اشاره: مشکل ما سه راه حل دارد: خواندن، خواندن و خواندن. البته راه حل چهارمی هم وجود دارد که آن هم خواندن است. مطالعه رو در برنامه روزانه تان وارد کنید- نقل به مضمون از دکتر حسن رحیم پور ازغدی

محرم آمد. کتابهایی متناسب با این روزها که در محرم قبلی خوندم و نشد که معرفی کنم رو این روزها با هم مرور کردیم. امروز اما عاشوراست. اگر خدا توفیق بدهد من هم کربلام. فکه را می گویم؛ اردوی زیارتی سیاحتی و علمی جنوب با هم رشته ای های عزیزم. امروز کتابی که قبلا خوندم - و چندبار مباحثه کرده ام و اتفاقا همین روزها هم با ورودی های جدید آن را مباحثه می کنم- را مرور می کنیم: حماسه حسینی متفکر شهید استاد مطهری

معرفی کتابهای مطالعه شده در سال جاری: پنجاه و یکمین کتاب 

عنوان: کتاب حماسه حسینی نوشته متفکر شهید حجت الاسلام استاد مرتضی مطهری

حماسه سه جلدی بود. دو جلد سخنرانیها و یک جلد هم یادداشتهای استاد. الان دو جلدی شده و سخنرانی ها با هم یک جلد شده. خلاصه حماسه حسینی -بخشی از خلاصه آثار شهید مطهری: سیری در سیره معصومین: انتشارات دانشگاه امام صادق علیه السلام-  هم کتابیه که به همت نسل اول مباحثه کنندگان آثار شهید مطهری در دانشگاه امام صادق علیه السلام مثل دکتر سوزنچی و ... تهیه شده است. آن وقتی که استاد حجت الاسلام دکتر حسین سوزنچی، تنها حسین سوزنچی بود!

توضیح اینکه بیشتر آثار شهید مطهری در دانشگاه امام صادق علیه السلام در قالب 8 واحد درسی اندیشه اسلامی مطالعه، مباحثه گروهی با یکی که قبلا این دروس را گذرانده، تدریس، امتحان و پایان نامه می شوند!

برجستگی کتاب حماسه حسینی با توجه به اینکه مجموعه سخنرانی هاست به بحث تحریفات عاشوراست. شهید مطهری امام حسین را برای امروز جامعه می خواهد. بنابراین با آنچه سر راه استفاده از امام حسین برای امروز جامعه باشد، مبارزه می کند. در مورد یادداشتها هم باید بگویم توجه باید داشت که یادداشتهای شهید مطهری به این معنی نیست که آنها نظرات شهید مطهری اند یا شهید مطهری آنها را قبول دارد. چه بسا آنها را نوشته بود که در فرصت مناسبی نقدشان کند!

مطالعه آثار شهید مطهری بی استثنا آموزنده و روان بخش است. آثاری که حتی با سوء مدیریت انتشارات صدرا هم به فراموشی سپرده نمی شود.

کتابشناسی:

کتاب حماسه حسینی، دو جلد، استاد حجت الاسلام شهید مرتضی مطهری، انتشارات صدرا.

این الطالب بدم المقتول بکربلاء؟

راه تو خون می طلبد؛ مرد کیست؟

یازده شب اول محرم 88: دانشگاه امام صادق علیه السلام؛ سخنران: علیرضا پناهیان؛ با مداحی حاج میثم مطیعی

تهران- بزرگراه چمران، پل مدیریت، مسجد دانشگاه امام صادق علیه السلام

بعد از نماز مغرب و عشاء

هیات میثاق با شهدای بسیج دانشجویی دانشگاه امام صادق علیه السلام

منتظریم

(ویژه دوستان خودم در دیگر دانشگاهها: من شب هفتم به بعد به همراه بچه های رشته مون: فرهنگ و ارتباطات می رم اردوی جنوب: حسینیه حاج همت، دوکوهه، شبی در اروندکنار، عاشورای فکه و ... . پس امسال زودتر بیایید؛ تا دیداری تازه کنیم!)

معرفی کتب مطالعه شده در سال جاری: چهل و پنجمین کتاب

برخیز که راه رفته را برگردیم

با عشق به آغوش خدا برگردیم

در عرش، صدای «ارجعی...» پیچیده ست

یا ایتها النفس! بیا برگردیم

 رباعی یکی از مظلوم ترین قالبهای شعری زبان فارسی است که کارآیی و کاربرد زیادی داشته و دارد. رباعی برای دنیای امروز ما، جنبش های انقلابی ما، حرکتهای فرهنگی و اجتماعی و سیاسی ما، ظرفیتهای فراونی دارد. رباعی فقط چهار مصراع دارد. اما همین چهار مصراع برای برانگیختگی احساس و شور و شعور مخاطب کافی است. معمولا سه مصراع اول رباعی مقدمه ای برای مصراع چهارم و پایانی هستند که شاعر با غافلگیری، تیزهوشی و دقت، هدف اصلی خود را بیان می کند.سه مصراع در خدمت یک مصراع.

میلاد عرفانپور، امروز چهره شناخته شده ای در پهنه ادب و فرهنگ کشور است. از شرم برادرم، پاییز بهاری است که عاشق  شده است و اینک مجموعه جدید رباعی پادشهر. ضمن اینکه با وجود سن کم (21سال) صفحات شعر چندی از نشریات بنام حوزه فرهنگ کشور را مدیریت می کند.

پادشهر، آخرین کتاب شعر منتشر شده میلاد است که نشر سپیده باوران مشهد آن را منتشر کرده است. سپیده باوران (کتاب آفتاب) عضو جدید جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی در زمینه نشر و توزیع محصولات فرهنگی است.

پادشهر مثل پادزهر به معنی علاج شهر است. دکتر حسن بشیر، ریاست دانشکده فرهنگ و ارتباطات دانشگاه امام صادق علیه السلام - دانشکده ای که من و میلاد هم دانشجوی آنیم- به محض انتشار کتاب، مطلب مفصلی در نقد و بررسی این کتاب در وبلاگشان نوشته اند. (+)

کتابشناسی:

کتاب پادشهر، شعر امروز3، میلاد عرفانپور، مشهد، انتشارات سپیده باوران، 1388

ایران ما در عصر افشاریه و زندیه

اشاره:

با توجه به نقش بنیادین مطالعه در زندگی فردی و اجتماعی امروز، با توجه به مشکل اطلاع رسانی موجود در حوزه کتاب، و با توجه به خیلی مسائل دیگر، من در این وبلاگ به معرفی مختصر و گاهی هم نقد و یا توضیحاتی راجع به مجلات و کتابهای مختلفی که مطالعه کردم، می پردازم.

معرفی کتب مطالعه شده در سال جاری: چهل و چهارمین کتاب

عنوان کتاب: تاریخ تحولات سیاسی-اجتماعی ایران در دوره های افشاریه و زندیه

موضوع تحقیقات هفتگی درس "تاریخ اجتماعی ایران" من، (از دروس تخصصی رشته معارف اسلامی و فرهنگ و ارتباطات که ترم 8 ما با آقای دکتر مسعود کوثری گذارندیم.) دوره افشاریه بود. این کتاب هم یکی از منابع مراجعه هفتگی من. گرچه اصلا آن را به دانشجویان رشته معارف اسلامی و فرهنگ و ارتباطات پیشنهاد نمی کنم! این کتاب تقریبا  تنها به تاریخ سیاسی (نظامی) این دوره پرداخته است و مناسب برای درس تاریخ اجتماعی و نگاه خاص آن درس نمی باشد.

جا داره از دوست خوبم، آقای مجتبی احمدی، دانشجوی ترم آخر کارشناسی ارشد که این کتاب را در اختیار من قرار دادند هم تشکر خاصی بکنم.

کتابشناسی: دکتر رضا شعبانی، تاریخ تحولات سیاسی – اجتماعی ایران در دوره های افشاریه و زندیه، تهران، سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه ها (سمت)، (چاپ سوم) 1385.

1. چه بکنیم؟ چه کارهایی می شود کرد؟ (اعم از اینکه چه بخوانیم)
2. چگونه؟ (نکاتی کاربردی و مهم از برنامه ریزی)
3. برنامه هایی برای عربی، انگلیسی، قرآن و نهج البلاغه

1. تهذیب:

2. ورزش:

می خواهم مجموعه ها پستهایی بنویسم که از من به یادگار بماند.

حرفها و تجربیاتی، که به کار بستن آنها برای ورودی های جدید (به ویژه دانشجویان رشته معارف اسلامی و فرهنگ و ارتباطات) مفید خواهد بود؛ ان شاء الله.

این مجموعه پستها تحت این عناوین کلی خواهد بود:

شاید هم بعدها مطالب بیشتری درباره زندگی دانشجویی در دانشگاه امام صادق علیه السلام نوشتم: از لپ تاپ دانشجویی تا زندگی با هم اتاقی ها.

چه بکنیم؟ چه کارهایی می شود کرد؟

زندگی در تقریبا 7 سال (و برای ما ارتبی ها 6 سال) طول می کشد. بهترین سالهای عمر و جوانی اینجا می گذرد. باید بهترین تصمیم ها را گرفت تا پشیمان نشد. فرصت واقعا چون ابر در گذر است. سریع می گذرد ولی کسی متوجه حرکت آن نمی شود.

تجربیات من می گوید سه هدف کلی داریم: تهذیب، تحصیل و ورزش. همه کارهایی که می توانیم انجام بدهیم هم ذیل این سه تاست و نتایج آن که اقداماتی است در عرصه فرهنگ و سیاست و اجتماع و ... .جمله مشهور مقام معظم رهبری، الحق جمله دقیقی است. به هر آنچه که باید و می شود در این 6 سال انجام داد، اشاره کرده. البته علاوه بر این سه تا، باید اثرات و نتایج اینها هم لحاظ شود: اعم از شرکت در اردوهای جهادی، برنامه های بسیج، شغل آینده و ... . اصلا خود این سه تا که موضوعیت چندانی ندارند. نتایج آنها و اثرات آنها در زندگی فردی و اجتماعی ما مهم است.

 در ضرورت آن شکی نیست. فرصت خودسازی در دوران جوانی دیگر تکرار نمی شود. صدمات آن هم جبران ناپذیر است. ضررهای فقدان تهذیب در یک امام صادقی به مراتب بیشتر از یک فرد عادی، یا دانشجوی دانشگاه تهران، یا طلبه حوزه است.

در مورد چگونگی خودسازی هم بحث زیادی ندارم. انتخابش با خود شما. مغرور نشوید و متواضعانه اخلاق را در زندگی تان لحاظ کنید. رابطه با خدا برقرار کنید. معمولا دو راه برای تهذیب نفس هست: یکی استفاده از اساتید مثل آیت الله مهدوی کنی، آیت الله زابلی و دیگران. یکی دیگر هم مطالعه کتب اخلاقی مثل معراج السعاده یا برگه های اخلاق دکتر علی اصغر خندان خودمان (رئیس بخش معارف و دروس عمومی) که این دومی به نظر من از همه بهتر است، اگر به عمل تبدیل کنید. به هر صورت، نباید دچار شهوت موعظه شدن (اعم از مطالعه و استماع) شوید. در صورت ابهام یا برای کسب اطلاعات بیشتر، با اهل فن مشورت کنید.

