عنوان کتاب

نویسنده

ترجمه

محل نشر

ناشر

سال انتشار

صفحه

قیمت
(تومان)

پاسیاد پسر خاک: زندگی و زمانه حجت الاسلام سیدعلی اکبر ابوترابی فرد

محمد قبادی

-

تهران

سوره مهر

1388

443

6800

ارتباطات آئینی: از گفتگوهای روزمره تا جشن های رسانه ای شده

اریک دبلیو رودنبولر

عبدالله گیویان

تهران

دانشگاه امام صادق علیه السلام و  پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم

1387

267

2500

جهانگردی: ارتباطی میان فرهنگی؛ مطالعه تطبیقی الگوی غربی و الگوی اسلامی

محمدهادی همایون

-

تهران

دانشگاه امام صادق علیه السلام

1384

275

2500

باز اندیشی درباره رسانه، دین و فرهنگ

استوارت ام. هوور

مسعود آریایی نژاد

تهران

سروش

1382

382

2250

فکر می کنید این جدول بالایی چیه؟ بله! طبق قرار که کتابهایی که جدیدا خریدم رو بنویسم، این هم کتابهای اخیره.

این روزها اداره فرهنگی دانشگاه (امام صادق علیه السلام) یه کار خوبی کرده و گلچینی از مطرح ترین رمانهای ایران و جهان را در موضوعات متنوع آورده و با تخفیف 25 درصد (و برخی از کتابهای توصیه شده خاص توسط فردی خاص! را با 40 درصد تخفیف) عرضه می کند. فهرست ذیل هم عناوین کتابهاییه که من سفارش دادم! این فرصت را از دست ندهید!

جنگ و صلح تولستوی، پیرمرد و دریا ارنست همینگوی، بادبادک باز، دنیای سوفی، سووشون دانشور، هملت، پرواز شبانه، زن زیادی جلال آل احمد، مدیر مدرسه جلال احمد، جشن حنابندان، سمفونی مردگان، کوه مرا صدا زد بایرامی، سنگ اندازان غارکبود، من او رضا امیرخانی

طلبه سیرجانی، علیرضا جهانشاهی دوباره برای مقابله با مفاسد درشت اقتصادی به راه افتاده است. راهپیمایی نمادین وی، به نشانه اعتراض از سیرجان تا تهران، قبلا منجر به زندانی شدن وی گردید. باورش سخت است اما قوه پرمدعا به جرم واقعا مسخره " اقدام خلاف شؤون روحانیت و تشویش اذهان عمومی" دستگیرش می کنه و توسط دادگاه ویژه روحانیت به حدود دو سال حبس محکوم میشه. و در نهایت بعد از گذشت هشت ‌ماه ‌و ده روز از حبس، اواخر سال 87، جهانشاهی به فرمان امام خامنه ای و با دریافت پیام شفاهی ایشان با عنوان «شَکَرَ الله مَساعیکَ»، در حالی که حدود پانزده‌ ماه از حبسش باقی مانده بود،‌ آزاد شد. (+) البته هیچ وقت این قضیه دخالت رهبری تایید نشد. خیلی هم مشکوک بود.

طلبه سیرجانی این بار تنها نیست. طلبه تبریزی (حجت اسلام بجانی) همراه اوست. طلبه های دیگری هم هستند. دانشجوها هم هستند. تعدادی از دوستان خودم در رشته معارف اسلامی و فرهنگ و  ارتباطات (بچه هایی که از فوق لیسانسشون، فقط دفاع از پایان نامه مونده) هم هستند. امروز صبح، بعد نماز صبح تو مسجد جمکران، علی علی یا علی.

حیف که بسیج دانشگاه امام صادق علیه السلام تفکر انقلابی ندارد!

