هفت شهریور 1320 آمد. یازده اردیبهشت83 رفت. در این میانه یتیم بود. به سختی کار کرد و درس خواند. معلم شد. مبارز سیاسی شد. شاعر شد. طنز نویس شد. رفیق شفیق رئیس جمهور عزیز، محمد علی رجایی شد. (از همان دوران معلمی). مدیر کل تو آموزش و پرورش شد. مشاور نخست وزیر و رئیس جمهور (هم رجایی و هم آقا سید علی آقای حسینی خامنه ای) هم شد. سال 1362 هم خودش از مشاغل سیاسی اومد بیرون تا بهتر بتونه به خدمت کنه. طنز رو که از سال 1350 با اختناق رژیم پهلوی کنار گذاشته بود، دوباره به کار گرفت. گل آقا شد و دو کلمه حرف حساب نوشت. (روزنامه اطلاعات آقای دعایی) 1369 خیلی جوگیر! هفته نامه طنز و کاریکاتور داد بیرون و کمی بعد ماهنامه و سالنامه و بعدها هم بچه ها گل آقا!1381 هم کسی نفهمید و به کسی هم نگفت که چرا یه دفعه تصمیم به تعطیلی هفته نامه گل آقا گرفت! زندگی جالبی داشت که با فقر شروع شد و ظلم. با درس و کار ادامه پیدا کرد و مبارزه. به پست سیاسی رسید ولی آن را رها کرد تا معلم باشد و کار فرهنگی کند. بازگشت زود هنگام (نه چون همکار دیگرش، میرحسین موسوی 20 ساله) به سیاست داشت، آنهم به زبان شیرین طنز و برای رضای خدا. یادش گرامی! انتشارات مدرسه، مجموعه کتابهای چهره های درخشان را با هدف معرفی مفاخر عصر حاضر به نسل جوان و نوجوان چاپ می کند. کتابهایی شکیل، سبک، با حجم مناسب و اطلاعات سودمند. کتاب «کیومرث صابری فومنی گل آقا» یکی از این کتابهاست که در 96 صفحه چاپ شده و من چاپ سوم 1386 آن را خوندم. ریتا اصغرپور (نویسنده کتاب) علاوه بر زندگی نامه، به تهیه سال شمار زندگی، گزیده ای نوشته ها و فهرست مجموعه آثار و عکس هایی از ایشان (کودکی، در کنار شهید رجایی و مقام معظم رهبری، در لباس احرام و ...) اقدام کرده است. شخصا از دوره راهنمایی (دهه 70!) علاقه خاصی به این مجموعه کتاب چهره های درخشان داشتم و کتاب پروفسور حسابی، احمد آرام، کلهر و ... رو از همین مجموعه خوندم.
هفت شهریور 1320 آمد. یازده اردیبهشت83 رفت. در این میانه یتیم بود. به سختی کار کرد و درس خواند. معلم شد. مبارز سیاسی شد. شاعر شد. طنز نویس شد. رفیق شفیق رئیس جمهور عزیز، محمد علی رجایی شد. (از همان دوران معلمی). مدیر کل تو آموزش و پرورش شد. مشاور نخست وزیر و رئیس جمهور (هم رجایی و هم آقا سید علی آقای حسینی خامنه ای) هم شد. سال 1362 هم خودش از مشاغل سیاسی اومد بیرون تا بهتر بتونه به خدمت کنه. طنز رو که از سال 1350 با اختناق رژیم پهلوی کنار گذاشته بود، دوباره به کار گرفت. گل آقا شد و دو کلمه حرف حساب نوشت. (روزنامه اطلاعات آقای دعایی) 1369 خیلی جوگیر! هفته نامه طنز و کاریکاتور داد بیرون و کمی بعد ماهنامه و سالنامه و بعدها هم بچه ها گل آقا!1381 هم کسی نفهمید و به کسی هم نگفت که چرا یه دفعه تصمیم به تعطیلی هفته نامه گل آقا گرفت!
زندگی جالبی داشت که با فقر شروع شد و ظلم. با درس و کار ادامه پیدا کرد و مبارزه. به پست سیاسی رسید ولی آن را رها کرد تا معلم باشد و کار فرهنگی کند. بازگشت زود هنگام (نه چون همکار دیگرش، میرحسین موسوی 20 ساله) به سیاست داشت، آنهم به زبان شیرین طنز و برای رضای خدا.
یادش گرامی!
انتشارات مدرسه، مجموعه کتابهای چهره های درخشان را با هدف معرفی مفاخر عصر حاضر به نسل جوان و نوجوان چاپ می کند. کتابهایی شکیل، سبک، با حجم مناسب و اطلاعات سودمند. کتاب «کیومرث صابری فومنی گل آقا» یکی از این کتابهاست که در 96 صفحه چاپ شده و من چاپ سوم 1386 آن را خوندم. ریتا اصغرپور (نویسنده کتاب) علاوه بر زندگی نامه، به تهیه سال شمار زندگی، گزیده ای نوشته ها و فهرست مجموعه آثار و عکس هایی از ایشان (کودکی، در کنار شهید رجایی و مقام معظم رهبری، در لباس احرام و ...) اقدام کرده است.
شخصا از دوره راهنمایی (دهه 70!) علاقه خاصی به این مجموعه کتاب چهره های درخشان داشتم و کتاب پروفسور حسابی، احمد آرام، کلهر و ... رو از همین مجموعه خوندم.