به ورزش معنای عام ورزش و سلامتی و نشاط جسمانی می دهم. می توانید یکی از رشته های موجود را در دانشگاه را کار کنید. (مطمئنا بعد 7 سال حرفه ای خواهید شد!) یا اینکه از این رشته به آن رشته بروید: یک سال کشتی، بعد تکواندو، کاراته، جودو، بدنسازی و ... . راستی بسکتبال و شنا و اینها هم هست! به هر حال ورزش روزانه (تمرین و نرمش) مهم است، نه لزوما حضور در باشگاه. حرفهای گهربار استاد حاجی لک را به کار ببندید. برنامه ورزش عمومی را هر روز تکرار کنید. حتی اگر شد خودتان تنهایی بدوید و سپس حرکتهای ورزشی. گفتم هر روز که حداقل 4 یا 5 روز در هفته اش انجام بشه. طبیعی خواهد بود که گاهی به هر دلیلی (حال نداشتن، کار مهم تر داشتن و ...) ورزش نکنید. در صورت ابهام یا برای کسب اطلاعات بیشتر با اهل فن مشورت کنید. راستی، اردوی نظامی گردان عاشورا برای اونایی که علاقمندند توصیه می شه. (البته نه این که همیشه همه اردونظامی ها را بروند)

ادامه دارد... (هر روز ساعت 15 تا یک هفته)

"شما کی می خوابید؟!"

اصفهانی بود و رتبه 2 کنکور سراسری امسال بود و دانشگاه ما، دانشگاه امام صادق علیه السلام را برای تحصیل انتخاب کرده بود. آن هم رشته ای که من در آن تحصیل می کنم: معارف اسلامی و فرهنگ و ارتباطات. من هم از قضای روزگار شده بودم سرگروه او و دوستانش برای مباحثه های هفتگی درس اندیشه اسلامی (مقرری های طرح مطالعاتی شهید مطهری).

"شما کی می خوابید؟"

همان روزهای اول این سوال را از من پرسید.

جواب من همان جمله طلایی برادر حاج احمد متوسلیان است، گرچه هنوز به او نگفته ام. شاید روزی خودش اینجا را بخواند.

«بسیجی، آنجا انتهای افق است. من و تو باید پرچم خود را در آنجا، در انتهای زمین، برافرازیم. هر وقت پرچم خود را در آنجا زدی زمین، آن وقت بگیر و راحت بخواب.» (فرمانده جدید، ص 67)

تذکر فرعی: این روزها اینترنت ندارم و این مطالب به صورت ارسال به آینده (خودکار) نوشته می شوند. شرمنده که امکان تایید و پاسخگویی سریع فعلا نیست. دعا کنید.

1. همگی را کشتند و شهیدان خواندند!
2. رنگ سبز

م. ق. شاعری جوان، از دانشجویان دانشگاه امام صادق علیه السلام (کارشناسی ارشد معارف اسلامی و ارتباطات) است.

پس شکستند شیشه ها      شعله ها در کوچه ها

و همان صندلی کهنه ی من در اتوبوس 

       شهر پر گشت ز دود

    و من آن روز ولی     مانده بودم خانه

    مرگ و خون و سنگ و دشنام و همه 

           از کجا آمده بود؟

   شاید از یک تردید

    شاید هم از تهمت

    کآگاهانه به دولت دادند

         و پس از آن همگی را کُشتند 

             و «شـهــــیـــدان» خواندند

     و بگفتند «شما کشته شوید

        ما همینجا    و به دنبال شما می آئیم»

این چنین بوده و هست       رسم تاریخ و زمان

  رهبران جنبش         سرحال و خندان 

  مردم بیچاره          گرد تابوت روان

  مادر آن کودک       اشکبار و گریان

----------------

سبز می دانی چیست؟

رنگ زهرا و علی

رنگ اولاد نبی

رنگ تقوا و شعار ایمان

بسپارید بخاطر این سبز

که نام علی و آل نبی

سال ها و قرن ها

حاکمیت می کرد

بر فضای قلب ها

لیک از قلب برون شد این سبز

مانتویی شد بر تن دختر جلف

می سرود آن دختر

مانتو و روسری ام، رنگ زهرا دارد

پسرک ها همگی

دور آن دختر سبز

نیک می چرخیدند

با صدای قهقهه

سخت می خندیدند

این چنین بود که زهرای بتول

داد آواز ز دور

گر مرا می خواهی

از پسرها شو دور

دخترک می نشنید

امر زهرای بتول

و پسرها همگی

گرد آن پرچم سبز

شاد می چرخیدند

در راستای آسیب شناسی وضعیت موجود رشته معارف اسلامی و فرهنگ و ارتباطات، قبلا ایمیلی به تمامی اساتید و کارکنان و دانشجویان ارسال کردیم (که نکات درس برانگیز زیادی داشت و بعدها بیشتر خواهم گفت) و به ماستمالیزیشن درسها توسط اساتید انتقاد کردیم. گفتیم می شود ماستمالی نکرد و استاد خوبی هم بود.

این بار به این نکته فوق العاده مهم اشاره می کنم که بستر تولید علم، یک بستر ارتباطی مناسب بین استاد و دانشجو را به عنوان یکی از حداقلهای جنبش نرم افزاری نیاز دارد. حال برخی اساتید احمقانه به تیرگی روابط  دامن می زنند. (شکست در بستر تعاملی که به زعم من مقصر، دانشجو نیست.)

اگر دانشجو تندی می کند، باید توجه کرد دانشجو، جوان است و خام و پر شر و شور. تندرویی و مصلحت نیندیشی در ذات اوست. چرا که صداقت دارد و رو راست می گوید.

واقعا اتفاقاتی که می افتد، مایه تعجب است: استادی مثل کودکان لجوج و احمق رفتار می کند! (البته همین الان، تاکید می کنیم که کاری به سایر حسنهای استاد مثل تقوای دینی، دانش علمی مرتبط و ... نداریم. ما داریم صرفا ضعفهای اساسی و بسیار تاثیرگذار را بر می شماریم.) مثلا یک استاد این ترممان می گوید: کسانی که بعد از من وارد کلاس می شوند، غایب محسوب می شوند. (حتی اگر 100 دقیقه یا بیشتر در کلاس حاضر باشند!) یاد استادی افتادم که یک دانشجو به او تعارف کرد و استاد رفت تو کلاس و در رو بست و دانشجو هم غیبت خورد.

مجال آن نیست توضیح بدهم چقدر همه خوبی های این استاد به خاطر این رفتار کودکانه استاد نادیده گرفته می شود.

استاد عزیز! کمی فکر کن و انصاف به خرج بده!

کسی که مثلا 3 و 5 دقیقه می رسد سر کلاس. تنها به خاطر لحظاتی تاخیر باید غیبت بخورد و درسش صفر شود و یک یا دو ترم به دوره تحصیلش اضافه؟ آخر به چه استدلالی؟ آیا تصور کرده اید وقتی استادی دیرتر از دانشجویان بیاید، به خاطر لحظاتی تاخیر منطقی و موجه، غایب محسوب شده و از حقوقش کسر شود و توبیخ و ... . آیا اینها عادلانه است؟

به این مثال واقعی  توجه کنید:جالب است!

 دانشجویی راس ساعت در کلاس حاضر است. استاد هنوز نیامده. دانشجو می رود بیرون کلاس که یک تماس بگیرد. همین استاد با 5 دقیقه تاخیر وارد می شود و حضور و غیاب می کند. دانشجو برگشته ولی دانشجو غایب محسوب می شود.

 واقعا در این حالت، غایب کیست؟ دیر آمدن استاد به پای دانشجو نوشته شد!!!

بگذریم که در مورد این استاد حرف بسیار است. چرا که همین استاد می گوید: تصمیمی که بستر تعامل را به war تبدیل کند، فلان طور است و .... ولی عملا با این مبنای حضور و غیابش، بستر تعامل را به war تبدیل می کند. یا ایها الذین امنوا لم تقولون ما لا تفعلون؟ به عمل کار برِآید، استاد! به سخندانی نیست.

ای کاش اعصاب راحت تری می داشتم و بیشتر و بهتر  توضیح می دادم.

-----

توضیح برای مخاطبان بیرون دانشگاهی: افراط در بحث حضور و غیاب از سوی برخی اساتید، جوی بسیار منفی نسبت به این موضوع پدید آورده است که بررسی آن مجال دیگری می طلبد.

1. بیش از دو هفته از ورود دانشجویان جدید (کد88) می گذرد. آقای حسن قاسم زاده (دبیر جدید انجمن علمی) خبر از برنامه معارفه ای برای آنها داد ولی چه زود تکذیب شد! چقدر آنها مظلومند! حتی یک معارفه ساده. 
2. اگر کمی بهتر بیندیشیم، باید بگوییم چقدر عجیب است. تقریبا باور نکردنی ما سال پنجمی شده ایم. زمان خیلی خیلی سریع می گذرد. سریعتر از آنچه فکرش را بکنیم.
3. مجتبی صمدی، دبیر سابق انجمن علمی، مطلبی طنز در وبلاگش،ارتباطات ایرانی (+) نوشته و به هر کسی که یادش آمده، تکه ای پرانده! حتی افرادی چون دکتر فاضلی و دکتر کوثری! البته معنای طنز بسیاری از عبارات برای دانشجویان و اساتیدی که در context نیستند، اصلا قابل درک نیست و اکثریت آن را یک متن جدی خبری محسوب خواهند کرد! مجتبی معمولا متهم می شود که با دانشکده ساخته، (فراموش نکرده ایم که پارسال انجمن را در بحرانی ترین شرایط تعاملی به اوج رساند و اداره کرد)، اینکه چه شده است که زبان طنز را برای انتقادهایش به کار گرفته، جای تامل دارد.
4. مطلب قبلی (+) واکنش های جالبی داشت. البته شاهد سکوت اینترنتی دانشکده بودیم. دانشکده ای که میدان را در حمایت از ورودی های جدیدش خالی کرده و از خروج دانشجویانش استقبال می کند! یادش بخیر، سه سال پیش انتظار داشتیم که دانشکده کمکان باشد. اکنون...
5. محمد لسانی، (از مشهورترین دانشجویان سالهای قبل دانشگاه!) دوباره وبلاگ نویسی اش را شروع کرده. وبلاگ فرهنگساز (+)
6. کد 88 هم یک وبلاگ نویس برجسته دارد: وبلاگ جا کفشی، مسعود حسنلو (+)
7. حسین خالقی پور، برادر  آقا بشیر خالقی پور (کد86) هم به خانواده فرهنگ و ارتباطات پیوسته.
8. هنوز انتقادهای دیگران از رشته چیزی جز چرند و پرند نیست! تفکیک مناسبی بین دانشکده و رشته دارد صورت می گیرد و کم کاری های دانشکده، دانشجویان، و ... به پای ضعف رشته گذاشته نمی شود.

1- هیچ کس را بیش از اندازه تحویل نگیریم. در دیگران توهم دروغین به وجود نیاوریم.

1- چند روزی نبودم، چون اینترنتم به مناسبت شروع سال جدید تحصیلی در روندی احمقانه قطع می شود تا برویم دو هزار تومان ناقابل واریز کنیم! تازه ایمیل دانشگاه من هم قطع شده. باتشکر از همه دوستان و اساتیدی که جواب ایمیلهای اخیرم را دادند. متاسفانه هیچ ایمیلی به من نرسیده است.