نمی دانم بسیج دانشجویی ما آیا بزرگتر از آرمان مطالبه گری، چیزی در سر دارد یا نه. اما می دانم این بسیج، محافظه کار است و تفکر انقلابی ندارد. درست یکسال پیش بود که بچه ها (ونه بسیج) طلبه سیرجانی را به مسجد دانشگاه دعوت کردند و ازش تقدیر کردند. وای که اون شب مسئولان بسیج چقدر از عملکرد خودشان در قبال این قضیه (سکوتشون) بد دفاع کردند. من اون موقع، مسئول سایت بسیج دانشگاه بودم. تقریبا تنها دانشجوی فرهنگ و ارتباطات که تو اون سطح، تو بسیج مونده بود! مطلب اون شب وبلاگم رو خواستید بخونید. (+) یه خبر تو سایت بسیج کار کردیم که طلبه سیرجانی اومد دانشگاه و این حرفها را هم زد. ته خبر هم نوشتم که این برنامه هیچ ربطی به بسیج نداشت. شب امتحانات میان ترم هم بود. تا صبح دو روز بعد که خبر را به شروطی برداشتم، مرتب مسئولین مختلف و بالاتر بسیج حضوری و غیرحضوری التماس می کردند که بردار این خبر را!

حیف پتانسیل عظیم دانشگاه امام صادق علیه السلام که با مدیریت غیرانقلابی چند سال اخیر بسیج هدر می رود.

باور کنید اگر دانشجوهای ما تنها یکی دو روز به طور نمادین، طلبه سیرجانی را همراهی کنند، (یعنی 1200 نفر حداقل بیشتر از جمعیت فعلی) نه شأن دانشگاه آسیب می بینه، نه تولید علم و جنبش نرم افزاری طوریش می شه.

بعدالتحریر:

باخبر شدیم که بعضی دانشجویان کدپایینی هم در جمع حضور دارند. به آنها اس ام اس زدیم: خسته مباد قدمهایتان. اگر شد انشالله به شما ملحق می شویم. جواب داد: هم اکنون نیازمند یاری سبزتان هستیم.

مظلومانه است، نه؟!

مرتبط:

آزادی طلبه سیرجانی +

حضور طلبه سیرجانی در دانشگاه امام صادق علیه السلام +

حسین قدیانی با وبلاگ قطعه 26 جهانی شد +

نه ده، عنوان کتابی است که از دلنوشته های او حاصل آمده است. دلنوشته های بسیار خواندنی. 

وزارت فرهنگ مثلا انقلابی و ارزشی و مهرورز هم البته لطف کرد که به کتاب اجازه نشر داد ولی تا روز پنجم نمایشگاه علاقمندان را آرزو به دل نگه داشت. ولی کتاب در همان چند روز به چاپ سوم هم رسید. 508 صفحه، 6 هزار تومان. جلد قرمز رنگ: خوش دست و خوش رنگ.

دلنوشته که گفتم، تعارف نبود. این حرفها از عمق دل و احساس نوشته شده بود. سیاسی بود، فرهنگی بود، اجتماعی بود، مذهبی بود، روضه بود، فرهنگ پایداری بود، ولی تماما از سر ارادت و عشق نوشته شده بود. عشق به حضرت ماه. حضرت ماه که در عصر غیبت خورشید، مامور اتصال ظهور صغرای انقلاب اسلامی به ظهور کبرای مهدی موعود است تا مبادا سیاهی ظلمت حزب شیطانی شب غلبه پیدا کند. الیس الصبح بقریب؟ خدا به زودی تصمیم کبرایش را می گیرد. رسالتی دیگر در راه است.

فرق است میان او که اعتقاد دارد و دیگرانی که تنها ده روز با ره بر بوده اند! دیگرانی که پیام تسلیت امام خامنه ای را تسلای خود دانستند اما... راستی چرا همزمان با هشت ماه نبرد سایبری و جهاد اکبرنرم ما، عده ای روزه سکوت گرفته بودند؟ اگر ره بر، ره را از بر است، از چه می ترسیم؟

با وجود مشغله های فراوان پایان نامه و کلاسهای فوق لیسانس، فرصتی دست نداد ولی همه کتاب نه ده حسین قدیانی را عاشقانه از اول تا آخر خواندم. مقدمه ها برادر بسیجی مان حسین صفار هرندی، در کنار مقدمه انقلابی و آتشین سردار حاج سعید قاسمی نوید کتابی جدید را می داد. کتابی برای عرصه های تجربه نشده دهه چهارم انقلاب اسلامی. کتاب را می خواندم و در گودریدز می نوشتم تا اینجا خواندم +

