سهشنبه، چهارشنبه و پنجشنبه.
دیروز، پنجشنبه جمعیت انبوهی آمدند و نماز را بر پیکر آیتالله مهدوی کنی پشت سر رهبر معظم انقلاب اقامه کردند.
نشریه «فتح» بین نمازگزاران توزیع شد که به مناسبت ارتحال آیتالله مهدوی کنی تهیه شده بود و با مصاحبهها و یادداشتهایی از استادان و دانشجویان دانشگاه امام صادق علیهالسلام از دهه 60 تاکنون و مطالب مرتبط با حاجی مهدوی به نحو شایستهای طراحی شده بود.
خبر انتشار در بسیجیسو
دریافت PDF نشریه
سوال اینجاست که تهیه چنین ویژهنامهای را علی القاعده چه کسی باید انجام بدهد؟
معاونت اداری مالی دانشگاه؟ مسلما خیر!
معاونت آموزشی و تحصیلات تکمیلی؟ خیر!
معاونت پژوهشی؟ از جهت تأمین محتوا، خوب میبود اقدامی میکردند.
معاونت دانشجویی و فرهنگی؟ چرا که نه؟! مثلا اداره کل فرهنگی و ادارههای زیرمجموعهاش توان قابل توجهی دارند. تشکلهایی که زیر این اداره به دنیا میآیند و کمی بعد از هم میپاشند، هم گزینه مناسبی هستند. بازوهای اجرایی دانشجویی این مجموعه چرا به کار نیفتاد؟
اداره کل روابط عمومی و بینالمللی هم گزینه مناسبی است. این اداره هم از توان کارمندی و دانشجویی قابل ملاحظهای برخوردار است و اصولا مدیریت تصویر دانشگاه با این اداره است. جا نداشت نشریه پیام صادق، ویژهنامه آیتالله مهدوی کنی، آن هم پس از پنج ماه آماده گردد؟ خدمات و سوابق آن عالم بزرگ، جمعآوری گردد؟
همیشه این بسیج است که کارهای رو زمین مانده انقلاب اسلامی را بر میدارد. چرا که بسیجیان طبق تفکر بسیجی، خودشان را وقف انقلاب اسلامی و نیازهای آن کردهاند. جا دارد از بچههایی که ویژهنامه ارتحال آیتالله مهدوی را تهیه کردند و همه یادداشتها و مصاحبههای آن جدید بود و پس از ارتحال انجام شده بود، تشکر کنم.
حالا تو بسیج هم جالبه که چه کسی این کار را انجام داده است! روابط عمومی بسیج؟ واحد فرهنگی؟ واحد نشر؟ واحد جهاد علمی؟ بله، واحد پژوهشی بسیج. بسیج علمی فرهنگ و ارتباطات. اینجوریاست. کار رو زمین مانده باید برداشت. من خوشحالم امروز، بچههای فرهنگ و ارتباطات در عرصههای گوناگون، بسیجیتر از سایر رشتهها و بخشهای دانشگاه هستند.
یادداشت من که در این شماره فتح منتشر شد: مردی از تبار فرهنگ
۹۹/۰۹/۲۷