مطالعه و معرفی کتاب در سال 1388: 36

کتاب امام عصر از منظر تفکر شیعی و سنی، ترجمه کتاب مع المهدی المنتظر فی دراسة مقارنة بین الفکر الشیعی و السنی: تالیف: شیخ مهدی حمد الفتلاوی- ترجمه جواد نظری مقدم سیاهمزگی

جواد نظری مقدم، ورودی 82 رشته معارف اسلامی و فرهنگ و ارتباطات است و از بچه های خوب استان گیلان در دانشگاه امام صادق علیه السلام. در چهارمین سال حضورش در دانشگاه، این کتاب را از عربی به فارسی ترجمه کرد و برای نشر به مرکز دانشجویی مطالعات راهبردی مهدویت سپرد که در آن سالها با حضور محمد برزویی (از بچه های خلاق کد 82 رشته معارف اسلامی و فرهنگ و ارتباطات) در اوج فعالیتهای علمی و فرهنگی در دانشگاه به سر می برد.

نمی دونم از فردا (جمعه، روز انتظار!) بگم یا از مرکز مهدویتی که دیگه نیست! (اکنون زیر مجموعه بسیج دانشجویی و کم فعالیت تر؟! شده است.) یا از جواد نظری مقدم و کتابش؟!

به هر حال به نظر می رسد اولویت با آخری است! پست معرفی کتابه!

نویسنده عقیده دارد بهترین راه بررسی موضوعات مورد اختلاف شیعه و سنی مطالعه تطبیقی (روش همین کتاب) است. بر همین مبنا از توطئه ها و چرایی توطئه ها علیه اندیشه مهدویت می گوید، از موارد مشابهت و وحدت نظر اندیشه مهدویت در شیعه و سنی (اصل وجود آن حضرت، وجوب اعتقاد به آن حضرت، اهل بیت بودن آن حضرت، قطعیت برپایی حکومت توسط آن حضرت، جهانی بودن حکومت حضرت، نشانه های مشترک ظهور مهدی عجل الله فرجه) می گوید و سپس به بررسی موارد اختلاف شیعه و سنی (ولادت حضرت، اختلاف در نام پدر حضرت، اختلاف در انتساب حضرت به امام حسن یا امام حسین!، اختلاف در عصمت آن حضرت، اختلاف در زمینه حیات و غیبت آن حضرت) می پردازد و آنها را طبق مبانی هر یک توضیح می دهد و ...

وجود ارجاعات فراوان، این کتاب را مستند و معتبر ساخته  و بحثهای عقلی و استدلالی نیز آن را مستدل. رعایت انصاف و یکحانبه بحث نکردن که ویژگی اصلی کتاب است.

کتابشناسی:

کتاب امام عصر از منظر تفکر شیعی و سنی، ترجمه کتاب مع المهدی المنتظر فی دراسة مقارنة بین الفکر الشیعی و السنی: تالیف: شیخ مهدی حمد الفتلاوی- ترجمه جواد نظری مقدم سیاهمزگی، مرکز دانشجویی مطالعات راهبردی مهدویت دانشگاه امام صادق علیه السلام، تهران، 1386.

مطالعه و معرفی کتاب در سال 1388: 35

کتاب الطریقة السهلة لتعلم المکالمة العربیة- حسن الحکیم

این کتاب رو سال اول تحصیلم تو دانشگاه امام صادق علیه السلام به پیشنهاد معلم عربی پیش دانشگاهی ام (جناب استاد دکتر عبدی) خریده بودم. اون سال زیاد فرصت خوندنش نشد. این روزا خوندمش! مروری شد بر گنجینه عظیم واژه های عربی که در سال اول ورودم به دانشگاه از بر کرده بودم و جالب اینجا که تعدادی از آنها به فراموشی رفته بودند!

آموزش مکالمه زبان عربی قبلا در دانشگاه امام صادق علیه السلام جدی تر بود و این روزها به شوخی گرفته شده است! تنها دانشکده فرهنگ و ارتباطات کمی بر آن پافشاری می کند. تعداد واحدهای اجباری مکالمه عربی در دانشگاه امام صادق علیه السلام تنها 4 واحد است که در دو درس دو واحدی عرضه می شود! البته دانشکده فرهنگ و ارتباطات از دانشجویان خواسته به سبک سالیان گذشته 9 واحد مکالمه عربی پاس کنند! (که واحد آخر کمی تخصصی می شود: متون رسانه ای به زبان عربی)

کدرشته ما، از لحاظ آموزش و کاربرد مکالمه عربی یک برد داشت. ما سه ترمه واحدهای مکالمه مان تمام شد. (ترم اول 4 تا کتاب صدی الحیاة بعلاوه 4جلد کتاب تطبیقات (کتابهای تمرین) + 4 ساعت هم جلسه مباحثه! داشتیم!) وقت بیشتری را با عربی گذارندیم و همین افزایش تماس با عربی در یادگیری مان موثر بود. تابستان همان سال بچه هایی که به عمره یا کربلا و ... رفته بودند، مشکلی در برقراری ارتباط پیدا نکردند.

متاسفانه هم اکنون دانشگاه با ارائه درسهای عربی دو یا یک واحدی، فقط خودش را گول می زند! البته یادگیری زبان عربی به مانند انگلیسی و دیگر امتیازات مثبت دانشگاه امام صادق علیه السلام، بستگی به خود دانشجو دارد ودانشگاه تنها بستر را به خوبی آماده می کند یا نمی کند! در بستر نیمه آماده هم می توان عربی، زبان و ... را یاد گرفت. (این روزها همزمان است با انتخاب متقابل حدود 200 نفر برای تحصیل در دانشگاه امام صادق علیه السلام)

اما برگردیم به خود کتاب طریقه سهله: در 14 درس موضوعی، در شرایط مختلف (بیمارستان، بازار، مسجد،...) تدوین شده. در ابتدای هر درس تعدادی از واژگان پرکاربرد را به کمک تصاویر و دسته بندی ها می آموزد و در ادامه با مثال و تمرینات سعی می کند واژه ها، عبارات، ساختار و اسلوبها را در یادگیرنده درونی کند. (متفاوت با رویکرد حفظ حوار و مکالمه؛ در اینجا با تکیه بر تمرین سعی می کند کاری کند که یادگیرنده در شرایط خاص بتواند، جمله ای مناسب بسازد.) محاورات و مکالمات ساده (در همان موضوع درس) به همراه شعر کوتاه عربی، حسن ختام هر یک از 14 درس این کتاب است. قاموس (واژه نامه عربی فارسی) در انتهای کتاب، کمک مفیدی خواهد کرد.

ویرایش دوم این کتاب برای موسسه آموزش عالی باقرالعلوم (از جمله مکانهای آموزش مکاله عربی در ایران) صورت گرفته است.

راستی احتمالا متوجه شدید از بحث ضرورت آموزش مکالمه عربی و اینکه تعلموا العربیه یه حدیثه فاکتور گرفتم؟!

کتابشناسی:
حسن الحکیم، الطریقة السهلة لتعلم المکالمة العربیة، دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، موسسه آموزش عالی باقرالعلوم، انتشارات بوستان کتاب، قم، 1383.

در این پست، که انشاء الله هر چند وقت یکبار به روز می شود، مروری خواهم داشت به مطالب خاطره انگیز این وبلاگ که عموما بیشتر خوانده شده اند و یا برای خودم عزیزند. هم چنین مطالبی که مثل توپ صدا کردند!
» سیستم احمق: در انتقاد از دانشگاه امام صادق علیه السلام به زبان ساده که حقوق انسانی ما را رعایت نمی کرد! (مطلبی که همه می گفتند: اخراج خواهی شد!)
» موضوع پایان نامه: یک تست از اساتید و دانشجویان که در آن یکی از ایده هایی که برای پایان نامه داشتم را در سال سوم رو کردم. متاسفانه برخی اساتید رد شدند!
» نیم ترم با درسهای ما: نگاهی اجمالی به وضعیت درسهای ترم 7 تا میان ترم: متاسفانه خیلی از کلاسها و درسها وضعیت خوبی ندارند.
» شرح زندگی من: مروری بر اتفاقات مهم و غیر مهم زندگی من!
» خداحافظ بلاگفا: چرا از بلاگفا اومدم میهن بلاگ، در انتقاد از بلاگفا
» مرجعیت علمی دانشکده فرهنگ و ارتباطات در روز جهانی ارتباطات: در انتقاد از دانشکده فرهنگ و ارتباطات
» نقد 26 استاندارد خشن فیلمسازی و مانیفست نجات سینمای ایران: مقاله ای که مجله تحلیلی فرهنگی انقلابی راه نوشت ولی به مذاق ما اصلا خوش نیامد
» سیری در «راه»،مروری بر یکسال تجربه نشریه دفتر مطالعات جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی (که در نشریه راه چاپ شد.)

• برگزاری دوره علمی توسط بچه های فرهنگ  و ارتباطات در تابستان!

• پاسخ شبانه روزی دانشجویان دانشگاه امام صادق علیه السلام به cd سی دی نود سیاسی

• پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری و شکست بزغاله ها

• گزارشی از یک نشست علمی در دانشگاه امام صادق علیه السلام

• مناظره دانشجویان طرفدار میرحسین و احمدی ن‍ژاد در دانشگاه امام صادق علیه السلام

• مرجعیت علمی دانشکده فرهنگ و ارتباطات

• فایده بهره مندی از استاد باسواد در دانشگاه امام صادق علیه السلام (دکتر احمد پاکتچی)

• حضور طلبه عدالتخواه سیرجانی در دانشگاه امام صادق علیه السلام و سخنان جنجالی اش درباره وزارت اطلاعات

• کتاب شعر یکی از دانشجویان در نمایشگاه کتاب

• فرصتی برای تبلیغات میرحسین موسوی در دانشگاه امام صادق علیه السلام

• پایان دوره اول فرهنگ و ارتباطات

• غزه و دانشگاه امام صادق علیه السلام

• قیامی به نام دروازه گربه در نقد دانشگاه امام صادق علیه السلام

• انقلاب ما در برابر بخش عربی دانشگاه امام صادق علیه السلام

• حضور امام صادقی ها در فضای مجازی

• سیستم احمق دانشگاه امام صادق علیه السلام

• مرور درسهای ترم هفتم!

• پنج شنبه سیاه: جلسه نقد دانشکده فرهنگ و ارتباطات (1): اعتراضات دانشجویی، تعطیلی کلاسها، مرجعیت علمی و اصلاح نظام آموزشی

• پنج شنبه سیاه: جلسه نقد دانشکده فرهنگ و ارتباطات (2): اعتراضات دانشجویی، تعطیلی کلاسها، مرجعیت علمی و اصلاح نظام آموزشی

• موضوع پایان نامه کارشناسی ارشد

دانشگاه امام صادق علیه‌السلام، اگر بهترین دانشگاه ایران نباشد، یکی از بهترین‌هاست که بیشترین میزان رقابت برای قبولی در آن (از هر سه رشته ریاضی، تجربی و انسانی) مشاهده می‌شود.

دانشگاه امام صادق علیه‌السلام، برای پذیرش دانشجو، به طور مستقل عمل می‌کند و گزینش خاص خود را دارد. البته بخشی از مسیر گزینش دانشگاه از کنکور سراسری دانشگاه‌ها می‌گذرد.

این روزها که اعلام نتایج قبولی کنکور آغاز شده، داوطلبان ورود به دانشگاه امام صادق علیه‌السلام در التهاب خاصی غوطه‌ورند که بازدید زیاد سایت گزینش دانشگاه و هم چنین سرچ [جستجوی] واژه‌هایی چون "مصاحبه و سوالات گزینش دانشگاه امام صادق علیه السلام" و امثال آن شاهد این مدعاست.

