بسم الله الرحمن الرحیم

اذا 

• جاء نصرالله و الفتح
• و رایت الناس یدخلون فی دین الله افواجا

• سبح بحمد ربک 
• و استغفره

1- قبلا هم گفته بودم (اینجا و جاهای دیگر)، هر هشت نامزد را در دایره گفتمان انقلاب اسلامی می فهمم و مردم هر یک را انتخاب کنند، وظیفه ما حمایت از او و دولتش است. گرچه انتخاب من آقا سعید جلیلی بود، هدایت دلها به نحو شگفت انگیزی در یکی دو شب پایانی به سمت حجت الاسلام حاج آقای شیخ حسن روحانی انجام شد و با کمی بیش از 50 درصد آرا در همان دور اول، کار تمام شد. به عبارتی، تازه دور جدیدی از عشق بازی شروع شد. حاج آقای روحانی! جناب آقای دکتر آشنا! ضمن تبریک این پیروزی خجسته، ما مردم ایران به ویژه جوانان بسیجی دانشگاهها، آماده ایم هر کمکی از دستمان بر می آد، در راستای ایفای رسالت مهم دولت اسلامی  در این پیچ بزرگ تاریخی و این شرایط عالی جهانی و داخلی به انجام برسانیم.

پی‌نوشت:

به نظر می رسد آقای دکتر آشنا، استاد برجسته ارتباطات، در این پیروزی نقش بزرگی داشته اند. یک مشاور رسانه ای دانا و توانا.

پی‌نوشت2: همیشه پای یک امام صادقی در میان است!

2- از وظایف سه گانه ما در قبال انتخابات، یک وظیفه هنوز مانده است و آن هم جا انداختن معیارهای انتخاب اصلح است. مردم باید یاد بگیرند چه طور یک رئیس جمهور بهتر رو انتخاب کنن. این آموزش چیزی مثل آموزش انتخاب همسر یا انتخاب شغل است ولی ابعاد و آثار گسترده تری دارد. البته تربیت سیاسی ابعاد دیگری هم دارد. اولی آن انتخاب رئیس جمهور است. دومی آن حول محور تعامل مردم و حکومت اسلامی (دولت اسلامی) می چرخد. وظایف متقابل مردم و حاکمیت.

3- اینکه اصولگرایان (و نه اصولگرایی و نه گفتمان انقلاب اسلامی) در این انتخابات شکست خوردند، برای خودشان لازم بوده است. به تعبیری حتی حقشان بوده است تا کفران نعمت احمدی نژاد را نکنند! وقتی به جای کمک به دولت اسلامی احمدی نژاد، به تخریب او روی آوردند، اشتباه کردند. معتقدم پیروز حقیقی همه آن نامزدهایی هستند که مرتکب گناه نشدند و بی اخلاقی نکردند و آرای پاک به دست آوردند. فراموش نکنیم خود رقابت سیاسی هم موضوعیت دارد و مملکت اسلامی باید همه چیزش اسلامی باشد.

4- تصور میکنم باید انتخابات شورای شهر را جداگانه برگزار کنیم. انتخابات شورای شهر و روستا در جاهای کوچک، سایه سنگینی بر انتخابات ریاست جمهوری گسترد. خب، افرادی که معمولا تنور انتخابات رئیس جمهوری را در شهرستانهای کوچک و روستاها گرم می کردند، یا خودشان نامزد انتخابات بودند و یا حامی جدی یکی از نامزدهای شورا. به معنی دقیق، برخی شهرستانیها اصلا فرصت تامل روی کاندیداهای ریاست جمهوری و در نتیجه مشارکت فعال و جدی در حماسه بزرگ سیاسی نداشتند. (تصور کنید افرادی را که بین آقای جلیلی و روحانی مانده بودند و به خاطر لباس روحانیت به آقای روحانی رای دادند.) جا داشت شناخت بیشتری از نامزدها حاصل شود. در همین راستا خیلی خوب است وزارت کشور، ثبت نام از نامزدها و فرآیندهای مربوط را به یک ماه زودتر آغاز کند تا یک ماه به فرصت تبلیغات انتخاباتی نامزدها (و در نتیجه شناخت مردم) افزوده شود.

