان شده است. خب، این هم برکت دیگری است. عرفه در نزدیک‌ترین جاها به کربلا باشیم. 

کیست منتظر، اشاره به آیه قرآن دارد. آنجایی که می‌فرماید بعضی از مومنان بر عهدشان وفا کردند و شهید شدند و بعضی هم منتظرند!

یک نوروز متاهلی

در فرهنگ مازندرانی، یکی از احوال‌پرسی‌های معمول هنگام دیدوبازدید سال نو، آرزوی متاهل شدن جوانان مجرد است که چنین بیان می‌گردد: «شه عاروسه جا عید بیری» یعنی «با عروس خودت، عید بگیری!» پیوند ازدواج و اولین نوروز از این جهت، بسیار جالب و درخور توجه است.

این نوروز، اولین نوروزی بود که من متاهل بودم. 

اما اگر فکر کردید، این نوروز، از این جهت، بهترین نوروز من بود، اشتباه کردید؛ البته درست هم فکر کردید!

نوروز به طعم خادمی

بهترین نوروز من بودن امسال از این جهت حاصل شد که توفیق خادمی شهدای هویزه در یادمان شهدای دانشجو نصیبم شد؛ آن هم به صورت متاهلی. من و بانو امسال نوروزی متفاوت از هر سال را در جوار صد شهید محبوب گذراندیم. شهدایی که روزانه هزاران نفر از جاهای دور و نزدیک به دیدار آن‌ها می‌آمدند. چند روزی اسم‌مان خادم‌الشهداء بود.

خدا را شکر. ان‌شاءالله هر سال، دوره‌های تربیتی دانشگاه هویزه نصیب‌مان [و همه آرزومندان] شود. گسترش روزافزون تعداد داوطلبان حرکت‌های خادمی و جهادی را در کنار شرکت‌کنندگان اعتکاف و این‌ها بگذارید، نتایج جالبی به دست می‌آید.

پیوند مطلب قبلی‌ام درباره خادمی شهدای هویزه

پیوند پایگاه خادمین شهدای هویزه (بسیج دانشجویی دانشگاه امام صادق علیه‌السلام)

1- سهم علوم انسانی در انتخاب رئیس جمهور به قلم آقای جمال یزدانی را اینجا بخوانید. از این که می‌بینم دیگرانی چون من فکر می‌کنند، خیلی خوشحال می‌شوم. انتخاب یک رئیس جمهور معتقد به علوم انسانی اسلامی، به خدمات متقابل دانش و حکومت منجر خواهد شد. همین جمله خودش یه خودش مقاله مفصله.

2- چند چهره فرهنگی محبوب مثل برادر میثم مطیعی، وحید جلیلی، وحید یامین‌پور و... کتاب‌هایی را در حوزه‌های مطالعات عمومی و کمی تخصصی پیشنهاد داده‌اند. بسیج دانشجویی دانشگاه امام صادق علیه‌السلام هم یک سیر مطالعاتی ویژه پیشنهاد داده است. چندین و چند سیر مطالعاتی و معرفی مجموعه کتاب هم هست که به زودی در سایت صالحین (Salehin.ir) برای عموم بسیجیان و امت حزب الله منتشر خواهد شد.

3- دارم فکر می‌کنم می‌شود روزی مردم یک کشور دیگر برای ما پوستر بزنند و بگن: او سرباز ولی فقیه است؟

4- سوریه که در عربی حدیث (امروزی) بیشتر «سوریا» خوانده می‌شود، الگوی جالبی برای ماست. دو سال است که هیچ ندارند، اما مقاومت می‌کنند و سرانجام مقاومت، پیروزی است. شعرهای جدید میلاد عرفانپور و دیگران و طرحی از حاج حسین که زینت‎بخش خروجی نمایش‌گر رایانه‌ها می‌شود.

5- از محمد سلیمانی و انقلابی نوشتن‌هایش خیلی خوشم می‌آید. رئیس‌جمهور باید «رجُل بسیجی» باشد. مثل آقا سعید.

6- بایسته‌های تبلیغات سیاسی سالم در جوامع اسلامی، عنوانی است که برای گفتگوی تخصصی استاد دکتر بشیر در همین باره انتخاب کردم.

7- آخر هفته پیش، به زیارت‌های جهادی گذشت. بامدادان چهارشنبه با اتوبوس جمکران بودم و ساعتی بعد در حرم بانو. با همان اتوبوس به نماز صبح تهران آمدیم. به مدد سامانه اتوبوس‌های تندرو 6:30 دقیقه بامداد در ایستگاه راه آهن، منتظر قطار اتوبوسی دوطبقه بودم که با نشستن بر صندلی‌هایش، شب نشده به مشهد می‌رسیدم. البته یک دوست خوب همراهم بود. یک روز مشهد بودم و جمعه دوباره در تهران. قطار ارزان قیمت انگیزه مسافرت را بیشتر می‌کند. داشت نکته اصلی یادم می‌رفت: صندل خریدم. یادتان هست که در اردوی مشهد پارسال بسیج، که امسال برگزار نشد!، صندلم پاره شده بود؟

8- نکته اصلی بند قبلی (شماره 7) درباره مصاحبه آزمون دکتری بود. کنایه‌فهم‌ها! کجای اینترنت نشسته‌اید؟ خاطره شرکت در اولین مصاحبه دکتری را بخوانید. توضیح بیشتر آنکه سال گذشته که صندل نداشتم، در مصاحبه شرکت نکردم. شنبه قرار مصاحبه دانشگاه ما بود که فهمیدیم نیست. دوشنبه هم قرار مصاحبه علامه بود که افتاد روز رفتن ما به کربلا، یعنی27 خرداد، پس فعلا اونجا هم شرکت نمی‌کنم. امید که مصاحبه دانشگاه با سفر معنوی تربیتی کربلا تلاقی نداشته باشد که چهار ساله منتظر امام صادقی شدن هستم!

9- گفتنی زیاد است. عمر کم است. فرصت محدود است. باید تلاش کنیم تا خدمت کنیم. منتظریم چه شود؟ لا یغیرالله ما بقوم حتی یغیروا ما بانفسهم. یه چیزی را ما باید تغییر بدیم تا خدا تغییری ایجاد کنه. انقلاب اسلامی در مرحله حساسی است. کاش بیشتر تهذیب میداشتیم و به تقوا و اخلاق بیشتر مقید بودیم!

10- به یاد «بعدالتحریر»های حیات: یا علی مددی! الاحقر...