امسال گزینش دانشگاه امام صادق علیه السلام، یک تفاوت کوچک با سالهای قبل داشت و آن این که مصاحبه (آزمون شفاهی) در طول سال تحصیلی آغاز شد و هم چنان هم ادامه دارد. در این مرحله از داوطلبانی که معدلهای خوبی داشتند، دعوت به مصاحبه شد. توجه: گرچه کنکور برای همه دانشگاهها مهم ترین شیوه قبولی است ولی دانشگاه امام صادق علیه السلام با اثر دادن به معدل به ویژه در دروس مرتبط با دروس دانشگاه، به این نکته توجه کرده که کنکور همه چیز نیست. چه بسا دانشجویان با استعدادی که کنکور را خراب کنند. سری دوم مصاحبه ها در طول هفته جاری خواهد بود که سازمان سنجش اسامی رتبه های برتر کنکور را اعلام می کند. المپیادی ها هم اگر تا حالا با اونا تماس گرفته نشده، خودشان تماس بگیرند! تا دعوت به مصاحبه شوند.

قبلا به اندازه کافی از ویژگی های دانشگاه، سوالات گزینش، روز مصاحبه، اینها نوشته ایم. خواهشا دیگر سوال تکراری نپرسید! سایت گزینش دانشگاه هم راه افتاده و به بیشتر سوالات شما جواب می دهد. همه روزه به جز روزهای تعطیل از ساعت 11-9 با شماره تلفن های ٢-٨٨٥٧٦٠٣١ هم می تونین تماس بگیرید و سوال بپرسید. مصاحبه ها امسال احتمالا 20 مرداد تموم می شه و تحقیقات محلی (که توسط یکی دو تا از دانشجویان امام صادق ساکن شهر شما یا شهر مجاورتان انجام می شه) هم تا اواسط شهریور تموم می شه (امسال 88 اعلامشده هفته اول نتایج قبولی در آزمون شفاهی اعلان می شه تا اونایی که می خوان درخواست تجدید نظر بدن) و احتمالا همون موقع اعلام نتایج می شه و کمی بعد دوستان به اردوی پیش دانشگاهی (بصیرت) دعوت می شن. (امسال ظاهرا قراره 24 شهریور اردو در محل خود دانشگاه امام صادق(ع) باشه. ظاهرا حاج آقا (آیت الله مهدوی کنی) گفتند دانشگاه حق نداره کاری کنه که روزه بچه ها شکسته بشه.) دوره ما که اردوگاه باصفای آبعلی یک هفته پذیرای ما بود! فقط اگه قبول شدید، حتما بیایید اردوی پیش دانشگاهی، راجع به همه رشته ها به ویژه ها رشته هایی که نمی شناسید، اطلاعات کسب کنید و بعد برین به رشته مورد علاقه تون. متاسفانه خیلی ها بدون اینکه علاقه و شناخت درستی داشته باشند، می آن به بعضی رشته ها و یک عمر به ما فرهنگ و ارتباطی ها می گن: خوش به حالتون! حال می کنیدها! البته بعضی روحیه ها هم به رشته ما نمی خوره!

لینکهای مفید و مرتبط:

سایت داریم‌نقطه‌آی‌آر (در این فروشگاه اینترنتی با مدیریت من می‌توانید برخی اسناد،‌کتاب‌ها، جزوه‌های موردنیاز خود را بخرید! از جمله جزوه‌هایی برای آشنایی با دانشگاه و موفقیت در آن)

سایر مطالب مهم مرتبط (تمجیدی و انتقادی!) با دانشگاه امام صادق علیه السلام در وبلاگ پاورقی:

حاج1 میلاد عرفانپور، از شاعران نسل جدید ادبیات متعهد کشور ماست. اهل شیراز است. شاعری که با «از شرم برادرم» ش به شهرت رسید. «پاییز بهاری ست که عاشق شده است» محبوبیتش را افزون کرد. جایزه کتاب سال دفاع مقدس برد. جلوی مقام معظم رهبری شعر خواند. خیلی جوان است (21 سال) ولی همزمان مدیریت صفحات شعر سه نشریه فرهنگی بنام کشور (مجله فرهنگی تحلیلی راه، امتداد، پرسمان) را بر عهده دارد! میلاد عرفانپور، دانشجوی ترم پنجم کارشناسی ارشد پیوسته رشته ماست. معارف اسلامی و فرهنگ و ارتباطات دانشگاه امام صادق علیه السلام. بی شک حضور وی در این دانشگاه و شهر تهران، بر آینده هنری و فرهنگی وی موثر بوده است.

این روزها، من و میلاد هم اتاق شده ایم! رانت هم اتاقی بودن هم این خبرهاست:

کتاب جدید میلاد عرفانپور، پادشهر (مثل پادزهر) به معنی علاج شهر است. این کتاب، شامل رباعی هایی از میلاد است که مضمون اجتماعی دارند. (به قول من همشون سیاسی اند!) و امروز رفت چاپخانه تا انتشارات سپیده باوران اونو منتشر کنه.
کتاب جدید تر (تمرین جدایی) که در دست چاپ است، احتمالا اسمش عوض می شود.
انتشارات سپیده باوران که ظاهرا سیستم پخش بهتری دارد، ناشر کتابهای جدید میلاد است.
کتاب از شرم برادرم میلاد هم توسط انتشارات صریر (بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دافع مقدس) چاپ مجدد می شود.
کتاب گزیده رباعی معاصر (شامل صد رباعی برتر معاصر از شاعران کشورمون) به انتخاب میلاد عرفانپور هم به زودی توسط انتشارات سپیده باوران روانه بازار نشر می شود.
همین روزها کتاب «پاییز بهاری است که عاشق شده است» نیز توسط انتشارات سپیده باوران به چاپ دوم می رسد.

یک شعر رباعی هم از میلاد که معمولا جنبه طنز هم داره، بخونیم:

مبر از پینه ی پیشانی من - گمان بر رتبه ی عرفانی من
ز خاطر بردن ذکر سجود است -دلیل سجده ی طولانی من

1حاج میلاد، سه سال پیاپی است که تابستانها به توفیق حج عمره مشرف می شوند! (یکبار دانش آموزی و دو هم در دوران دانشجویی!)

مولانا از وجود دانش ارتباطات نقلبی در ایران خبر داد! 

پروفسور سید حمید مولانا، مشاور رسانه ای رئیس جمهور، دکتر محمود احمدی نژاد، صبح امروز با حضور در افتتاحیه دومین دوره علمی و پژوهشی دعوت در دانشگاه امام صادق علیه السلام، ناگفته هایی از تاریخ ارتباطات ایران را مطرح کرد که بسیار جنجالی بود ولی قرار نیست ما هر چه گفته شده را بیاوریم. چون اگه این کار رو بکنیم، دفعه بعد، طرف با آزادی و خیال راحت حرف نمی زنه!

پروفسور مولانا، با اشاره به تاریخ علم ارتباطات در ایران، از نقش مطبوعات و ارتباطات سنتی در دوره مشروطه شروع کرد و به زبان من: انتقاد کرد از اونایی که ارتباطات را منحصر در روزنامه نگاری و روابط عمومی می دونن! (بیشتر دانشگاهها به اسم ارتباطات، دانشجو جذب می کنن ولی تنها از رسانه های جمعی به ویژه روزنامه نگاری حرف می زنن!) به هر حال، تئوری قبل انقلاب در آموزش ارتباطات از آمریکا آمده بود و تنها به همین رسانه های جمعی تاکید داشت که با وقوع انقلاب اسلامی، شکست سهمگینی خورد. ارتباطات سنتی (به رهبری حوزه علمیه و با فرآیندهای تبلیغ) که همزمان با رسانه های جمعی (توسط شاه و رژیم در رادیو و تلویزیون و ... تجلی می یافت) توسعه می یافت در فرآیند انقلاب اسلامی، قدرت خود را به رخ رسانه های جمعی کشید که آن روز وامدار رژیم بودند. به هر حال این نقص که ارتباطات فقط در رسانه های جمعی است، هم چنان در عمده دانشگاههای ایران مانده است. این غفلت از ارتباطات سنتی و الگوهای اسلامی و الگوهای مسلمین ضررهای جبران ناپذیری خواهد داشت.

به هر حال این علم ارتباطات که آن روزها روزنامه نگاری خوانده می شد، هنوز ریشه های آمریکایی خود را حفظ کرده و ما باید به دنبال علم ارتباطات اسلامی باشیم.

دوره علمی و پژوهشی دعوت، توسط کانون ارتباط پژوهان جوان و با همکاری بسیج دانشجویی دانشگاه امام صادق علیه السلام، بنیاد فرهنگی مولانا و دفتر مطالعات و برنامه ریزی رسانه ها (وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی) با موضوع محوری نواندیشی در دانش ارتباطات برگزار می شود.

تقریبا همه تعابیر و برداشتها از من است!

 موفقیت ها در برگزاری دوره علمی-پژوهشی دعوت

یکی دوسالی است که به همت بچه های رشته معارف اسلامی، فرهنگ و ارتباطات دانشگاه امام صادق علیه السلام به ویژه آقایان مهدی یوسفی و محسن بدره، در تابستان یک دوره علمی - پژوهشی یک هفته ای با عنوان دعوت برگزار می شود. یعنی موفقیت پارسال در برگزاری سبب شد که امسال هم ثبت نام اون با استقبال گسترده ای مواجه بشه. ضمن اینکه امسال از بیرون دانشگاه هم درخواست شرکت در دوره دعوت بود. حتی تعدادی از خانمها هم درخواست دادند. یک خارجی هم از خارج کشور درخواست اطلاعاتی راجع به دوره داشت! جا داره از همکاری صادقانه بسیج دانشجویی دانشگاه امام صادق علیه السلام در برگزاری این دوره علمی تشکر کنم. پارسال بچه ها دوره را به اسم انجمن علمی برگزار کردند و امسال در پی دخالتهای ظاهرا غیرقانونی دانشکده در برگزاری همایش روز جهانی ارتباطات، بچه ها به اسم سمن جدیدی (کانون ارتباط پژوهان جوان) برگزار می کنند تا مستقلا مثل پارسال همه تصمیم گیری ها (و نه فقط اجرا) با خودشان باشد و زحماتی که می کشند با تصمیم ناگهانی دانشکده نابود نشود. امسال دوره همکاران بیرون دانشگاهی هم دارد: بنیاد فرهنگی مولانا (پروفسور سید حمید مولانا) و موسسه مطالعات و توسعه رسانه ها.

(مکان و زمان: دانشگاه امام صادق علیه السلام، دهم تا شانزدهم مرداد 1388.)

آدرس وبلاگ دوره: http://davat2.blogfa.com/

موضوع دوره علمی و پژوهشی دعوت

موضوع دوره دعوت مباحث نظری و بنیادین دانش ارتباطات است. در دومین دوره (امسال) این موضوع با حضور آیت الله مصباح و استاد دینانی (استاد فلسفه) شکل جدی تری به خود می گیرد. (سایر اساتید سخنران: پروفسور سید حمید مولانا، حجت الاسلام سید مهدی میرباقری، دکتر غلامحسین ابراهیمی دینانی، دکتر فواد ایزدی، دکتر سعید زیباکلام، دکتر ابراهیم فیاض، دکتر حسن عباسی، دکتر غلامحسین آذری)

فلسفه رسانه، فلسفه ارتباطات، بحثهای نظری دانش ارتباطات، مبانی ارتباطات اسلامی و موضوعات مشابه مسلما جایی بهتر از دانشگاه امام صادق علیه السلام پیدا نخواهند کرد. جایگاه پیدایش و رشد و توسعه این مباحث دانشگاه امام صادق علیه السلام است. چرایش برای آنانی که نمی دانند بماند برای بعد!