این عکس که تعرفه رنگ آن بنفش است، ربطی به این نکته ندارد که چون رنگ تبلیغاتی برنده انتخابات، بنفش بوده، آن را گذاشته باشیم و یا احیانا از چیزی عدول کرده باشیم. نشون به اون نشون که همین عکس رو 15 خرداد هم تو همین وبلاگ گذاشته بودم!

جمعه، اکثریت مردم رای می‌دهند/سرنوشت و آینده مهم است

جمعه، یک حماسه بزرگ سیاسی محقق می‌گردد. مردم ایران از طیف‌های مختلف سیاسی و غیرسیاسی در این اتفاق بزرگ مشارکت می‌کنند. بخشی از مردم هم رای نمی‌دهند. ان شاءالله آن‌ها هم به این رشد سیاسی اجتماعی برسند که اقتضای زندگی اجتماعی، مشارکت سیاسی است. مگر می‌شود انسان در تعیین سرنوشت اجتماعی فرهنگی اقتصادی سیاسی خودش و فرزندانش و نسل آینده بی‌تفاوت بماند؟ با همه شباهت‌های زیاد بین نامزدهای انتخابات (مثل اعتقاد ظاهری آنها به انقلاب اسلامی، رجل سیاسی مذهبی و مدیر و مدبر بودن آن‌ها) از نظر مبانی فکری و سلایق اجرایی بسیار از یک‌دیگر متفاوت هستند. حتی آن‌هایی که مثلا با هم ائتلاف کرده بودند، شباهت چندانی با هم نداشتند.

سرمان بی کلاه نماند/ بهترین گزینه را انتخاب کنیم

جمعه، انتخابات برگزار می‌گردد و مطمئنا (نه به اسناد نظرسنجی‌ها، بلکه به خاطر باور به وعده‌های الهی) حضور مردم پرشور خواهد بود؛ پس بیاییم سهم خود را انجام دهیم و رئیس‌جمهوری که نزدیک‌ترین دیدگاه‌ها را به ما دارد، رای بیشتری بیاورد. توجه کنید که هیچ یک از کاندیداهای موجود، کاندیدای ایده‌آل ما نیست که همه معیارها را در سطح بسیار خوبی داشته باشد. ما به کاندیدایی رای می‌دهیم که شایسته‌ترین (اصلح) از بین کاندیداهای موجود باشد. 

من آقا سعید را بهتر از بقیه می‌دونم

جمعه، انتخابات است. انتخاب من، آقا سعید است. برخی از موارد ذکر شده، علت انتخاب ایشان نیستند، بلکه تنها نشانه هستند. همه نامزدها هم خوبند و بیشتر معیارها را (در سطوح مختلف متوسط و خوب و عالی) داشته و صلاحیت رئیس جمهوری برای انقلاب اسلامی را دارند، منتها به نظرم آقا سعید در این پیچ بزرگ تاریخی برای دهه عدالت و پیشرفت، صلاحیت بیشتری دارد.

دکتر جلیلی علوم انسانی خوانده، در نتیجه فقط او با (ابعاد نظری و مبانی) سیاستگذاری کلان کشور آشناست و آن را در تجربه شش ساله شورای عالی امنیت ملی (در ابعاد مختلف فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و...) آزموده است.

آقا سعید علوم انسانی خوانده و فضای تفکر و حل مساله او، علوم انسانی است. توجه دارید که دانش آموخته طب یا فنی مهندسی اصلا نمیتواند همه جانبه نگری و دقت نظر یک دانش آموخته علوم انسانی دانشگاه را داشته باشد. مملکت هم با دو دو تا چهارتای ریاضی (از سنخ همان کاری که احمدی نژاد میکرد) نمی گردد و پیچیدگی های فراوانی دارد. ضمنا فضای تفکر او، علوم انسانی بومی اسلامی است. تفکر علوم انسانی غربی برای کشور ما جواب نمیدهد، چرا که در صدد پاسخ به مسائل کشور ما نبوده و نیست.

