سوم شعبان،‌ روز ولادت امام حسین است. او پاسدار حقیقی اسلام عزیز بود. با پیروزی انقلاب اسلامی، جمعی از بهترین جوانان این آب و خاک،‌ تصمیم گرفتند مثل آن حضرت،‌ پاسدار اسلام عزیز باشند. عموی من، یکی از همان جوانان بود که در کسوت پاسداری از انقلاب اسلامی به شهادت رسید.

عمو خارک! روزت مبارک!

امام روح‌الله

هر چه داریم از این محرم است

این محرم را زنده نگه دارید. ما هر چه داریم از این محرم است و از این مجالس. مجالس تبلیغ ما هم از محرم است، از این قتل سیدالشهداست و شهادت اوست. ما باید به عمق این شهادت و تأثیر این شهادت در عالم برسیم و توجه کنیم که تأثیر او امروز هم هست. اگر این مجالس وعظ و خطابه و عزادارى و اجتماعات سوگوارى نبود، کشور ما پیروز نمى‏شد. همه در تحت بیرق امام حسین- سلام‌الله‌علیه- قیام کردند... لکن در این اجتماعاتى که در محرم و صفر مى‏شود و در سایر اوقات، مبلغین عزیز و علماى اعلام و خطباى معظّم باید مسائل روز را، مسائل سیاسى را، مسائل اجتماعى را و تکلیف مردم [را] در یک همچو زمانى که گرفتار این همه دشمن ما هستیم، معین کنند؛ به مردم و به کشور بفهمانند که ما در بین راه هستیم و باید تا آخر راه ان‌شاءالله، برویم. ما با این ترتیبى که تاکنون بوده است و کشور ما و افراد کشور ما بحمدالله، حاضر بودند، با این ترتیب اگر پیش برویم، آخر کارمان به پیروزى مطلق مى‏رسد. لکن نباید سست بشویم‏.

صحیفه امام، ج‏17، ص: 59

منتشر شده در تابلو اعلانات‌های مسجدنما و نشریه سنگر محله

درنگ

واوِ مباینت!

دیگر نتوانست راحت از کنار برادرش هم بگذرد و او را کشت و به جبهه باطل پیوست. برادر و کشتن برادر؟ واوِ مباینت!

آیا فکر می‌کنید تمام شد؟ قوم بنی‌اسرائیل که قرار بود برگزیده‌ترین قوم شوند در یک صبح هفتاد پیامبر خدا را به شهادت رساندند. برگزیده‌ترین قوم و کشتن هفتاد پیامبر؟ واوِ مباینت!

آیا باز فکر می‌کنید تمام شد؟ یحییِ نبی را که گرفتند سرش را بریدند و بردند پیش یکی از فاحشه‌های شهر. سر پیغمبر خدا و فاحشه؟ واوِ مباینت!

آیا باز هم فکر می‌کنید این جنگ همیشگی تمام می‌شود؟ خیر! حضرت اباعبدالله (^ع) روزی که حرکت کرد، فرمود: ای مرد! من حق هستم و با باطل هیچ‌گاه کنار نمی‌آیم پس"من کان باذلا فینا مهجته و موطّنا علی لقاء الله نفسه فلیرحل معنا" البته فقط 72 تن همراهی‌اش کردند و کربلایی شدند ولی... مسلمانان و کشتن حسین (^ع)؟ واوِ مباینت!

باز هم کار به این‌جا ختم نشد... شهید آوینی می‌فرماید: صحرای کربلا به وسعت تاریخ است و کار به یک «یالیتنی کنت معکم» ختم نمی‌شود. جنگ حق و باطل نه تمام می‌شود و شیطان همیشه هست (گاهی هم بزرگش!). واوهایِ مباینت کم نیستند...

این داستان ادامه دارد. نوبت واوِ شماست...

 منتشر شده در تابلو اعلانات‌های مسجدنما و نشریه سنگر محله

نوشته محمدجواد سواری

عین مثل عرفه، عین مثل عاشورا

مولایمان حسین در عرفه عاشقانه و صادقانه به خدایش گفت:

ماذا وجد من فقدک؟
و ما الذی فقد من وجدک؟
لقد خاب من رضی دونک بدلا...

 چه دارد آن کسی که تو را ندارد؟

و چه ندارد آن کسی که تو را دارد؟

ضرر کرده [است] کسی که به غیر تو راضی شده و غیر تو را دوست دارد!

چند روز بعد هم در عاشورا عاشقانه و صادقانه به خدایش گفت:

دوست دارم 70 بار در راه فرمان‌برداری و محبت تو کشته شوم.

و شد.

از عرفه تا عاشورا راهی نیست. فقط باید عاشق و صادق باشیم تا مثل قربانی ما را بپذیرند.

باید گذشتن از دنیا به آسانی/ باید مهیا شد از بهر قربانی

سوی حسین رفتن با چهره‌ای خونین/ زیبا بود این‌سان معراج انسانی

 قدر عرفه را بدانیم.