دوره دعوت دلخواه من

 اما به نظر من، دوره دعوت نباید خیلی به سمت مباحث نظری و فلسفی دانش ارتباطات برود. (دوره دعوت به معنای دوره علمی - پژوهشی بچه های فرهنگ و ارتباطات دانشگاه امام صادق علیه السلام) دوره دعوت باید کاربردی تر، عملی تر، اجرایی، با نگاه سیاستگذرانه ای تر، برگزار شود. ما عمدتا دانشجوی کارشناسی و نهایتا دانشجوی کارشناسی ارشد هستیم. ما باید به کاربرد دانش در جامعه بیندیشیم. ما باید کاملا ناظر به بیرون باشیم. بحثهایی چون فلسفه ارتباطات به نظر می رسد که مناسب دوره های خاص دکتری باشد تا دوره دور هم جمع شدنی های تابستان (و تعطیلات و فراغتهای) بچه های ارتباطات. به همین دلایل، موضوع دوره دعوت باید جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی به معنای اعم آن باشد که مباحث کاربردی دانش ارتباطات را که همه اش کاربردی است را پوشش دهد. رشته ما فرهنگ  و ارتباطات است و ما صرفا مطالعات کتابخانه ای نیستیم که دور خودمان و پشت میز بنشینیم و پژوهش کنیم. ما فرهنگ و ارتباطیم و روش پژوهش میدانی آموخته ایم، رشته ما فرهنگ است و تو جامعه، بین مردم است. تو کتابها دنبال چه می گردیم؟ ما باید به دنبال واقعیتهای فرهنگ تو جامعه باشیم. جامعه مون را ببینیم.

چرا فرهنگی و چرا انقلاب اسلامی؟

چرا جبهه فرهنگی که مشخص است، اقتصاد و سیاست و ... متولی خودش را دارد، (بچه های اقتصاد بسیج دوره نفت و گاز مصباح را برگزار می کنند، دوره های جریان شناسی سیاسی و غیره برگزار می شود، آنچه متولی ندارد، فرهنگ است که به تعبیر آقا باید از آن رفع مظلومیت کنیم. ما که رشته مان فرهنگ و ارتباطات است، باید رفع مظلومیت کنیم. جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی. چرایی انقلاب اسلامی هم مشخص است؛ ما دانشگاه امام صادق علیه السلام هستیم و فلسفه وجودی مان همین انقلاب است که برایش تئوری بسازیم و مشکلات برایش به وجود نیاوریم! و حل مساله کنیم.

البته منظورم از جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی، تنها حامیان و مدافعان انقلاب نیستند، بلکه بی تفاوتها، مخالفان و معاندان نیز باید بررسی شوند.

مثالهایی از موضوع جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی برای دوره دعوت

اگه بخواهم مصداقی اشاره کنم که منظورم چیه باید بگم: مثلا یه دوره می تونه یکی از شهرستانها مثل مشهد برگزار بشه و مثلا مسجد حاج آقا صرافان فلکه برق (که کارهای فرهنگی قشنگی صورت گرفته: دور مسجد پر کتابه، گروههای مباحثاتی، ازدواج دانش آموزی!، گروههای کوهنوردی، حضور بچه های ریزه میزه صف اول نماز و ...و کلی مورد دیگه که می شه مطالعه کرد. چه اتفاقی افتاده یه مسجد اینقدر شلوغه و موفقه؟ بررسی تجربیات عملی نمونه های موفق)، مدرسه حاج آقا نظافت (تدریس کاربردی دروس عربی و قرآن و ...)، حیدر رحیم پور ازغدی (زندگی یک فرد، تجربیات و فعالیتهایش مطمئنا نمونه خوبی برای مطالعه است)، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری مشهد، گروه نرم افزاری آرمان و جاهای دیگر.

در همین تهران که نمونه ها فراوان است: همشهری جوان (یک نشریه زرد مذهبی موفق!)، شهروند امروز!، حاج آقا قرائتی و مرکز درسهای از قرآن و فعالیتهای تبلیغی ایشون، دفترهای مختلف سوره مهر، معاونت هنری بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس، حوزه هنری سازمان تبلیغات، مدرسه عالی شهید مطهری، گردانندگان صفحات نسل سوم روزنامه جام جم (که الان نیست ولی زمان خودش خیلی برای جوانان خواندنی بود.)، رادیو معارف قم!، تشکل دانشجویی x   که یک سری از برنامه ها مثلا اردوهای جهادی، کار هنری، و ... انجام می دهد، گروه نرم افزاری y  که در کار تولید انیمیشنهای راهنمایی رانندگی است، مجمع وبلاگ نویسان مسلمان و ...

با ذکر این نمونه ها فکر کنم بهتر تونسته باشم بگم منظورم چیه. ما باید ببینیم فرهنگ مملکت ما چه طوری است؟ سازمانها و نهادهای دولتی چه کرده اند؟ نمونه های مردمی چه کرده اند؟ گیر کار آنها کجاست؟ تجربه ها و موفقیتها چه بوده است؟ احیانا ما نیز نکته های درسی مان را کاربردشان را ببینیم، ضعف و قوتشان راببینیم، این نکات را به فعالان عرصه فرهنگ مملکت منتقل کنیم و مطالبه گری کنیم. علمی - پژوهشی ما بچه های فرهنگ و ارتباطات باید این باشد: پژوهش در میدان و مشاهده با بررسی موردی اونا. واقعیت بیرون را ببینیم، جنبه های کاربردی درسها را هم بهتر متوجه می شویم. یه هفته که دور هم جمع می شویم، تعدادی از این نمونه ها رو بررسی کنیم. در یک تعداد جلسه چند ساعته و یا یک بازدید ساده، حجم عظیمی از تجربیات جبهه فرهنگی را به دست می آوریم که در کتابها نیست. البته ما وجود دوره هایی برای مباحث نظری رشته، اعم از فلسفه ارتباطات، اسلام و ارتباطات و ... را نفی نمی کنیم. تنها آنها را یکی از انواع مواردی که می توان مطالعه کرد، می دانیم.

الگوی موفقی از برگزاری دوره مشابهی (البته بدون وجه علمی) توسط فرهنگی بسیج دانشگاه در دوران مدیریت توانمند آقای سعید خورشیدی در مشهد برگزار شده است. آن دوره با کمی وجه علمی تر، الگوی پیشنهادی من برای دوره دعوت است.

درس تاریخ اجتماعی ایران در کد رشته ما

 کتاب مبانی تاریخ اجتماعی ایران، نوشته استاد دکتر رضا شعبانی، استاد تاریخ دانشگاه شهید بهشتی، یکی از منابع درس تاریخ اجتماعی ایران ما بود. استاد دکتر مسعود کوثری، (عضو هیات علمی دانشگاه تهران) خوندنش رو حداقل برای امتحان میان ترم و پایان ترم پیشنهاد داد! (گرچه سر امتحان دیدیم از یه جای دیگه سوال طرح شده بود!) البته کتابهای دیگه ای رو هم پیشنهاد دادند: تاریخ اجتماعی آقای راوندی که موضوعی تالیف شده و در مجلدات بسیار چاپ شده! تاریخ اجتماعی آقای نوذری که از آغاز تا مشروطه را شامل می شه. مقاومت شکننده (تاریخ تحولات اجتماعی ایران از صفویه تا سالهای پس از انقلاب اسلامی؛  تهران، خدمات فرهنگی رسا، نوشته جان فوران، ترجمه احمد تدین) هم کتاب خوبی بود.

درسهای میان رشته ای

برخی درسها ماهیتا میان رشته ای اند. مثل همین تاریخ اجتماعی که میان رشته ای تاریخ و جامعه شناسی است. یا درس روان شناسی اجتماعی که میان رشته ای روان شناسی و جامعه شناسی است. یا جامعه شناسی تفسیری که میان رشته ای مردم شناسی و جامعه شناسی است. (البته ما درس جامعه شناسی تفسیری نداشتیم.)

مروری بر مباحث کتاب مبانی تاریخ اجتماعی ایران آقای شعبانی

کتاب مبانی تاریخ اجتماعی ایران آقای شعبانی با بررسی خصوصیات عمومی جوامع ایرانی پیش از تاریخ و آمدن آریایی ها به فلات ایران، وارد تاریخ می شود و از تشکیل دولت و پیدایش ملت ایران می گوید. آنگاه به شکل پذیری تاریخی اجتماعات ایرانی بر مبنای روابط مبتنی بر ارزشهای مشروع اجتماعی، مناسبات ناشی از تطابق اجتماعی (روستا، شهر، حیات عشایری و موقعیت جغرافیایی)، روابط مبتنی بر ادغام پذیری اجتماعی (خانواده و طبقات اجتماعی)، روابط مبتنی بر جهت گیری اجتماعی(سازمان سیاسی، مشروعیت سیاسی- اجتماعی حکام، نوع حکومت، جایگاه حکومت در جامعه، روابط شاه با جامعه) می پردازد. آنگاه با اشاره به مقاومتهای ملی به مبارزه های فرهنگی و تلاشهای اجتماعی سازمان یافته ایرانیان در طول تاریخ می پردازد و از نقش عیاران می گوید و از خانقاهها می نویسد. بحث خود را نیز با خصوصیات فرهنگ و تمدن ایرانی تمام می کند.

ضمایم متعددی که شامل فهرستهای اعلام: اشخاص و خاندانها و اقوام و اماکن بود از ویژگی های خوب این کتاب بود. گرچه منابع متعددی استفاده شده بود ولی به نظر می رسد برخی مطالب کتاب تنها نظر شخصی نویسنده است که نه ارجاعی داشت و نه دلیل محکمی برای آن. در کل، به نظر می رسد بعدا برای ارجاعات مقاله ای و پایان نامه ای مفید باشد!

اطلاعات کتابشناسی:

مبانی تاریخ اجتماعی ایران، دکتر رضا شعبانی، تهران، نشر قومس،1379

  یادآوری: به تعبیر دکتر حسن رحیم پور ازعدی، مشکل ما سه راه حل دارد: خواندن، خواندن و خواندن. بر همین مبنا، به معرفی اجمالی و گاهی هم نقد کتابها و نشریاتی که مطالعه کردم، می پردازم. باشد که خلاء اطلاع رسانی موجود کمی برطرف شود.

کتاب «آن ها» جدیدترین کتاب فاضل نظری، شاعر متعهد انقلاب اسلامی است که به همراه «اقلیت» و «گریه های امپراتور» سه گانه وی را تشکیل می دهند. مرکز آفرینش های ادبی انتشارات سوره مهر (وابسته به حوزه هنری) آن ها را در 111 صفحه چاپ کرده است. (چاپ اول، 1388)

فاضل نظری، دانشجوی سابق و استاد فعلی دانشگاه امام صادق علیه السلام است.

در روزگار شما آن هایی است.

خود را با آنها همراه کنید.