تاریخ اسلام بلد است، درک و فهم درستی از روابط قدرت در اسلام دارد. حکومت اسلامی را بهتر از بقیه (حتی بهتر از دکتر ولایتی که مطالعات جانبی تاریخی دارند) می شناسد. رئیس جمهور باید جایگاهش را درست بشناسد. گذشته را بداند و آن را چراغ راه آینده قرار دهد.

آقای جلیلی، نزدیکترین گزینه به معیار مهم «احمدی نژاد پاک» است. معیاری که رهبری در نوروز امسال مطرح کردند و خواستند رئیس جمهور آینده نقاط مثبت احمدی نژاد را داشته و نقاط منفی را نداشته باشد. چه کسی مانند او شبیه احمدی نژاد است و در عین حال عمده نقاط منفی او را ندارد؟ (توجه کنید که برخی ویژگیها همت مضاعف و پرکاری احمدی نژاد را هیچ یک از نامزدها ندارند، اما در مجموع چه کسی به احمدی نژاد شبیه تر است؟)

دشمنان از احتمال رئیس جمهوری او به خشم آمده اند. چرا که او بیشترین شباهت را با معیارهای رهبری (جهادی، سازش ناپذیر، الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت و...) دارد.

او را بیشتر از بقیه تخریب کرده اند و مظلوم شده است. به شدت اخلاقی و محجوب است. سایت او را هک کردند تا شمشیر را هم از رو بسته باشند.

گفتند: برنامه ندارد. این در حالی است که تعداد و کیفیت متخصصانی که دور او را گرفته اند، از متخصصانی که دور سایر کاندیدا را گرفته اند، بیشتر است. مثلا در اقتصاد، بزرگتر از پروفسور درخشان یا در مدیریت بزرگتر از دکتر رضاییان نداریم که! ضمن این که خود دکتر جلیلی، مبنای فکری دارد و یک علوم انسانی خوانده باسواد است. برنامه‌های مدون او نیز در حوزه‌های مختلف تنظیم شده است و در سایت‌ها موجود است.

گفتد: انحصارگران و افراطیها دور او را گرفتند. این در حالی است که در شورای عالی امنیت ملی با طیفهای مختلف فکری و سیاسی در حوزه های مختلف فرهنگی و اقتصادی و سیاسی کار کرده است. ضمن اینکه تنها بخش کوچکی از اطرافیان او، افراطی و معتقد به تفکر حذفی هستند. از برکات انتخاب دکتر جلیلی یکی همین خواهد بود که حتی همین افراطی ها هم حذف نخواهند و کشور از ظرفیت همه میتواند استفاده کند.

گفتند: به کارشناسی بی توجه است. در حالی که کارشناسانی در سطح برترین استادان کشور از او حمایت میکنند!

او برای من برترین گزینه است. چون فقط او انقلاب اسلامی را خوب فهمیده است. او انقلاب اسلامی را از دولت اسلامی تا نظام اسلامی تا تمدن اسلامی و نسبت انقلاب با ظهور خوب فهمیده است. او ظهور و حکومت مهدوی را خوب می شناسد. بعضی ها شعورشان نمی رسد و در مناظره گفتند: چون راه ونزوئلا دور است، ما نباید آنجا حوزه قدرت داشته باشیم. خب، نگاه تمدنی و فرهنگی نداشتن، نگاه مهدوی نداشتن، همین بلاها را سرشان آورده است که نفهمند چرا رئیس جمهور آمریکا به سرزمینهای اشغالی یا افغانستان سفر میکند. نیروهای نظامی خود را هم مستقر کرده اند و این آقایان نمی فهمند که حکومت جهانی مستضعفان، اختصاصی به شیعیان منطقه ندارد. نمی فهمند انقلاب اسلامی آمده است تا زمینه سازی ظهور کند. نمیفهمند ما در مسیر تمدن سازی بزرگ اسلامی، از ژاپن اسلامی یا ترکیه اسلامی یا مالزی اسلامی رد نخواهیم شد. الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت و دهه عدالت و پیشرفت را دیگر نامزدها به دقت آقای جلیلی نفهمیدند. بنابراین در یک سطح قابل ملاحظه ای از اختلاف با سایر نامزدها قرار دارد.