از یک کتاب انقلابی چه می خواهید؟ اینکه حرف شما را صریح و بی پرده، اما به هنرمندی و زیبایی بزند؟ دقیقا چیزی که با آن ساعاتی حال کنید و چند روز تو حس باشید؟ شاید بهترین انتخاب چند سال اخیر همین کتاب باشد. (بی شک، قرآن برای آنانی که کمی عربی بلدند، خیلی با حال تر است. ) دز انقلابی گری کتاب آنقدر بالاست که به قالیباف و سید مهدی شجاعی که هیچ، به رضا امیرخانی هم رحم نکرده است! (دز انقلابی گری خدا در قرآن و حضرت علی در نهج البلاغه خیلی بیشتر است!)

خیلی از یادداشتها واقعا روضه است. اما بسیاری از جاها مثلا هر جا که پای شیخی بی سواد مطرح می شود، یکی باید جلوی خنده شما را بگیرد!

کتاب کاملا حکومتی است و ابایی هم ندارد، بلکه اصلا ما بسیجی ها افتخارمان اینست که حکومتی باشیم. حکومت اسلامی، همان ولایت فقیه است و ولایت همان ولایت رسول الله است. حضرت روح الله می گفت.

حسین قدیانی مستاجر نیست، خانه اش بیت رهبری است. اسم کتابش را هم می خواست «بیت رهبری» بگذارد، نشد ولی روی جلد همه اینها رو نوشته که خانه ام بیت رهبری است و ساندیس و اتوبوس و هوندا 125 و ....

برادرزاده آقای محسن قرائتی (هم دانشگاهیم) ساعت دو نیم صبح بهم گفت: منم نه ده رو خریدم. گذاشتم بخونمش. چه جور کتابیه؟ گفتم: حرفهای ماست که بلد نیستیم قشنگ بزنیم. 

قبلا می گفتم چرا بنده خدا -حسین قدیانی- این قدر طولانی می نویسه! آدم حوصله اش سر می ره. وبلاگه. اقتضائاتش یه چیز دیگه ست. الان می گم خوب کتابی در اومده. خوب شده که متنهاش کوتاه نیست!

صفحه 424 کتاب تموم می شه اما دو یادداشت دیگه داره یکی شباهتهای شهید همت و بزرگراه همت و دیگری شباهتهای حاج احمد متوسلیان و جلال آل احمد! این دیگه تهش بود! واقعا مونده بودم که این بحثها چه ارتباطی با کتاب داشت؟ جوابم رو تو صفحه 483 پیدا کردم. البته شما اول این صفحه را نخونید!

حسین قدیانی!

خسته نباشی!

به قول وحید جلیلی عزیز، تراز ادبیات جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی رفت بالا. 

و شما خواننده عزیز!

حسین قدیانی نه ده 1388 وبلاگ نویسی را شروع کرد. خالصانه بود، هنر هم داشت. خیلی زود خیلی موفق شد. تو چه می کنی؟

مرتبط:

وقتی آیت الله باقری کنی در رستوران دانشگاه امام صادق علیه السلام، کتاب نه ده حسین قدیانی را می خواند +

آقای وزیر، نه ده حسین قدیانی باید همین امروز به نمایشگاه برسد +

زنگ اول: نه ده +

ما همه قطعه 26 می شویم +

حسین قدیانی اینجاست: درست روبروی من +

شهرهای اسلامی باید آزاد شوند. صدور انقلاب یعنی این.