آن هایی که چون ابر در گذرند

 حیات، نشریه بسیج دانشجویی دانشگاه امام صادق علیه السلام است که در جشنواره های دانشجویی جوایز خوبی می برد! امسال تحصیلی، حیات تنها یک شماره چاپ شد. گفتند خواستیم سطح حرفه ای حیات حفظ شود. البته نشریه جایگزین غیر حرفه ای «عبور» هم تنها دو شماره اومد بیرون. بگذریم.
پرونده ماه این شماره ویژه نشریات دانشجویی (دانشگاه امام صادق علیه السلام) بسته شده بود.
مطالبی از علیرضا پناهیان، عطاء الله بیگدلی، احسان بابایی، محمد لنگری، محمد مهدی سیار، میلاد عرفانپور و ... زینت بخش این شماره بود.
مقایسه فرهنگ غرب و فرهنگ شیعه در قرآن، ارکان هندسه سیاسی در اندیشه امام (ره)، نظام علمی اسلامی، تحلیل حقوقی جنایات اسرائیل در غزه، کوتاهی امروز در مقابل جنگ دیروز (دفاع مقدس)، مروری بر تاریخ انقلاب، نگاهی به جشنواره فیلم فجر امسال، فرهنگ خواهی درست مثل عدالتخواهی از مهم ترین عناوین و موضوعات این شماره نشریه دانشجویی حیات بودند. شماره 20+10 حیات.

استاد ارجمندی در مراسم رونمایی یکی از کتابها می گفت که آن کتاب مهمی که باید از آن رونمایی شود، قرآن است. واقعا بدبختی مسلمین در حال حاضر این است که قرآن را نمی فهمیم و فراموش کرده ایم که قرار است قرآن ما را هدایت کند! ما دانشگاهیان که خودمان شده ایم و روش شناسی تحقیقاتمان! بقیه که قرآن را می خوانند چون نور است! و قرار نیست استفاده دیگری از آن ببرند! از مظلومیت قرآن بگذریم!
قرآن کریم با ترجمه آقای ابوالفضل بهرامپور، مفسر ارجمند قرآن کریم، کتاب ارزشمندی است که هم ترجمه مناسب و کم غلط تری از قرآن دارد و هم لغت نامه ای در هر صفحه برای لغات سخت دارد که ضمن آوردن ریشه سه حرفی به توضیح کلمه یا عبارت سخت پرداخته است.
این قرآن در دانشگاه امام صادق علیه السلام، کاربرد text درسی را پیدا کرده است. در درسهای قرائت و ترجمه قرآن کریم 1و 2، قواعد عربی 1تا 4 و اعراب و ترجمه قرآن کریم، کتاب راهگشا و مناسبی است. متاسفانه مثل سایر تکستها، خوانده می شود، امتحان داده می شود و فراموش می شود. به عمل نمی رسد!
تفسیر نسیم حیات آقای بهرامپور نیز مدتی در قالب طرح تفسیری بیان (دفتر اعزام مبلغ) و مدتی نیز در قالب طرح تدبر و تفسیر (واحد درسی) مورد استفاده دانشجویان دانشگاه امام صادق علیه السلام قرار داشت.
توجه به برخی جزئیات و ظرافتها از نکات ارزشمند کار استاد بهرامپور است.

نشر سبحان و آوای قرآن، این کلمات مفید و خواندنی را چاپ کرده است. باور کنید! این بهترین کتاب دنیاست!

  تعامل دین و ارتباطات، مجموعه مقالاتی در حوزه دین و ارتباطات است که به اهتمام و با مقدمه عالمانه دکتر حسن بشیر (ریاست دانشکده فرهنگ و ارتباطات دانشگاه امام صادق علیه السلام) به طور مشترک توسط پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و انتشارات دانشگاه امام صادق علیه السلام چاپ شده است و برنده کتاب سال تلویزیون شده است.

نه مقاله در سه بخش (شیوه های فرهنگی و ارتباطی اسلامی، ارتباطات اجتماعی و نظام اسلامی و ارتباطات در جوامع اسلامی و مسیحی) گردآوری شده اند.
دو مقاله اول (شیوه های فرهنگی-ارتباطی پیامبر (ص) در عهد مکی نوشته حجت الاسلام دکتر محسن الویری و ارتباطات میان فرهنگی در دهه های نخستین اسلامی نوشته دکتر حجت الاسلام محسن الویری) نگاهی بیشتر تاریخی دارند که همین انتظار هم از مولف می رفت.
مقاله سوم (سیر اندیشه تبلیغ از امام خمینی رحمت الله علیه تا آیت الله خامنه ای) نوشته دکتر محمد هادی همایون بود.
دکتر آشنا در مقاله نقش اجتماعی رسانه ها در نظام اسلامی معاصر، به نظریه هنجاری رسانه ها پرداخته و به خوبی به بحث امر به معروف و نهی از منکر توجه کرده است.
حجت الاسلام دکتر محمد سعید مهدوی کنی هم با مقاله ای با عنوان جستاری در فقه ارتباطات، مفهوم شناسی غناء در فقه شیعه به بررسی فقهی غناء و موسیقی پرداخته است. آقای دکتر ضرغامی رئیس رسانه ملی هم در جمع دانشجویان دانشگاه امام صادق علیه السلام از پایان نامه کارشناسی ارشد ایشان که در زمینه بررسی فقهی غناء بود، تشکر کرد و آن را بهترین اثر موجود در این زمینه معرفی کرده بود.
دکتر محسن اسماعیلی که زمانی به امید او گرایش حقوق رسانه در دانشگاه امام صادق علیه السلام تشکیل شده بود، مقاله ای با عنوان تعامل دین و رسانه از دیدگاه حقوق دارد. نگاه متقابل دین و رسانه به یکدیگر و ارتباط دین با حقوق و اخلاق در مباحث رسانه از جمله سوالاتی است که این مقاله سعی در پاسخگویی به آن دارد.
دکتر ناصر باهنر فرزند شهید باهنر، رئیس سابق دانشکده فرهنگ و ارتباطات دو مقاله در این اثر دارد: ارتباطات در جامعه اسلامی متکثر فرهنگی و برنامه های دینی و دریافت مخاطبان.

تبلیغات تجاری و اوانجلسیم به مثابه کالا آخرین مقاله این کتاب است که به قلم دکتر حسن بشیر و سید محمد فکورپور نوشته شده است.

جا داره یه بار دیگه از همه اساتید محترمی که در سالهای گذشته، این مقالات را نوشتند، تشکر کنم. واقعا یکی از کارهای خوب، تو این دوره زمونه، همینه که ببینیم، چه اتفاقاتی افتاده. به ویژه ما تو عرصه علم و رشته خودمون. 

استاد بحث انتخابات پیش رو کشید، بحث دروغگویی احمدی نژاد و ادبیات بد ایشون! مثال بزغاله رو  آوورد. احمدی نژاد به روشنفکرها و متخصصان گفته بزغاله. حالا این بزغاله ها (بیانیه حمایت 20، هفتاد و پنج و در نهایت 82 تن از جامعه شناسان دانشگاه تهران از میرحسین  موسوی) دارن انتقام می گیرن!

خیلی خوشحال شدیم که اوج استدلال محالفان دکتر این قدر سخیف است! حالا که با اعلام رسمی آخرین آرای دکتر محمود احمدی نژاد در انتخابات، ملت همیشه قهرمان ایران، دندان بزغاله ها را شکستند، چند نکته رو تذکر بدیم که در تاریخ بماند!
متن مرتبط: همه سایتها مثل: آخرین نتایج انتخابات، احمدی نژاد 24 میلیون، رکورد خاتمی شکست

1- اینها که امضاء کردند همه اساتید جامعه شناسی نیستند. شخصیتهای بزرگی چون پروفسور مولانا از آقای احمدی نژاد حمایت کرده بودند. دکتر فیاض و دکتر باهنر و دیگر اساتید جوان تر که جای خود. برای ما جای سوال که این همه استاد جامعه شناسی در دانشگاه تهران چه کار می کنند؟ استاد خودش گفت: ما که ارتباطات درس می دهیم هم این جور وقتها جامعه شناس می شویم! ظاهرا مجموعه ای از اسایتد حوزه های مختلف علوم اجتماعی، ارتباطات و آمار و ... اینها شدند 82 جامعه شناس حامی موسوی! بهتر بود می گفتند بیانیه سیاسی حمایت تعدادی از جامعه شناس نمایان از مهندس میرحسین موسوی
متن مرتبط: حمایت گسترده اساتید دانشگاهها از احمدی نژاد

2- نقدهای فراوانی بر اینها نوشته شد. اینها که جنایات غزه را محکوم نمی کردند، به این بهانه که کار سیاسی نمی کنند، چطور  در فرآیند سیاسی انتخابات، این طور وقیحانه بیانیه سیاسی می دهند؟
متن مرتبط:برخورد دو گانه جامعه شناسان با غزه و میرحسین موسوی
متن مرتبط2: نقد بیانیه جامعه شناسان در حمایت از میرحسین موسوی
متن مرتبط3: دکتر فیاض: این ها آبروی علم و جامعه شناسی را آوردند پایین. جامعه شناسی نباید پیرو سیاست باشد.

3- این چه جور جامعه شناسی است که آقایان دارند؟ این جامعه شناسان از تحلیل ساده ترین انتخابات ایران عاجز بودند! بهتر است تجدید نظری در مبانی و نظریه های جامعه شناسی شان بکنند! اگر قرار است علوم انسانی مشکلات کشور را کند، باید از حداقلهایی برخوردار باشد که این تحلیلهای سطحی اساتید عزیز دانشگاه تهران ما را ناامید کرد. صادقانه بگویم: ما شما را دوست داریم. جامعه شناسی را دوست داریم. گرچه رشته من فرهنگ و ارتباطات است ولی پیوند نردیکی با جامعه شناسی دارد. فرقی نمی کند. بروید از آقایان فیاض، باهنر، مولانا و دیگر جامعه شناسان چیز یاد بگیرید. بروید مبانی اسلام را یاد بگیرید و بعد مسلمانها را تحلیل کنید. بروید و به جای حمله به دولت خدمتگزار، سعی کنید توانایی های خود را به دولت خدمتگزار نشان دهید. جامعه شناسی آبروی ماست. آبروی ما را نبرید!