به احتمال زیاد در همین دور اول، آقای جلیلی رئیس جمهور می شود

باید دید دلها به سمت چه کسی متمایل میشود. اصلا بعید نمیدانم در همان دور اول، کار تمام شود و آقای جلیلی بیش از 50 درصد آرا را کسب کند. دوستی میگفت: مثلا از 25 میلیون احمدی نژاد و 13 میلیون موسوی، 20 میلیون نفرشان که به آقا سعید رای میدهند؟ اصلا عامه مردم به چه کسی رای میخواهند رای بدهند؟ به کسی که بیشترین تطابق را با معیارهای رهبری داشته باشد. البته شاید من اشتباه کنم. اما مدیریت قلوب و عواطف به دست حضرت حق است. انشاءالله باز هم شایسته ترین گزینه انتخاب گردد.

بنده عشق است و از هر دو جهان، آزاد است

کاری از: کال گراف عزیز

دکتر غلامعلی حداد عادل یکی از نامزدهایی است که کمترین تخریب علیه دولت و کمترین سیاه نمایی را داشته است.

اخلاق مداری و تقوا را در حد قابل قبولی سرلوحه خود قرار داده است.

تشنه قدرت نیست.

مدافع نظام است ولو به ضرر خودش تمام شود.

مستندش و حضورش در مناظره ها عالی بود.

مومن، جهادی، ساده زیست وووو

بسیار آرام، معتدل و منطقی و خیلی آدم خوبی است.

و البته این خط آخر در انتقاد او بود. ما به رئیس جمهوری نیاز داریم که ساختارها و سازوکارهای مشکل آفرین را حذف کند و با آنها مبارزه کند. آقای حداد، بیشتر اهل گفتگو، تعامل، وحدت، با هم خوب باشیم و اینهاست. به اندازه کافی انقلابی و ساختارشکن نیست. حاضر است به خاطر انقلاب، برود با آقای ولایتی و قالیباف هم ائتلاف تشکیل دهد. در حالی که امروز در مناظره ها دیدیم حداد، بر سر اصول انقلاب و آرمانهای نظام ایستاده است. از آنها دفاع میکند. حتی اگر رای دست بدهد و یادش برود قرار بود از خودش دفاع کند.

خدا حدادها را برای انقلاب اسلامی نگه دارد.

انشالله نقاط ضعفش را به عنوان نقاط در جای مناسب باز هم مورد استفاده گیرد.

راستی، حداد در مجلس ششم خیلی مظلوم بود، اما آنجا هم پای نظام ایستاد.

هفت سال پیش، چنین روزی، چنین ساعتی، در بلندای کوه غار حراء به همراه جمعی از جوانان شمالی کشورمان در صدر اسلام سیر می‌کردیم. به این‌که عبدالمطلب گفت: من خدای شترهایم هستم و کعبه هم خدای خود را دارد. 

عید مبعث، شروع یک دوره جدید از تاریخ بشری است. تولدی با برکت برای دین اسلام و جریان حزب الله تاریخ است. بعثت یعنی آغاز دوران امت آخرالزمان. بعثت بهاری بود در زمستان جهل بشری که ادیان الهی را با خرافات و تحریف و... ناکارآمد ساخته بودند. بعثت یعنی انگیزه. بعثت یعنی عاشقا خیز که آمد بهاران! بعثت یعنی انگیزه ساخت جهانی جدید. جهانی بر مبنای توحید، صلح و عدالت. بگذارید با صراحت بیشتری تاکید کنم: حرکتی که با بعثت شروع شد، ادامه دارد و جاهلیت مدرن با سلاح نظامی و به کمک دانش و فناوری در جنگ با صلح و عدالت محمدی است.

