سه شنبه, ۱۸ تیر ۱۳۹۲، ۱۰:۴۱ ب.ظ
ما جز این خانواده کسی را نداریم
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
این روزها (مصاحبه دکتری و حالا اعلام نتایج بورس) سخت به معنویت محتاجم. خدا هم انگار از ته دلم خبر داشت. 10 روز اقامت در مشهد مقدس نصیبم شده است. زائر امام رضا شدن همه عشق ماست. ماه مبارک رمضان هم دیگر آمده است و فضای عمومی شهرها هم به معنویت تمایل پیدا میکند.
* مردم خوب و نجیب عراق که التماس دعا داشتند و می‌خواستند نایب الزیاره‌شان باشیم، بدانند به یادشان هستم. به ویژه آن دختر کوچکی که در حرم امام جواد تا حدس زد ایرانی هستم، باب صحبت را باز کرد و خواست به نیابت از او زائر باشم.
* احادیث زیارت امام رضا را هم بخوانید(+). جالب است. به ویژه از جهت توجه به شرایط فرهنگی زمانه.
* توفیقی است در جمع بیش از 300 نفر دانشجویان فعال تشکل‌های دانشجویی تهران هستم. شاید اگر دوباره از نیم‌سال اول شروع کنم، فرصت‌های ارتباط با دانشجویان فعال دیگر دانش‌گاه‌ها را بیش‌تر جدی بگیرم.
* دعا کنید امسال با قرآن و عترت انس بیشتری داشته باشیم. انشاءالله یک شب قدر رویایی در انتظارمان باشد.
* باور ما دو کلمه بیش‌تر نیست: می‌شود. می‌توانیم. یا رب از دل‌های ما مهر و محبت را مگیر! * این تجمع، این توسل، این عبادت را مگیر! / هستی ما بستگی دارد به عشق اهل بیت* هر چه می‌خواهی بگیر، اما ولایت را مگیر! راستش، ما به‌جز این خانواده، کسی را نداریم.
* برخی رفقای مشهدی و غیرمشهدی را دیدم. دیدار مومنان لذت‌بخش است. 10 روز فرصت خوبی است تا مومنان بیشتری را ببینم. باشد که قدر رفقای خود را بیش‌تر بدانیم.
* خواستم چیزی هم درباره نقاره‌ها هم بنویسم! فعلا سکوت می‌کنم!