باسمه تعالی

اسرائیل باید از صفحه روزگار محو شود" امام خمینی، (صحیفه امام، ج‏16، ص490)

حرف‌، همانی‌ است‌ که‌ امام‌ راحل‌ عظیم‌ الشأن‌ فرمود: "اسرائیل‌ بایستی‌ محو بشود". (امام خامنه ای6۹/۰۹/۱۳)

امروز شصت و دومین سالروز نکبت بار اشغال سرزمین مردم مظلوم فلسطین و قبله اول مسلمین جهان از سوی رژیم استعمار ساخته ی صهیونیستی است . رژیمی که با پشتوانه ی دول استعماری غرب به ویژه آمریکا و انگلیس و دیگر کشورهای اروپایی در طول تمامی سال های اشغال از ارتکاب هیچ گونه ظلم و جنایت و تجاوزی به جان و مال وآبرو وخانه و کاشانه مردم مظلوم فلسطین دریغ نکرده و با تحمیل آوارگی و اسارت، طعم آرامش و آسایش را از یاد مادران و کودکان بی گناه فلسطینی برده است.

 اما در این میان علی رغم خیانت ها ی برخی سران سرسپرده ی کشورهای منطقه از جمله مصر و عربستان و اردن و همچنین تشکیلات خودگردان فلسطین به آرمان های بلند امت اسلام، ملت مبارز فلسطین با الهام پذیری از الگوی سازش ناپذیری انقلاب اسلامی و اندیشه های راسخ بنیانگذار کبیر آن، امام خمینی (ره)، مشی غرورآفرین مقاومت تا رهایی قدس شریف را انتخاب کرده و نابودی اسرائیل، این پایگاه استراتژیک و حیاتی جریان استکبار و صهیونیسم بین الملل را به عنوان آرمان تغییرناپذیر ملت فلسطین برگزیده اند. ملت مسلمان فلسطین به ویژه جوانان سلحشور و مبارز این دیار با اتکا به قدرت لایزال الهی و اعتماد به نفس و خودباوری و ناامید شدن از استعانه ی سران سرسپرده با برپایی انتفاضه های  سه گانه خواب راحت را از چشم اشغال گران صهیونیست ربوده و با انجام عملیات های استشهادی و مقاومت دلیرانه 22 روزه مردم غزه شمارش معکوس پایان اشغال و نابودی اسرائیل را آغاز نموده اند.

بدون شک رژیم صهیونیستی که در بدو پیدایش خود آرزوی تشکیل حکومت اسرائیل بزرگ از نیل تا فرات را در سر می پروراند و   همواره استراتژی امنیتی خود را دفاع در عمق قرار داده بود با استیصال در دو جنگ 33 روزه با حزب الله لبنان و 22 روزه با حماس و جهاد اسلامی در قالب مرزهای اشغالی زمین گیر شده و با تکمیل کمربند تهدیدات امنیتی شمال- جنوب هرچه بیشتر امنیت خود را در معرض خطر می بیند و متعاقبا این مسئله عاملی است برای وارد آمدن ضربه های کاری به پیکره ی اقتصادی اسرائیل و تشدید روند مهاجرت معکوس و از طرف دیگر با تعریض و تعمیق گسست های داخلی سیاسی، اجتماعی و فرهنگی اسرائیل از جمله بحران مشروعیت، بحران هویت، شکاف مذهبیون و سکولارها، چند پارگی فرهنگی، رشد جریان انتقادی پسا صهیونیسم، اجتناب جوانان از خدمت در ارتش، کشمکش های قدرت طلبانه احزاب سیاسی، فقدان رهبران سیاسی قوی و ...  هر چه بیشتر بی ثباتی تشدید و روند واگرایی و فروپاشی این غده ی سرطانی تسریع شده است.

در این میانه، سران سرسپرده و خائن برخی کشورهای منطقه نه تنها به آرمان رهایی قدس و نابودی رژیم نژادپرست صهیونیستی کمک نمی کنند که با ایفای نقش حمایتی از این رژیم، آشکارا در حال انجام خیانتی عظیم به امت اسلام بوده و در جهت تحلیل قوای جهان اسلام برای وارد آوردن ضربات نهایی به اسرائیل حرکت می کنند. اما با وجود همه ی این مشکلات ملت های مسلمان منطقه باید با ایفای نقش تاریخی خود با فشار آوردن بر حکومت های دست نشانده و دریغ ننمودن از بذل کمک های گوناگون به ملت فلسطین به رسالت تاریخی خود جهت نابودی پایگاه اصلی صهیونیسم بین الملل و نجات جهان بشریت از دست این نژاد پرستان فاشیست عمل نمایند و ان شاء الله نسل کنونی امت اسلام شاهد رهایی قدس شریف و اقامه نماز رهایی در قبله اول مسلمانان جهان باشند. و سیعلم الذین ظلموا ای منقلب ینقلبون

