نویسنده وبلاگ مطالعات فضای مجازی و ارتباطات (http://cyberstudy.blogfa.com) که در سال جاری، رتبه 23 را در آزمون دکتری علوم ارتباطات کسب کرده است، در پاسخ به نظر من ذیل یکی از مطالبش، نکته مهمی را نوشت که متن آن و پاسخ بعدی من را می‌خوانید:
مطالعات فضای مجازی و ارتباطات
پنجشنبه 29 فروردین 1392 09:27 ب.ظ
البته از مجموع فعالیت هایی که ذکر کرده اید: "مطالعه کنیم، فکر کنیم، بخونیم و بنویسیم. بحث کنیم و کلاس بریم." یک موضوع بسیاربسیار مهم را (از نظر من) ننوشته اید و آن "پژوهش" است. حالا سوال این است که شما نسبت به پژوهش کم لطفی کرده اید یا دانشگاه امام صادق؟
بررسی ویژگی‌های آموزشی و پژوهشی دانشگاه‌ها هم چیز جالبی است. ارزش یک پست مستقل را داشت، هرچند حالش را نداریم. شاید افراد دیگری پیدا شوند و بنویسند.---
۹۹/۰۹/۲۶
نکته قشنگی را متوجه شدید!
پژوهش نه فقط در بین دانشجویان و دانشگاه‌های ما، بلکه در بسیاری از کشورهای مشابه ما هم جدی گرفته نمی‌شود.
البته در هنگام نظر دادن برای مطلب، تنها به آموزش فکر می‌کردم و ابعاد آن را به سبک دانشگاه خودمان (که مباحثه‌محوری و در کنار هم بودن از ویژگی‌های آن است) را بر شمردم. بخش عمده‌ای از فرآیند آموزشی دانشگاه ما شب‌ها در اقامت‌گاه دانشجویی یا رستوران دانشگاه صورت می‌پذیرد. خیلی چیزها را از سال بالایی‌ها در هنگام غذا خوردن یاد گرفتم و ماه‌ها جلو افتادم.
من هنوز ویژگی خاصی برای پژوهش‌های مورد علاقه دانشگاه خودمان پیدا نکردم که بخواهم از آن سخن بگویم. شاید علاقه به کارهای بزرگ و باکلاس، فرار از کارهای کوچک و کمی، نفرت از عملگی و حضور در میدان(!) از ویژگی‌های علایق پژوهشی دانشجویان باشد. اما این ویژگی‌ها مورد علاقه استادان نیست و تلاش دارند آن را تغییر دهند و بچه‌ها را از کتاب‌خانه به کف جامعه بکشند. چیزی که معمولا شکست می‌خورد!