از تبریک عید بعثت که بگذریم، برنامه های انتخاباتی نامزدها، به ویژه در تلویزیون، به شدت روی اعصاب است. از طرفی خوشحالم که آقای احمدی نژاد کاری کرده است که همه در فضای گفتمان انقلاب اسلامی و نسبت به مسائل آن، حرف می‌زنند.

از طرفی هم ناراحتم که بسیاری از نامزدها علنا جنگ نرم راه انداخته و به همین راحتی دروغ می زنند و افترا می بندند. جای احمدی نژاد در مناظره ها و برنامه ها خالی است(اینجا یک پیشنهاد هست). عمده نامزدها و نمایندگان در تخریب دولت، تحریب دیگر نامزدها و تحریف تاریخ و اندیشه انقلاب، از یکدیگر سبقت میگیرند. خاک بر سرشان! خوب است صدا و سیما ترتیبی بیندیشد که تا قبل از انتخابات، نماینده ای از طرف دولت به این تخریبها و بی اخلاقیها پاسخ بدهد. حداقل خود صدا و سیما صحبتهای امام و رهبری که دروغگویی اینها را ثابت میکند، انحراف اینها از انقلاب اسلامی را ثابت میکند، پخش کند. مگر قرار نیست این رسانه، نماینده مردم باشد؟ نکند تنها میخواهد بوق تبلیغاتی نامزدها باشد تا هر چه دروغ خواستند، ببافند؟ احتمالا دیگر این برنامه ها را نگاه نکنم. اذیت میشم. اینها مگر دین و تقوا ندارند؟ چرا اینقدر سیاه نمایی؟ چرا اینقدر مغالطه؟ چرا اینقدر وعده های نشدنی میدهند؟ مگر ریشه مسائل اقتصادی چیست که 100 روزه یا شش ماهه یا دوساله میخواهند آن را حل کنند؟ 

پی‌نوشت:

می‌گویند روزه عید مبعث، برابر با روزه 70 سال است.

زیاد صلوات فرستادن و زیارت امیرمومنان و حضرت رسول هم وارد شده است.

بعد التحریر:

ثبت نام دوره‌های فرهنگی تربیتی والعصر، بسیج دانشجویی دانشگاه امام صادق علیه‌السلام شروع شده است. (به دانشجویان و طلاب و علاقه مندان، پیشنهاد میکنم شرکت کنند!)

1- سهم علوم انسانی در انتخاب رئیس جمهور به قلم آقای جمال یزدانی را اینجا بخوانید. از این که می‌بینم دیگرانی چون من فکر می‌کنند، خیلی خوشحال می‌شوم. انتخاب یک رئیس جمهور معتقد به علوم انسانی اسلامی، به خدمات متقابل دانش و حکومت منجر خواهد شد. همین جمله خودش یه خودش مقاله مفصله.

2- چند چهره فرهنگی محبوب مثل برادر میثم مطیعی، وحید جلیلی، وحید یامین‌پور و... کتاب‌هایی را در حوزه‌های مطالعات عمومی و کمی تخصصی پیشنهاد داده‌اند. بسیج دانشجویی دانشگاه امام صادق علیه‌السلام هم یک سیر مطالعاتی ویژه پیشنهاد داده است. چندین و چند سیر مطالعاتی و معرفی مجموعه کتاب هم هست که به زودی در سایت صالحین (Salehin.ir) برای عموم بسیجیان و امت حزب الله منتشر خواهد شد.

3- دارم فکر می‌کنم می‌شود روزی مردم یک کشور دیگر برای ما پوستر بزنند و بگن: او سرباز ولی فقیه است؟

4- سوریه که در عربی حدیث (امروزی) بیشتر «سوریا» خوانده می‌شود، الگوی جالبی برای ماست. دو سال است که هیچ ندارند، اما مقاومت می‌کنند و سرانجام مقاومت، پیروزی است. شعرهای جدید میلاد عرفانپور و دیگران و طرحی از حاج حسین که زینت‎بخش خروجی نمایش‌گر رایانه‌ها می‌شود.

