به واسطه اینکه حقیر چهره شناخته‌شده‌تری هستم و احتمالا اینکه رتبه یک دکتری هستم و بسیاری «هستم‌های» دیگر، این روزها سؤالات زیادی را از طرق گوناگون (رایانامه، حضوری، بخش نظرات و...) در مورد دکتری دانشگاه امام صادق علیه‌السلام پاسخ می‌دهم. این پاسخ‌ها از یک جهت خیلی مهم است و آن اینکه من هم‌اکنون در مقطع دکتری این دانشگاه تحصیل می‌کنم و کارمان گیر آقایان است!
در شرایط فعلی، با توجه به رویکردهای جدید دانشگاه و تجربه ۲۳ نیم‌سال تحصیل در دانشگاه امام صادق علیه‌السلام، ثبت‌نام و تحصیل در مقطع دکتری این دانشگاه را نه تنها «خسارت محض» که «حماقت محض» می‌دانم. مگر برای کسی که
الف- خیلی پوست‌کلفت باشد.
ب- بخواهد چند ده میلیون پول را همین‌جوری خرج کند.
ج- بخواهد عمرش را، جوانی‌اش را، نشاطش را از دست بدهد.
د- از تحقیر شدن و از لگدمال شدن عزت و احترامش خوشش بیاید.
ه- هر روز آماده پذیرش یک بحران تازه باشد.
و-در پی این باشد که به او ظلم بشود.
البته خاطرنشان می‌سازد بنده خود را به دانشگاه امام صادق علیه‌السلام به ویژه بسیج دانشجویی دانشگاه امام صادق علیه‌السلام و محبت همه اهالی باصفای آن دانشگاه بدهکار می‌دانم، اما حقیقت همان است که گفتم.
چند توصیه برادرانه:
اگر می‌خواهید به اسلام و انقلاب اسلامی خدمت کنید، حتما بروید جای دیگر.
اگر دنبال این هستید که یک پولی بدهید و یک مدرکی بگیرد، حتما بروید جای دیگر.
اگر خیلی عشق این دانشگاه هستید، از هیئتش استفاده کنید و عاشق بمانید!
اگر دنبال علم و دانش هستید، در دوره‌های دکتری از جمله این‌جا اتفاق خاصی نمی‌افتد. دوره کارشناسی ما خیلی پربارتر از دوره دکتری بود؛ هم اجرایی و هم محتوایی.
انشاءالله روزی برسد که تحصیل در مقطع دکتری این دانشگاه قابل توصیه باشد.
اما مسئله آزمون اسما که خیلی مورد پرسش است:
اسما یعنی آزمون سراسری معارف اسلامی که قبلا تنها فقه و اصول بود و الان تفسیر و مباحث شهید مطهری و قواعد عربی هم به آن اضافه شده است. این آزمون خاص دانشگاه ماست؛ البته یک ردیف به کارنامک علمی شما اضافه میکند. این آزمون، عملا یک سد ایجاد کرده تا نخبگان حوزه و دانشگاه‌های دیگر به صورت ساختاری نتوانند وارد دانشگاه امام صادق علیه‌السلام شوند. گفتنی است بسیاری از طلاب و دانش‌آموختگان دانشگاه امام صادق علیه‌السلام نتوانسته‌اند از سد این آزمون -که اکنون به منبع درآمدی برای دانشگاه تبدیل شده- بگذرند. البته سد بعدی، گزینش و تحقیقات محلی است که برخی از دانش‌آموختگان این دانشگاه هم در آن رد شده‌اند. فایده مثبت آزمون هم یک‌دست شدن نسبی دانشجویان پذیرفته شده در مقطع دکتری از نظر تسلط بر حداقل‌هایی از معارف اسلامی است.
مسئله پولی شدن دوره‌های دکتری دانشگاه:
علی‌رغم رویکردهای دهه ۶۰ دانشگاه در ارائه خدمات ارزان و بعضا رایگان و نیز حقوق ماهانه (که با آن می‌شد در تهران، اجاره‌خانه داد) که مبنای روشنی داشت (دانشجو در اول زندگی و جوانی، پولش کجا بود که هزینه‌ها را از طریق دانشجو تأمین کنیم؟) در دهه ۹۰ دانشگاه به گدایی از دانشجویان افتاده است و تجربه شیرین مدارس امام صادق علیه‌السلام در اخذ شهریه‌های میلیونی در حال تکرار است. شاید پول گرفتن بابت واحدهای مردود شده به عنوان تنبیه دانشجو وجه عقلانی داشته باشد، اما پولی کردن دوره‌های دکتری دانشگاه، بی‌شک بردن آبروی علم و ذلیل کردن عالمان است.
از آفات پولی کردن که بگذریم، از مبلغ بالای آن هم که بگذریم، از حیله و فریب که نمی‌توان به آسانی گذشت، می‌توان؟! مثلا ما در دوره روزانه دانشگاه ثبت‌نام کردیم و شرایط خاص دانشگاه تنها آزمون اسما و مدرک زبان و صلاحیت مکتبی ذکر شده بود. اما پس از انتخاب این دانشگاه، اطلاعیه زدند که ما شما را درجه‌بندی می‌کنیم و از دانشجوی درجه ۲ و ۳ حتما پول می‌گیریم. حالا فکر می‌کنید آیا یک نفر را هم به عنوان دانشجوی درجه یک معرفی کردند؟ البته این‌ها اطلاعیه بود و در عمل می‌گفتند از کی پول گرفتیم؟ حالا برعکس شده و دارند پول می‌گیرند. از طرفی توهین هم می‌کنند که ما از دانشجویان ضعیف پول می‌گیریم! عمده مسئولان دانشگاه هم ساکت دارند نگاه می‌کنند و احتمالا در دلشان دعا می‌کنند خدا کاری کند خودش جلوی ظلم را بگیرد!
آری، ظلم که شاخ و دم دارد. در کربلا یک عده ظلم کردند و یک عده هم سکوت کردند و با ظلم مقابله نکردند. قصه همان است.
گفتنی است روزانه در مقابل دوره‌های شبانه، پردیس، غیرانتفاعی قرار داشت و هزینه تحصیل آن دوره‌ها در دفترچه مشخص شده بود.
آماده درج پاسخ مسئولان هستیم.
۹۹/۰۹/۲۷