4- در مورد خود بزغاله: البته این اساتید تنها در مثال استاد ما بزغاله شدند و ما اصلا چنین تعمیمی نمی دهیم. ولی اصل مساله بزغاله این است که احمدی نژاد به آنانی که با ژست روشنفکری، فرهنگ ایثار و شهادت را مسخره می کنند، گفته که شعورشان به اندازه بزغاله هم نیست. این معنا از توجه به context فهمیده می شود. می توانید به متن ذیل مراجعه کنید تا بیشتر به فضای بحث آشنا شوید و اصل جملات را بیابید. احتمالا اساتید محترم تحت تاثیر دروغهای رسانه های مخالفین دولت قرار گرفته اند و فکر کرده اند احمدی نژاد، مخالفان خود را بزغاله نامید. در صورتی که عقل ما می گوید: عدم توانایی در پیش بینی انتخابات این دوره، یا مشکلاتی نظیر مشکل روشی دارد، یا نه، مشکل از محلل است که شعور کمتر از بزغاله دارد! از منطق اسلامی و ایرانی، چه بسا شعور افراد کمتر از بزغاله باشد: اولئک کالانعام بل هم اضل یعنی مثل چهارپا، شاید هم کمتر از چهارپا.
متن مرتبط: بزغاله کیست؟

5- در پایان هم برای ثبت در تاریخ، به ترتیب الفبای فارسی، اسامی امضاء کنندگان بیانیه حمایت از میرحسین موسوی را می آورم. (البته توجه داشته باشید که این به این معنا نیست که آنها بزغاله اند یا... . ما فقط خواستیم بگوییم آقایان کمی دقت کنید و انصاف بدهید که چه کسی بزغاله است؟ کمی دفت کنند که چه می کنند و چه نسبتی با اسلام و انقلاب دارند؟ و ... همه حرف ما این است که برگردید به آغوش ملت، برگردید به خط امام، برگردید به خط انقلاب. انحراف از مسیر امام تا کجا؟)

دکتر تقی آزاد ارمکی- دکتر غلام‌حیدر ابراهیم بای سلامی- دکتر امید علی احمدی - دکتر منصوره اعظم آزاده - دکتر جواد افشار کهن - دکتر  نادر امیری- دکتر  سوسن باستانی- دکتر سلیمان پاک سرشت- دکتر شهرام پرستش - دکتر محمد حسین پناهی- دکترغلامعباس توسلی -  دکتر سید محمد توکل کوثری -  دکتر حمیدرضا جلائی پور- دکتر فاطمه جواهری-   دکتر علی محمد حاضری- دکترعلی حسین حسین زاده -  دکتر حاتم حسینی - دکتر هادی خانیکی- دکترمحمدعلی خلیلی اردکانی -  دکترعلیرضا دهقان - دکتر بهزاد دوران- دکترنادررازقی -  دکتر علی رجبلو- دکتر حمید رحمتی- دکتر محمد رضایی - دکتر احمد رضایی ملایری- دکتر بیژن زارع- دکتر عباس زارعی مهرورز- دکتر محمدجواد زاهدی مازندرانی- دکترمحمد زاهدی اصل -  دکتر علی ساعی- دکتر سید حسین سراج زاده- دکتر خدیجه سفیری- دکتر علی اصغر سعیدی- دکترمهران سهراب زاده - دکترمحمود شارع‏ پور- دکتر علی شکوری -دکتر ملیحه شیانی- دکتر ابراهیم صالحی عمران- دکتر غلامرضا صدیق اورعی-  دکتر محمد رضا طالبان -  دکتر حمید عباداللهی - دکترحمیدعبدالهیان - دکتریحیی علی بابایی -  دکتر حلیمه عنایت- دکتر غلامرضا غفاری- دکتر نعمت‏الله فاضلی- دکتر محمد فاضلی-دکتر ناصر فکوهی- دکتر ابراهیم فیوضات- دکتر سیدمحمدامین قانعی‌راد- دکتر علی محمد قدسی- دکترمیرفردین قریشی -  دکتر عباس وریج کاظمی - دکتر علی کریمی مله-دکتر محمد سالار کسرایی- دکتر افسانه کمالی - دکتر مسعود کوثری- دکتر مسعود گلچین- دکتر محسن گودرزی-   دکتر احمد محمدپور- دکتر جمال محمدی-  دکتر اکرم محمدی - دکتر علی اصغر مقدس -دکتر مجید موحد- دکترمحمد ابراهیم موحدی -  دکترمیثم موسایی -  دکتر سید یعقوب موسوی- دکتر مرضیه موسوی- دکتر میرطاهرموسوی - دکتر سعید معیدفر- دکتر مهدی منتظرقائم- دکتر مصطفی مهرآیین -  دکترحسین میرزایی- دکتر محمد میرزایی -  دکتر فرناز ناظر زاده کرمانی- دکتر محمود نجاتی حسینی- دکتر اسداله نقدی -  دکترعبدالرضا نواح - دکترمحسن نیازی -  دکترسید ضیاء هاشمی- دکتر حسین ایمانی جاجرمی.

 دیروز حضور میلیونی هواداران احمدی نژاد، حامیان گفتمان عدالت، در مصلی نتیجه انتخابات را چند روز قبل از برگزاری مشخص کرد.
دیروز به طور تصادفی متروی مصلی هم بسته بود. البته مردم می گفتند: هاشمی کم آورده، مترو رو بند آورده! (هاشمی رئیس متروست.) به همین دلیل ما تکه ای از مسیر برگشتمون از بین حامیان موسوی رد شده بود. جاهایی که جمعیت بود (بسیاری از طول مسیر جمعیتی نبود و ما حتی هو نمی شدیم!) خیلی توهین ها به ماشد! حالا به دکتر احمدی نژاد رو خودتون حساب کنید! مثلا اینکه ایشون چند هفته است که حموم نرفته اند! هم دروغ و افترا است و هم توهین! به هر حال وقتی در مملکتی آزادی این گونه فهم شود، همین طور هم خواهد شد!
توهین به احمدی نژاد که مهم نیست! چهار سال است که همه عادت کرده ایم که درباره اش جکهای توهین آمیز بشنویم! توهین به ما (سه نفر، هر سه از دانشگاه امام صادق علیه السلام) اصلا قابل توجیه نیست! ما فقط پرچم همراهمون بود! ما سه نفر که روی هم 160 کیلو می شدیم، مسیری طولانی رو مجبور بودیم پیاده برویم و تنها پرچم به دست داشتیم. پرچم ایران که اینها می گفتند حرمت دارد! یعنی چه؟ ما چرا نتوانیم پرچم کشورمان را در دست داشته باشیم؟ ما به پرچم چه توهینی کردیم؟ ولی ما می دیدیم که پارچه سبز که نماد مقدسات دینی، نماد امام حسین است، روی زمین افتاده بود. پارچه سبز روی زمین افتاده بود. این می دانید برای ما یعنی چه؟
یک توهین دیگه به ما که همه با هم تکرار مثل ... تکرار می کردند، بی سواد بود! من که 36 واحد تا اتمام دوره کارشناسی ارشدم مونده، بی سوادم؟ من که حدود 160 واحد درسی، یعنی به طور متوسط ترمی 20 واحد پاس کردم تو دانشگاه سخت گیر امام صادق با معدل بالای 91 از 100 من بی سوادم؟ من با این همه حجم عظیم کتاب و مجله و ... من با این حجم عظیم مطالعه ، من بی سوادم؟!
همه اون جمع باید از من حلالیت بگیرد! چرا باید حلال کنم؟ فقط فریب خوردگان را حلال می کنم! من که احمدی نژاد نیستم!
یه مورد دیگه: اون دوست عزیزی که پرچم رو از دست ما گرفت! ادامه مسیر رو تو ماشین بودیم. حتی از شییشه هم بیرون نبودیم. طبیعتا قسمتی از پرچم بیرون شیشه قرار می گرفت! (جلو سه نفری) منتظرم اون پرچم مقدس رو به آدرس دانشگاه امام صادق اتاق 9317 پست کنه!
دو تا فحش دیگه هم یادم اومد: یکیش خائن بود! یکیش هم دیوونه!

1. تهیه کنندگان دسترسی مناسبی به آرشیو فوق العاده غنی از صدا و سیما و روزنامه ها، آمارها به ویژه صدا و سیما به ویژه از 84 به بعد داشته اند که کاملا مشکوک است! فوق العاده بالاتر از سروش سیما!
2. هدف محوری تمام قطعات این است که احمدی نژاد دروغگوست! در هر قسمت یک چیز موضوع می شود. تهمت دروغگویی اگر جا بیفتد، دیگر مهم نیست چه کسی رئیس جمهور می شود!
3. اثر رسانه ای درخور تقدیر است. ای کاش تهیه کنندگان، نیروی خود را در ترکیب صوت و تصویر و متن، به ویژه به کارگیری متناسب موسیقی، عنصر سرعت، شاتها و ...، ای کاش قابلیتهای خود را در تولید آثار فاخر ملی، اسلامی، انقلابی و به تعبیر خود، راه امام، به کار گیرند! تدوین، کارگردانی، انتخاب احادیث و ... همه چیز عالی بود! خسته نباشید!
4. در این سی دی، برای دروغگو معرفی کردن احمدی نژاد، از انواع مغالطات آماری، مغالطات کلامی و زبانی (مغالطات منطقی) استفاده شده است که محال است عموم مخاطبان متوجه شوند. باید حداقل دو واحد منطق مغالطات پاس کرد تا متوجه مغالطات شد! انواع جدیدی از مغالطات هم باید اضافه شود که مغالطات در نتیجه کار رسانه ای و تدوین است. همه می دانند رسانه قدرت شگرفی در جابجایی حقایق دارد! اصلا همین که یک تکه از یکجا، تکه بعدی از جای دیگر بردارید، بذارین کنار هم تو یه فیلم، طبیعی است که حقیقت گفتار درک نشود. چیزی که به مراتب از آن استفاده شد. این نوع مغالطه رسانه ای را اساسا نمی توان توجیه کرد که اشتباه شده! مطمئنا عمدی و از روی نقشه حساب شده بوده است. توجه به دو عنصر موسیقی و سرعت در فیلم به خوبی همه چیز را بیان می کند.
5. اگر نود سیاسی را پشت سر هم ببینید، آنهم در حالی که کسی نیست برایتان مغالطات آن را توضیح دهد، به شدت در روحیه تان تاثیر می گذارد! دوستان احمدی نژادتان در دانشگاه امام صادق علیه السلام در تلاشی شبانه روزی، شروع به کار در کمیته های مختلفی کرده اند که برخی جلوه های دروغگویی و مغالطه در فیلم را برایتان روشن کنند. برای موفقیت آنها دعا کنید!
6. البته ما ادعا نداریم که احمدی نژاد معصوم است و اشتباه نمی کند. ولی درست نیست برخی برای یک صندلی که قبلا هم به خودشان وفا نکرده بود، این چنین به وی نسبت دروغ ببندند. آنهم دروغ شاخداری که وی اساسا دروغگوست!
7. یک نمونه مغالطه به زبان ساده فهم: در یکی از کلیپها استدلال می شود چون آقای احمدی نژاد در بعضی جاها به بعضی ها (عموما دشمنان) گفته: احمق و ... . ایشان لیاقت رئیس جمهوری ندارد. به کسی رای دهید که شان فرهنگ و عظمت ایران را داشته باشد. (البته توجه دارید که در چند دقیقه با تصویر و صدا و زمینه چینی چنان قدرتمند کار می کنند که باورتان می شود که ایشان انقدر بد دهن هستند که ...!
   جواب به زبان ساده: از کدام فرهنگ می گویید؟ در فرهنگ ایرانی و اسلامی موارد متعددی داریم که افراد مختلف دشمنانشان را دشنام گفته اند. البته اینجانب اساسا اعتقاد دارم که احمق کلمه رکیک نیست! ولی به هر حال باید بدانیم که مقام معظم رهبری، امام علی  و ... هم از الفاظ مشابه یا شدیدتر استفاده کرده اند. اصلا قرآن به عده ای گفته از حیوانات چهارپا هم پست تر هستند! (پست تر از آن پیدا نکرده!) نکته ای که هست: هر لفظی را هر جایی نباید بکار برد. باید به موقعیت ها توجه کرد. تعداد و نوع بکارگیری مهم است. نه اینکه اصلا به کار نگیریم. (البته الفاظی هستند که اصولا فقط باید در لغتنامه ها ضبط شوند و شایسته نیست که به گفتار آیند و تعداد آنها بسیار محدود است.)