5- از محمد سلیمانی و انقلابی نوشتن‌هایش خیلی خوشم می‌آید. رئیس‌جمهور باید «رجُل بسیجی» باشد. مثل آقا سعید.

6- بایسته‌های تبلیغات سیاسی سالم در جوامع اسلامی، عنوانی است که برای گفتگوی تخصصی استاد دکتر بشیر در همین باره انتخاب کردم.

7- آخر هفته پیش، به زیارت‌های جهادی گذشت. بامدادان چهارشنبه با اتوبوس جمکران بودم و ساعتی بعد در حرم بانو. با همان اتوبوس به نماز صبح تهران آمدیم. به مدد سامانه اتوبوس‌های تندرو 6:30 دقیقه بامداد در ایستگاه راه آهن، منتظر قطار اتوبوسی دوطبقه بودم که با نشستن بر صندلی‌هایش، شب نشده به مشهد می‌رسیدم. البته یک دوست خوب همراهم بود. یک روز مشهد بودم و جمعه دوباره در تهران. قطار ارزان قیمت انگیزه مسافرت را بیشتر می‌کند. داشت نکته اصلی یادم می‌رفت: صندل خریدم. یادتان هست که در اردوی مشهد پارسال بسیج، که امسال برگزار نشد!، صندلم پاره شده بود؟

8- نکته اصلی بند قبلی (شماره 7) درباره مصاحبه آزمون دکتری بود. کنایه‌فهم‌ها! کجای اینترنت نشسته‌اید؟ خاطره شرکت در اولین مصاحبه دکتری را بخوانید. توضیح بیشتر آنکه سال گذشته که صندل نداشتم، در مصاحبه شرکت نکردم. شنبه قرار مصاحبه دانشگاه ما بود که فهمیدیم نیست. دوشنبه هم قرار مصاحبه علامه بود که افتاد روز رفتن ما به کربلا، یعنی27 خرداد، پس فعلا اونجا هم شرکت نمی‌کنم. امید که مصاحبه دانشگاه با سفر معنوی تربیتی کربلا تلاقی نداشته باشد که چهار ساله منتظر امام صادقی شدن هستم!

9- گفتنی زیاد است. عمر کم است. فرصت محدود است. باید تلاش کنیم تا خدمت کنیم. منتظریم چه شود؟ لا یغیرالله ما بقوم حتی یغیروا ما بانفسهم. یه چیزی را ما باید تغییر بدیم تا خدا تغییری ایجاد کنه. انقلاب اسلامی در مرحله حساسی است. کاش بیشتر تهذیب میداشتیم و به تقوا و اخلاق بیشتر مقید بودیم!

10- به یاد «بعدالتحریر»های حیات: یا علی مددی! الاحقر...

شاید خدا خواست رئیس‌جمهوری از اهالی علوم انسانی داشته باشیم.

علوم انسانی، علوم سیاست‌گذاری کلان جامعه است.

بهره‌مندی از این علوم، یکی از حداقل‌های ضروری برای تصدی جایگاه ریاست جمهوری است. اصلا معنی ندارد رئیس‌جمهوری از این حداقل برخوردار نباشد.

علوم انسانی، صرفا یک مجموعه دانش و آموختنی (حفظ و تکرار!) نیست. علوم انسانی، روش حل مساله و روش تفکر است. کلان‌نگری، انعطاف‌پذیری در یافتن راه‌های جایگزین، توجه به ابعاد مختلف حیات انسانی و اجتماعی و... از ویژگی‌های حل مساله به روش علوم انسانی که تنها با تنفس در فضای علمی به دست می‌آید.

خدا را شکر، در آستانه ماه پر برکت رجب، یک رئیس‌جمهور صالح از اهالی علوم انسانی پا به عرصه ریاست جمهوری گذاشت.

آقا سعید! خوش آمدی!

البته آقا سعید، نه تنها از زاویه گفتمانی علوم انسانی، بلکه از زاویه گفتمانی انقلاب اسلامی اهمیت دارد. 

آقا سعید، یک «احمدی‌نژاد پاک» است.