روزنامه‌نگاری یک دانش تخصصی است. رشته علوم ارتباطات در دانشگاه‌ها به روزنامه‌نگاری می‌پردازد. بخشی از بحث‌های روزنامه‌نگاری مربوط به ویرایش و نگارش است. منسوب به استاد سنگری است که خطای افراد عادی، یک خطاست اما خطای اهالی رسانه به تعداد شمارگان آن کتاب و نشریه. 

اخیرا یک مصاحبه‌ای را به طور گذرا خواندم که مشکلات ویرایشی فراوانی داشت. بسیاری از آن‌ها را می‌گذاریم به حساب حفظ اصالت شفاهی بودن مصاحبه. مثلا گاهی به قرینه حضوری، بخشی از کلام حذف می‌شود. اما گاهی پذیرش حجم و کیفیت اشتباهات در یک متن واحد بیش از حد است. این مصاحبه را که با حجت الاسلام دکتر محسن الویری (استاد سابق دانشگاه امام صادق) درباره شئون طلبگی  و روحانیت از دیدگاه آیت الله مهدوی کنی انجام شده است، بخوانید. برخی غلط‌های آن تحمل کردنی نیست، به ویژه این که نشریه در یک فضای طلبگی منتشر شده است، انتظار داشتم اصطلاحات تخصصی طلاب درست نوشته شده باشد:

متن مصاحبه در تارنمای حاج آقای رضا تاران (+)

برخی از اشتباهات نگارشی:

هجم>حجم
دعو>دأب
ساکت کردند>سکوت کردند
علی اخبرکم>الا اخبرکم
لم قنته الناس> لم یقنته الناس
سالل>سال
دعب>دأب
منسب>منصب
مضموم>مذموم

جالب اینجاست که گاهی دعو، گاهی دعب، هر جور راحت بودند، نوشتند.