1.همه کارهای مسعود ده نمکی، از مستند «فقر و فحشا» گرفته، تا مستند «کدام استقلال؟ کدام پیروزی؟» مخاطبان فراونی یافته بودند. اخراجی های یک نشون داد که فیلم بلند از ده نمکی هم می تونه فروش خوبی کنه و حتی رکورد فروش بلیط تو گیشه رو بشکنه. اخراجی های 2 ده نمکی هم دست کمی از یک نداشته و به راحتی نه تنها داره رکورد به یاد ماندنی می زنه، حتی ممکنه از مرز 6 میلیارد هم عبور کنه و واقعه فرهنگی سال بشه!
2. روی آوردن ده نمکی به فیلم سازی، در حقیقت روی آوردن یک تفکر به فیلم سازی و استفاده از رسانه و ظرفیتهای نوین فرهنگیه. تفکری که به شدت مظلومه و تنها تو همین فیلمه که تونسته حرفهاش رو به مردم برسونه. تو فیلم هم خیلی چیزها، نه به طور نمادین، بلکه مستقیم، مشخصه. طیف تفکر ده نمکی ها حقیقت رو از نگاه خودشون تو فیلم خوب بیان کردن. مثلا همه متوجه شدند که همه شهیدها فرشته نبودند! این طیف هم  چنین انتقام سختی از حاجی گرینوف ها گرفت! این طیف با این فیلم، حال خیلی ها رو گرفت!
3. اخراجی های یک در مورد رزمنده ها بود. اخراجی های دو در مورد اسراء. ظاهرا سه هم در مورد جانبازهاست. با این حساب، باید گفت که روند انتقام گیری ده نمکی هم چنان ادامه خواهد داشت. البته این انتقام گیری ها لازم است و هم برای سینما و هم برای مردم لذت بخش است. این فیلم، به نحوی حرف دل بر و بچ اسلام انقلاب ایرانه.
4. اخراجی های دو، از لحاظ فنی و هنری خیلی از اخراجی های یک بهتر است. طنز فیلم هم خیلی خوب درآمده است. دیدن فیلم در سینما هم چیز دیگری است. هم می شود خانوادگی دید، هم مجردی، هم با دوستان. هم بسیجی ها می بینند، هم غیرحزب اللهی ها. اخراجی ها رو از دست ندهید! فیلمی که همه جا نقل مجالس است.