جنبش دانشجویان جهان اسلام ،  سازمان بسیج دانشجویی، جنبش عدالتخواه دانشجویی، دفتر تحکیم وحدت، جامعه اسلامی دانشجویان، انجمن اسلامی دانشجویان مستقل،

-----

پاورقی نوشت: البته دوستان اشتباها در متن بیانیه مقام معظم رهبری ذکر کرده بودند که ما درست آن را نوشتیم. 

امروز روز معلم بود.

«من عَلَّمَنی حرفا فَقَد صَیَّرَنی عَبدا» هر چند سند درستی ندارد ولی حرف درستی است. معلمهای عزیز، اساتید گرانقدر ارادتمندیم.

این تنها رویداد مهم امروز نبود. بذارید خاطره شیرین کلاس امروز دکتر بشیر رو بگم.

دکتر حسن بشیر از سه سال پیش رئیس دانشکده فرهنگ و ارتباطات شدند. امروز هم اولین روزی بود که ایشون این سمت رو نداشتند. دکتر بشیر با خوشحالی تو کلاس خبر از پذیرش استعفایشان دادند و لحظاتی بعد هم توزیع شیرینی مربوطه صورت گرفت که هم شیرینی روز معلم شد و هم فراغت ایشان برای کارهای علمی. البته طی دوره ریاست هم مقالات و کتابهای متعددی از دکتر بشیر منتشر می شد.

اولین رئیس دانشکده فرهنگ و ارتباطات دکتر غلامعلی حداد عادل بودند که در پی ریاست مجلس شورای اسلامی، این عنوان به دکتر ناصر باهنر (فرزند شهید باهنر) رسید. رئیس فعلی (چهارمین رئیس) دانشکده هم حجت الاسلام دکتر محمد سعید مهدوی کنی (فرزند آیت الله مهدوی کنی) هستند که امروز اولین روز کاری ایشان بود.

در این میان، دکتر باهنر و دکتر مهدوی کنی دانش آموخته دکتری فرهنگ و ارتباطات دانشگاه امام صادق علیه السلام هستند.

من برای همه این عزیزان آرزوی توفیق دارم. امید که مجموعه این تغییرات همگی در جهت رشد و ارتقای دانشکده فرهنگ و ارتباطات باشد، دانشکده ای که باید قلب تپنده سیاستگذاری عمومی در حوزه فرهنگ انقلاب اسلامی باشد.

تبریک ویژه به رئیس جدید و خسته نباشید به رئیس قبلی بهانه این پست بود.

سوابق استاد حداد عادل +

سوابق علمی استاد باهنر +

سوابق علمی استاد بشیر +

مصاحبه پنجره با استاد مهدوی کنی +

حتی پرشور از وقتی که سعید قاسمی آمد یا وقتی که ضرغامی آمد، در حد احمدی نژاد جمعیت اومده بود

ساعت 21 تا 24، سالن همایشهای دانشگاه امام صادق علیه السلام؛ تقریبا همه دانشجویان آمده بودند. این در حالی است که ما بی صبرانه منتظر مشاهده حضورحسن عباسی در تلویزیون -برنامه آقای یامین پور- بودیم. برگزار کننده کرسی آزاد اندیشی بسیج بود که احتمالا دوباره از همین شخصیتها برای بحث مدرنیسم و تجدد و نسبت آن با انقلاب اسلامی دعوت خواهد کند. (مجری چنین خبری داد)

رئیس تر

دکتر فیاض زودتر از همه آمد. گفت: هر کی رئیس تره دیرتر می آد. اول من اومدم بعد آقای (سید مجید امامی، دانشجوی دکتری و مجری) و بعد هم دکتر زیباکلام.

