این یک رسانه نبود
امشب یکی از برنامههای انتخاباتی کاندیداهای ریاست جمهوری یازدهم را دیدم. عنوان برنامه، گفتگوی ویژه خبری بود. اما گویا الفاظ معنی خود را از دست دادهاند. «گفتوگو»یی در کار نبود. اصلا در رسانهای نامیدن این برنامهها هم شک دارم. رسانه که قرار بود وکیل عموم مردم باشد، رکن چهارم دموکراسی و این جور چیزها. جای مجری را میشد هر کسی/چیزی گذاشت. نقاط منفی آقای احمدینژاد که در نامزدها هست، در برنامههای آنها مشخص میشود
و ای کاش یک آدم بیسواد آنجا بود که اینقدر شخصیت علمی و تجربه اجرایی آقای حسن عابدینی به سخره گرفته نشود. مغالطات آقای روحانی بسیار زشت بود. (مثلا: آقای عابدینی شما که فلان هستید دیگر چرا؟![این را که چرا چنین چیزی مغالطه و بد است، در کتابهای منطق بخوانید!) قرار بود رییس جمهور آینده، نقاط ضعف رئیس جمهور فعلی را نداشته باشد. اخلاق، تقوا، خلاف شرع بین آن هم قبل از ریاست جمهوری؟
مجری، پایه میکروفن نیست
آخر این چه سیاستی است که صدا و سیما در پیش گرفته است؟ قبلا میگفتند: احمدینژاد دیکتاتور است و اجازه نمیدهد از او سوالهای چالشی بپرسند. بهتان بزرگی بود. این روزها مردم قرار است انتخابی بکنند که حداقل چهار سال آینده به شدت متاثر از آن است. صدا و سیما بهتر است به جای آنکه نقش پایه میکروفن و یا خادم کاندیداها را بازی کند، به مردم خدمت کند و نماینده مردم باشد. حافظ منافع مردم و نظام باشد.
جذب رای مردم از چه راهی؟
من تنها همین یک برنامه را دیدم. گویا تخریب دولت و ناکارآمد جلوه دادن نظام، شاه کلید سخنان برخی نامزدهای انتخابات شده است. خدا لعنتشان کند. حضرت آقا تاکید کردند که این کارها را نکنید. مشت محکم مردم بار دیگر به زودی به سمت آنها خواهد آمد. خدا دلهای مردم را درست هدایت خواهد کرد.
پیشرفت بزرگ نظام
البته آقای روحانی حرفهای قشنگی هم زدند. تکرار شعارهای احمدی نژاد که همان شعارها و آرمانهای گفتمان انقلاب اسلامی است، از زبان اصلاحطلبان لذتبخش است. انشاءالله همه بخشهای کشور و مردم دست به دست هم دهند و این شعارها و آرمانها بار دیگر به سمت حقیقت و تحقق خارجی برود.
عدالت و ارتباطات/ فرصتهایی که باید به اصلاحطلبان داده میشد
یکی از حرفهای قشنگ آقای روحانی، که خالی از اشکال هم نبود، بحث «عدالت در رسانه» بود. صدا و سیما با حذف نسبی چهرههای اصلاحطلب، خدمت ناخواسته بزرگی به آنها کرده است. خوب است ماهیت آنها برای مردم روشن شود. تریبون در اختیار آنها داده شود و سپس بر اساس معیارهای رهبری و واقعیتها و اسناد مورد بررسی قرار گیرد که چقدر حرفها و ادعاهای آنان با واقعیت منطبق است.
مثلا همین قضیه هستهای
مثلا همین قضیه هستهای مورد استناد حاج آقای روحانی. واقعا هر چند ماه یک بار ما به یک پیشرفت بزرگ در قضیه هستهای مییافتیم؟ حضرت آقا که از دوران شما تعبیر به «عقبنشینی قدم به قدم» میکنند! لینک متن دیدار با دانشجویان یزد 1386
(از همین جلسه:
«من همان وقت هم در جلسهى مسئولین - که از تلویزیون پخش شد - گفتم اگر چنانچه بخواهند به این روند مطالبهى پىدرپى ادامه بدهند، بنده خودم وارد میدان میشوم؛ همین کار را هم کردم. بنده گفتم که بایستى این روند عقبنشینى متوقف شود و تبدیل بشود به روند پیشروى.»
«آخرش هم گفتند: این تعلیق موقت کافى نیست؛ اصلاً باید بهکلى بساط اتمى را جمع کنید.»)
چرا از حضرت آقا هزینه میشود؟ از سیاستگذاری (تصمیم) تا سیاستگزاری (اجرای) قضیه با دولت اصلاحات بود. تا جایی که رهبری مجبور شدند وارد میدان شوند و شدند و پشرفت شروع شد.
عدالت و ارتباطات/ نباید به نظام و یا دولت نهم و دهم هم ظلم شود
در ادامه بحث عدالت رسانهای، لازم است به ازای پخش برنامههای کاندیداها که در تخریب دولت و ناکارآمدی نظام (حالا یا به ظرافت و یا به صراحت) سنگ تمام گذاشته میشود، نمایندهای از دولت و ترجیحا کسی در حد و اندازههای خود رئیسجمهور بیاید و جواب این یاوهسراییها و دروغپراکنیها را بدهد. اینجا دیگر شخص احمدینژاد مطرح نیست، -وگرنه میگفتم خودش بیاید! - نظام زیر سوال است. تقابلها و تضادهای دیدگاههای برخی نامزدها با مبانی اسلامی انقلاب اسلامی باید روشن شود. دولت هم باید از خودش دفاع کند. کاشتن بذر حماسه سیاسی با تخریب دولت؟ دو سه نفر قبلی که با این شیوه میخواستند رئیسجمهور شوند، سر جمع15 میلیون هم رای نیاوردند.
پیشنهاد ویژه: جای خالی احمدینژاد را با گزینه مناسب پر کنید!
آقای ضرغامی! رئیسجمهور را به عنوان مجری برنامه انتخاباتی نامزدها منصوب کنید. احمدینژاد از همه چیز اطلاع دارد. توان اجرای بالایی دارد. رسانه را بیش از هر یک نامزدها و حتی مجریان شما میشناسد. ذاتا اینکاره است. به ریز مسائل اقتصادی، سیاسی و فرهنگی هم آشنایی دارد. اگر این کار را بکنید، دیگر کسی به این راحتیها جرات ندارد کمترین دروغی به مردم تحویل دهد. تخریب و بیاخلاقی نامزدها به صفر نزدیک خواهد شد. اکنون که کاندیداهای مدنظر آقای احمدینژاد در بین نامزدها نیست، چرا او مجری نباشد؟ از مجری برنامه انتخاباتی سخن میگویم، نه پایه میکروفن.
رسانه ابزار پروپاگاند نامزدها برای جذب رای و تخریب دیگران نیست
فراموش نکنیم رسانه باید نماینده عموم باشد. وکیل مردم باشد. مشاور خیرخواه مردم باشد. رسانه ملی قرار نیست هزینه تبلیغات انتخاباتی نامزدها را تقبل کند. این تبلیغات نیست که تخریب و سیاسی بازی است.
این گونه مطالب به معنی تایید همه اقدامات دولت نهم و دهم و نفی وجود مشکلات سیاسی اقتصادی فرهنگی و اجتماعی نیست. بحث درباره وظیفه رسانه است.
۹۹/۰۹/۲۶