سید مرتضی آوینی، علی رضا کمری، یوسفعلی میرشکاک، نصرت الله معین وزیری، سعید طایفه نوروزی، محمدرضا الوند، سید علی رضا میرعلی نقی، مسعود ده نمکی، سپیده کاشانی، محمدکاظم کاظمی، امیرعلی مصدق، مجتبی شبیری، مهرزاد ارشدی، علی داوودی، زهرا کاوه، سید حسین مطهری، حسین قدیانی و ...
اینها اسامی نویسندگان و هنرمندانی است که در شماره ششم (تابستان88) نشریه تخصصی پلاک هشت (فصلنامه فرهنگ و هنر پایداری معاونت هنری بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس) آثار و گفتاری از خود به یادگار نهاده اند.
شماره جدید پلاک هشت، به مانند راه و بسیاری از نشریات مد روز انقلابی دهه چهارم انقلاب، (راه، پنجره و ...) رنگی شده است و در ورقهای گلاسه به چاپ رسیده است. گویا مشکل ساده زیستی و کاغذهای رنگی حل شده است. صاحبان این رسانه ها هر چند دیر، به این نتیجه رسیده اند که مخاطب مداری هم به اندازه کیفیت محتوا مهم است. خدا را شکر!
گاهی احساس می کنم این نشریه بیش از حد مدیر مسئولش (گل علی بابایی) را بزرگ می کند و زیاد از او می نویسد!
پرونده ویژه این شماره، جنگ داستان ناگفته نام دارد و به دو سرفصل مهم در مبارزه با انقلاب اسلامی پرداخته است. یکی تجاوز سراسری 31 شهریور1359، و دیگری از آن مهم تر و کم هزینه تر: کودتای 18 تیر 1358، کودتای نقاب (نجات قیام ایران بزرگ). احتمالا می دونین گرچه طرح حمله عراق به ایران در دوران مصدق توسط انگلیسی ها ریخته شد، زمینه مناسب اجرای اون فراهم نشد تا بعد انقلاب. یکی از مهم ترین کارهایی که قبل جنگ هزینه بر برنامه ریزی شده بود، طرح بی نظیر همین کودتای هجده تیر بود که در صورت موفقیت نیازی به جنگ نبود! ولی دشمنان باید بدانند که این انقلاب رفتنی نیست!
مجتبی شبیری مطلب قشنگی نوشته و به صدا و
سیما تاخته که با این همه سوژه دفاع مقدسی، شما تازه کاسه گدایی بده سوژه در راه
خدا به دست گرفته اید؟
گفتگویی صریح با مسعود ده نمکی (موفق ترین کارگردان سالهای اخیر سینمای ایران) پرده از مسائل جدیدی (به ویژه درباره فیلم پرفروش اخراجی ها) برداشته است.
بخش شیپور جنگ هم گزارش جالبی از تاریخ و سیر موسیقی نظام در ایران نوشته است.
بخش رنگ جنگ، با صفحاتی به اسم «خون، نفت، کوکاکولا» تصاویری از ساکنان گهواره تمدن زمین (عراق) احتمالا نظر هر بیننده ای را جلب می کند. مقاله ای با عنوان گرافیک و انقلاب اسلامی به قلم سید شهید اهل قلم، آقا مرتضی، (بر گرفته از کتاب انفطار صورت، نشر ساقی) به بررسی رابطه هنر و انقلاب پرداخته و این که چرا گرافیک رابطه بهتری با انقلاب اسلامی برقرار کرد.
پرونده ویژه ای برای شاعر مردمی، استاد محمدرضا آقاسی، تمام صفحات بخش شعور سرخ را پوشانده. آقاسی به حق شعر مذهبی و سنتی را مردمی کرد و عامه را مخاطب خویش کرد و به موفقیت رسید. چند مقاله و چندین سوگنامه از هنرمندان و شاعران بنام کشور: یوسفعلی میرشکاک، محمد کاظم کاظمی، امیرعلی مصدق، علی داوودی، محمدعلی عبدلی، علی محمد مودب، محمدزمان گلدسته، خشنود محمدی، سپیده کاشانی، رقیه آزادنیا و محمدرضا احمدی فر.
«اگر نفسی از سیده تاج خانم می آید، برای رهبر است. ما همه چیزمان فدای رهبر است.» این بخشی از جملات یک مادر شهید مازندرانی است که مصاحبه با او را در چهار صفحه می توانید بخوانید. «تا وقتی من و دیگر پدر و مادر های شهدا زنده ایم و نفسی داریم، نمی گذاریم این انقلاب که با خون جگر گوشه های ما به ثمر رسیده به دست دشمنان اسلام بیفتد.» به راستی برای نابودی انقلاب باید اول خانواده های شهدا را کشت! کودتاچی های سبزنما، باید اول فکری برای این همه پیرمرد و پیرزنی کنند که تا آخرین نفس خود پای نظام ایستاده اند.
گفتگوی پایانی این نشریه با احسان محمد حسنی است. فعال برجسته عرصه فرهنگ سالهای اخیر. مدیر سابق موسسه عاشورا، فرهنگسرای پایداری و اکنون معاونت تبلیغات بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشها. او همان کسی است که مراسم ظهر عاشورای فکه، تئاتر شب آفتابی و ... از ابداعات اوست. حرفهای خیلی قشنگی زده. به ویژه در مورد میرحسینی که سالها در تلاش یک وقت ملاقات او بود و ...