تمجید دکتر فیاض از دکتر زیباکلام

محمدابراهیم فیاض تا رسیدن آقای زیباکلام (سی دقیقه تاخیر) در تعریف از دکتر زیباکلام سنگ تمام گذاشتند: مرید آیت الله مهدوی کنی (ریاست دانشگاه امام صادق)، فامیل احمد توکلی (خنده حضار)، برادر سعید، عضو حزب نیستند، رک می گویند، ساده زیستی و ساده پوشی، اهل فکر و مطالعه و پرکار، انصاف در بحث، اهل تحریم کردن نیست مثلا نمی گوید برای صداوسیما سخنرانی نمی کنم، ضد روشنفکری است، از مصاحبت با ایشان لذت می برم و استفاده می کنم. شما هم استفاده کنید. دکتر فیاض خاطره ای هم از یک مجلس عروسی نقل کردند با حضور دکتر زیباکلام....

دو چهارچوب تحلیل از مبانی تئوری جمهوری اسلامی

مناظره برای بررسی مبانی تئوری جمهوری اسلامی برگزار شده بود. دکتر فیاض در چارچوب فقهی هدف حفظ نظام اجتماعی (اعم از سیاسی اقتصادی...) تحلیل کردند. نه اینکه از 42 امام به تئوری ولایت فقیه دست یابند. به خاطر حفظ نظام بسیاری از احکام اولیه هم کنار گذاشته می شود.

دکتر زیباکلام در تحلیل خود بدون اشاره به بحث ولایت فقیه گفتند: رژیم استبدادی، عدم آزادی سیاسی در انتخابات، عدم استقلال قوای قضائیه و مجریه، نارضایتی عمیق درلایه های مختلف... بود. اسلام توانست مردم را مجاب کند که نیازی نیست گمشده خود را در مارکسیسم و لیبرالیسم بجویید. ایشان از 4 جریان حلقه مسجد هدایت و دانشگاه تهران (مطهری و ...)، امام، مجاهدین خلق و شریعتی نام بردند.

زیباکلام همچنین در پاسخ به پرسش مکتوب استدلال کردند که امام با پیش نویسی از قانون اساسی موافقت کردند که در آن نامی از ولایت فقیه نبود. هم چنین در مشروطه علما گفتند که ظلم نظام مشروطه از استبداد کمتر است. چون مشروطه فقط حق امام معصوم را غصب می کند و نه حق مردم را.

زیباکلام: من در کردستان تار مویی با اعدام فاصله داشتم

زیباکلام هم چنین اشاره ای به این نکته کردند که گروههای مارکسیست و رادیکال در ابتدای انقلاب بیانیه دادند که اگر اعدام ها (سران رژیم شاهنشاهی) متوقف شود، ما آنها را در کوچه خیابان اعدام می کنیم. این در حالی بود که دکتر فیاض بیان داشته بودند که فقها با بیشتر اعدام ها مخالف بودند. در راستای حفظ نظام، حتی در شرایط انقلابی، نگاه فقاهتی به این راحتی اجازه نمی دهد آدم بکشید. کاری که دوم خردادی ها اول انقلاب کردند و الان رفتند خارج دم از حقوق همجنس بازان می زنند. اصلا انقلاب ما در علوم اجتماعی انقلاب نامیده نمی شود زیرا به اندازه کافی خشونت نداشت. همین نگاه فقهی حفظ نظام جلوی خشونتها را گرفت.

زیباکلام گفت: در کردستان من تار مویی با اعدام فاصله داشتم. به خاطر همکاری با دموکراتها.

هاشمی رفسنجانی سواد فقهی ندارد

استدلال آقای زیباکلام به سخنی از هاشمی رفسنجانی باعث شد تا دکتر فیاض به تشریح فقهی ولایت فقیه بپردازد. اینکه جایگاه ولایت فقیه در بیع (باب اقتصادی کتب فقهی) است. از گذشته هم بوده. امام آن را نیاورده. دکتر فیاض در ادامه هاشمی رفسنجانی را با خاک یکسان کردند. همین طور گریزی به عدم سواد فقهی ناطق نوری زدند. مشکل آقای هاشمی این است که نگاه فقاهتی ندارد. اثر فقهی ندارد. هاشمی رفسنجانی هیچ مرجعیتی در این بحثها ندارد. آقای هاشمی اصلا مرجعیت طلبگی آخوندی ندارند که حرفشان...