 اساتید ارتباطات اذعان دارند: دروغ هرچه بزرگتر، باورپذیری اش بیشتر. قضیه پادشاه لخت را یادتان هست؟ همان شاهی که به دروغ به او گفته بودند: لباسی داری که فقط خردمندان می بینند؟
اگر یکی به دروغگویی شناخته شود، حرف راستش را هم نمی پذیرند! اگر بگوید ماست سفید است، می گویند: نه! ماست سیاه است! یه جورایی شبیه چوپان دروغگو که وقتی گرگ به گله اش زد، کسی حرفش را باور نکرد.
مهم نیست، واقعا دروغگو باشد، یا نه، همین که در نظر دیگران دروغگو جلوه کند، کافی است که دیگر حرفش را نپذیرند!
این روزها سی دی های فراوانی بر ضد دولت کار، دولت مهرورزی، دولت محمود احمدی نژاد بیرون آمده است. مهم ترین آنها یک سی دی با عنوان نود سیاسی است که می خواهد همین دروغگویی احمدی نژاد را اثبات کند و مردم را از رای دادن به او منصرف کند. بله! ویژه آنهایی طراحی شده که عموما معتقدند و به احمدی نژاد رای می دهند: ما احمدی نژادی ها!
انصافا هم کار یکی دوشب نیست! هفته ها وقت صرف این کار شده است. 16 قطعه کلیپ تصویری.

چند نکته:

چند وقت قبل مطلبی یادداشت علمی نوشتم با این نتیجه گیری که احمدی نژاد داره کشورهای مختلفی را براندازی می کنه (که لینکش در انتهای همین یادداشت علمی هست.). دوشنبه دکتر ابراهیم فیاض (جامعه شناس برجسته کشور که نظیرش را به تعبیری در کشور نداریم که در حوزه های مختلفی صاحب اندیشه و نظر تولیدی باشد) در دانشگاه امام صادق علیه السلام یک سخنرانی با موضوع عاملهای هویتی دولت احمدی نژاد داشته اند. به تعبیر دکتر فیاض، آن یادداشت مرا تایید و تکمیل کردند. البته علم گسترده ایشان کجا و من کجا؟! جملات ذیل، در جلسه نوشته شده. تماما برداشتهای شخصی من از حرفهای ایشان است. به ویژه کلمات و تعابیر. آنانی که فیاض را می شناسند، می دانند، فهمیدن حرفهای استاد هم کار چندان راحتی نیست. قصور و اشتباهات احتمالی از من است.

تذکر: اگر حرفهای استاد را نفهمیدید، نباید رد کنید! بگذارید بعدا تامل کنید!

چهار سال قبل گفتم: انتخابات آینده، انتخابات تئوری هاست.

باید تئوری داد وگرنه نابود می شویم. گوش کسی در کشور پایین نیست.جامعه شناسانی که نامه حمایت از موسوی را امضا کردند، آبروی جامعه شناسی و  علم را آوردند پایین.

ما بر اساس چهارجوب تئوریک به احمدی نژاد رای می دهیم.

ما باید تئوری بسازیم.

آقای احمدی نژاد ضد کلاسیسییم است و در دنیا همین گونه است. تئوری ها باید مبنای عمل و پشتوانه ریاست جمهوری باشد.

من به عنوان کسی که در تفکراتم هنجار شکنی زیاد دارم ضد کلاسیسیم هستم. بنی صدر به کلاسیسیسم غربی معتقد بود. بنی رفت و کلاسیسیسم رفت. کمی بعد ما دچار کلاسیسیسم شدیم و باعث عقب نشینی شد. کلاسیسیسم نظامی در جنگ عامل شکست ما شد.

اگر احمدی نژاد رای نیاورد، نقد کردن برای ما راحت تر است. البته اگر بیاورد هم شدید نقد می کنیم. کار ما دانشگاهیان نقد است.

گویش و کنش دو تاست. می گفتند به شما حمله می کنیم ولی نکردند.

من به عنوان یک دانشگاهی همراه احمدی نژاد هستم. احمدی نژاد در هم می شکند.

تا کجا همراه احمدی نژادیم؟ شایعه درست کرده اند که می خواهد ولایت فقیه را نقد و رد کند!

بحث کرده ایم که ولایت فقیه نمی تواند به استبداد منجر شود.

ولایت فقیه در اسلام در اقتصاد مطرح شده. در باب بیع. ولایت فقیه بیعت است. سوپراستراکچری که نمی گذارد در کشور ما حتی رئیس جمهور ما مستبد شود، همان ولایت فقیه است. ولایت فقیه یک رای دارد.

آقای مهاجرانی و نوری و دیگرانی که می خواستند ریاست جمهوری هاشمی را مادام العمر کنند، آن به استبداد منجر می شود. پوپر را بخوانید.

آنانی که دنبال خاتمی و ... هستند دنبال استبداد هستند. آنانی که نمی خواهند ولایت فقیه را بپذیرند، دنبال استبداد هستند. دوره بنی صدر تا یک سال بعد جنگ مشکل داشتیم. ناامنی داشتیم. دوره خاتمی همین طور باشد، آرامش نداشتیم. می خواهند ولایت فقیه را از هم بین ببرند و این دموکراسی آنها این نتایج را خواهد داشت.

بله به احمدی نژاد، بله به احمدی نژاد نبود. نه به آنها بود.

دموکراسی موفق نیازمند به سوپر استراکچر ولایت فقیه است.

مائو: ما نیاز به مارکسیسم محلی داریم. مائوئیسم شد. و قدرتمند ماند. در دوره سرمایه داری!

دموکراسی موفق: باید کامن سنس شود که همه مردم فهم کنند.

دموکراسی آمریکایی در چین: همه باید همدیگر را بخورند. جواب نمی دهد.

سیستم ضد احمدی نژاد، تهران محور است. احمدی نژاد باید سفرهای استانی را بیشتر کند و حتی وزارتخانه ها پخش شود. آنان چون غربگرا هستند، تهران محور است. تهران مرکز مکنده ایران برای خارج است. که سرمایه را از کشور خارج می کند. در کتاب ایران آینده نوشتم که شهرهای شیراز و ... چه باید بشوند. نباید تهران کدخدا شود و تمام شهرها را چاپید.

آن دموکراسی موفق است که این نظام ارتباطی را پی ریزی کند. دانشگاه تهران که کلاسیسیسم است. و نوآوری ندارد. کپی برداری همان طرف است. دانشگاه ما که خبری نیست. احمدی نژاد تنهاست. خودش تئوری می ریزد. خودش دارد این کار را می کند. این آقایون می خواهند رئیس جمهور ما را در حد مدیر کل کنند! مدیر کلی که حرفهای مدیر جهانی را اطاعت کند. مثل عربستان! ایران یکی از استانهای جهان.

زنده باد احمدی نژاد که ما را از این ساختار خارج می کند. نباید تهران کشور باشد و بقیه... .

در عصر اصلاحات مثل قاجار می گفتند، مملکت اصلاح نمی شه. احمدی نژاد دارد سیاستهای اصلاحی را اجرا می کند. (اقتصادی و ...)

آنانی که در دوره خاتمی بودند، کجایند؟ رفتند خارج؟ در دوره بعد قاجار و پهلوی همین طور بود. اینجا پول جمع می کردند و می رفتند خارج می مردند. احمدی نژاد نمی خواهد مرکز-پیرامون بماند.

20 کیلومتر کنار دوبی چه خبر است؟ بویی از تمدن نبرده است. در حالی که دوبی ...

خیلی ها (خاتمی و هاشمی) می خواهند دوبی ایسم را به ایران بیاورند.

یک فسلفه تاریخی (تئوری) با ریشه مذهبی نیاز داریم برای پیشرفت. هگل غرب را با فلسفه مسیحی خودش به جلو برد. ما باید با فسلفه مهدویت. نیوتن: مسیح 2046 برمی گردد. پشتوانه فیزیک کوآنتوم عرفان یهودی است.

بهاییت دوره دوم خرداد اوج گرفت. که ما مهدویت ما را بشکند. مهدویت بزرگترین عامل پیش برنده تاریخ است. برید نقش افغانستان و عراق را در دوره ظهور بخوانید.

بر اساس پیشرفت ما به عقلانیت می رسیم. مبنای احمدی نژاد عقلانیت فقهی است. عقلانیت ضد اشرافیگری است. هرجا که شرافت ذاتی باشد، ضد عقلانیت است. عقلانیت احمدی نژاد با اشرافیگری چپ و راست جور در نمی آید و این خط سوم، رفتن چپ و راست را نتیجه می دهد. چقدر از دکتراهای دانشگاه امام صادق و تهران سر کار رفتند. ساختارهای قدرت شکسته و متخصصین سرکار رفته اند.

دانشگاه امام صادق که تئوری فقهی ریاست دانشگاه به احمدی نژاد می رسد، باید تئوری هایی برای احمدی نژاد تولید کند. احمدی نژاد با تئوری ضدکلاسیسیسم خودش، با ساختارهای داخلی و خارجی که به نفع ما نیست به مبارزه پرداخته. دموکراسی احمدی نژاد به سوپراستراکچر ولایت فقیه معتقد است که تنها همین نوع حکومت است که به استبداد منجر نمی شود و به عقلانیت می رسد.

 شنبه دوباره انجمن علمی دانشجویان رشته معارف اسلامی و فرهنگ و ارتباطات با همکاری معاونت پژوهشی دانشکده، جناب دکتر بشیر، برنامه داشت. این بار تعداد زیادی استاد از دانشگاه های دیگه هم اومده بودن. موضوع محوری جلسه ارتباط غیرکلامی بود. برنامه اول رونمایی از کتاب رفتار غیرکلامی در روابط میان فردی بودکه با توضیح دکتر غلامرضا آذری (که کتاب تحت نظر ایشون ترجمه شد.) به جای رونمایی مواجه شدیم. جالب بود که اکثر شرکت کنندگان (یعنی اساتید محترم) ظاهرا کتاب رو نخوانده بودن!

برنامه دوم، صحبتهای دکتر آشنا بود. دکتر آشنا مثل همیشه خوب ظاهر شد. اگه بقیه از ارتباط غیرکلامی حرف زدند، دکتر آشنا اونو به کار گرفت. نقدی جدی بر علم ارتباطات از شکل گیری تا به امروز داشتند و راه برون رفت رو هم توجه به همین مبانی مثل ارتباط غیرکلامی بیان کردند. (البته توجه دارید که اینها صرفا برداشت منه.) فیلمی هم تدارک دیده شده بود که ابتدا با نقص فنی صدا مواجه شدیم و کمی بعد حل شد. البته تعدادی از اساتید رفتند و فیلم آموزشی خوبی را از دست دادند. گرچه قرار شده به همه دانشکده های ارتباطات فرستاده بشه. دکتر آشنا این فیلم رو انتخاب و ارائه کردند و توضیحات مفیدی دادند. گرچه لطمه نقص فنی واقعا محسوس شد.

شنبه شاهد یک اتفاق جدید و مبارکی هم بودیم. دکتر محمد جواد صادقی مجد که دو ترم استاد مکالمه عربی ما بودند، بحث بیان قرآن از ارتباط غیرکلامی را مطرح کردند. گرچه دانشجو  یا استاد ارتباطات نبودند، واقعا گل کاشتند. آیه های متنوع و خوبی را یافته بودند که دلالت غیر قابل انکاری بر نحوه بیان قرآن از ارتباط غیر کلامی داشت. پایان نامه دکترای استاد صادقی مجد (رشته تحصیلی: الهیات) در زمینه ارتباط غیرکلامی در قرآن است.

خوب یادمه که اون ترم های مکالمه، شیوه های متعددی را برای یادگیری مکالمه عربی و به خاطر آوری کلمات، اصطلاحات و حوارها به کار می گرفتند و تلاش موثری در برانگیختن بچه ها داشت. البته نقطه منفی سخت گیری موقتی در حضور و غیاب، خاطره بدی رو تو ذهن بچه ها ثبت کرد. ولی در کل موضع بهتر و متعادل تری در بخش عربی دانشگاه امام صادق علیه السلام داشتند.