به خاتمی گفتم: برو ادبیات توسعه را  حداقل به فارسی بخوان

دکتر فیاض خاطره ای مربوط به چندماه قبل از دوم خرداد نقل کردند که در محفلی در دانشگاه شهید بهشتی به سید محمد خاتمی گفتند: حداقل ادبیات توسعه را به زبان فارسی بخوان و بعدا درباره اش حرف بزن؛ اگر انگلیسی بلد نیستی. خاتمی هم دیگر نیامد بحث کند.

به احمد پسر آقای منتظری گفتم که حرفهای بابات (درباره ولایت فقیه) سطحی است

فیاض همچنین از سالهای اول انقلاب گفت: به احمد پسر آقای منتظری گفتم که حرفهای بابات (درباره ولایت فقیه) سطحی است. آقای زیباکلام هم به طنز گفتند: پس کی فهمیده؟

سوال علمی نبود. از تخصص ایشان بپرسید

فیاض همچنین گفتند که چرا ازآقای دکتر زیباکلام نقش ولایت فقیه را می پرسید. مگر ایشان فقه خوانده اند؟ ایشان دکترای علوم سیاسی هستند. آقای زیباکلام هم گفتند که من حتی جامع المقدمات (سطح اول کتب حوزه: قواعد عربی و ...) نخوانده ام.

مرگ بر منافق در جلسه مناظره؟!

فکر می کنید که جلسه مناظره دانشگاه ما با تکبیر و شعار مرگ بر منافق همراه شد یا نه؟ جلسه از خنده حضار لبریز بود و کافی بود « آقای فیاض بگوید: دکتر زیباکلام مهمان ماست. آقای زیبا کلام هم بگوید: ما کوچیک شما هستیم آقای دکتر! » تا بچه ها بخندند. دلها آماده بود. «آقای زیباکلام گفتند من که چیزی نگفتم» و بچه ها دوباره خندیدند! وقتی هم یک شوخی در مورد پالتوی آقای فیاض شد و جوابهایی هم به شوخی رد و بدل شد، همین که آقای فیاض پالتو را در آوردند با تشویق (کف زدن) حضار هم  مواجه شدند. هر دو طرف علمی بحث می کردند. سوالهای دانشجویی خوبی پرسیده شد. آرامش و نظم خوبی داشت. کرسی آزاد اندیشی خوبی بود. در عمر 5 ساله ام اولین بار بود که در یک تریبون رسمی اینقدر آزادانه از اعدام اول انقلاب سخن گفته می شد، از ولایت فقیه... اولین بار بود که در یک تریبون رسمی (قبلا این حرفها تو کلاس و محافل غیر رسمی بود) مصادره های اول انقلاب، علمی (فقهی) مورد انتقاد قرارمی گرفت. جالب بود که دانشجویان سندهایی می آوردند و رگه های اندیشه های امام را در مورد حکومت اسلامی در دوران نوجوانی شان بیان می کردند. (در قالب سوالهای مکتوب) البته دو سوال شفاهی انتقادی هم از آقای فیاض و هم از آقای زیباکلام داشتیم.

نمونه خوبی از کرسی آزاد اندیشی بود. خلاصه اش این بود که آقای فیاض مبانی نظری انقلاب را در بعد فقهی  (حفظ نظام) مطرح کردند و آقای زیباکلام از منظر علوم انسانی (سیاسی) تحلیل کردند. این جور موارده که حق خودش رو خوب نشون می ده.

شما باهوش ترید، رابطه عاطفی قوی دارید ولی...

قبل آمدن دکتر زیباکلام، آقای فیاض با بیان اینکه برنامه های دانشگاه تهران روز است ولی دانشگاه امام صادق علیه السلام شبها برنامه ها دارد، گفتند: قدر دانشگاهتون را بدونید. همه چیز دارید. مهمترین چیز خودتان هستید. بچه های باهوشی که در بقیه دانشگاه ها کمتر است. شما از نظر متوسط هوشی از دانشگاه تهران بالاترید. مهربانی و رابطه عاطفی شما جای دیگر نیست. این رابطه عاطفی شما باعث وقت تلف کردن می شود. وقتتان را هدر ندهید.

نظر مترقی من درباره سوال دکتر زیباکلام

دکتر زیباکلام سوال داشتند که چرا با پیش نویسی که اسم ولایت فقیه نبود، امام مخالفت نکردند. مطمئنا جوابهای زیادی می شه به این سوال داد. جواب من اینه که الان هم تو قانون اساسی ولایت فقیه درست تبیین نشده و خیلی محدود شده. به قول آقای فیاض، ولایت فقیه حکم اولیه اسلام را هم نقض می کند به خاطر مصلحت بالاتر حفظ نظام اجتماعی. تصور من این است که قانون اساسی که در مقابل احکام اولیه اسلام چیزی نیست. قانون اساسی هم چیزی برای حفظ نظام است. همین. وحی منزل که نیست. اگر قانون اساسی یا آئین نامه مربوط به نماز یا امر به معروف در حق یک موضوع دینی کم لطفی کند، چیزی از ارزش آن موضوع کم نمی شود. امام ممکن است آنجا به خاطر همین مصلحت حفظ نظام کوتاه آمده باشند. به نظرما تو قانون اساسی فعلی هم در زمینه ولایت فقیه کوتاه آمدند.

بعد التحریر:

این مطلب در برنا:+

این مطلب در جهان نیوز: +

این مطلب در rahva +

این مطلب در سایت خبری تحلیلی استقامت+

البته هیچ کدومشون هماهنگی نکردند! مثل همیشه!

نگاهی به چالش های وبلاگ نویسی

به روایت آمار: یک نگاه کمی و دیدگاه کیفی نگر

چند دقیقه از سال جدید نگذشته بود که به پیشنهاد دوستان به میهن بلاگ آمدیم. در آغاز بازدید روزانه ام در میهن بلاگ، 30 تا بود ولی خیلی زود 100 تا و سپس 700 تا و کمی بعد 500 تا رسید و این اواخر هم 1800 تا. رکورد بازدید روزانه، ماهانه و سالانه ام امسال شکست و قطعا اینها همه از برکات فتنه بعد انتخابات بود. روی آوردن قشر مذهبی جامعه به اینترنت. واقعا اگر اسفند گذشته یکی می گفت: اسفند88، وبلاگ تو بیش از 52 هزار بازدید خواهد داشت، باور نمی کردم.

اما برای دیدن همه حقیقت، باید نگاه کیفی نگر داشت. ما با این وبلاگمون، چقدر تاثیر مثبت تو جامعه داشتیم؟

سیاسی یا علمی (تخصصی)

امسال می خواستم فقط مطالب تخصصی (معارف اسلامی و فرهنگ و ارتباطات: دین، ارتباطات، جامعه، سیاستگذاری) و حداکثر جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی بنویسم. ابتدا هم همین گونه بود. ولی همان اردیبهشت ماه بود که دیدم ظلم است اگر از احمدی نژاد و ولایت پذیری ننویسم.

علمی یا عمومی؟

از طرفی دانشجوی ارشدم و باید علمی بنویسم و از طرف دیگر اقتضائات وبلاگ چیز دیگری است. مهم تر از همه باید مختصر نوشت. (به یاد 140 کاراکتر توییتر) بنابراین نوع جدیدی از علمی نوشتن برای وبلاگ را تجربه کردیم که هم علمی است و عامه پسند بر پایه ساده نویسی و مختصر نویسی.

سال88، سال اصلاح الگوی مصرف یا حرکت به سمت مصرف بیشتر!

سال اصلاح الگوی مصرف بود؛ با استفاده از گوگل ریدر و شبکه های اجتماعی، الگوی مصرف اینترنتمان هم اصلاح شد. وقت کمتر ومفید تری در اینترنت بگذرانیم. دوباره سراغ کلوب رفتم. نتیران، بی شمار، نویسه هم این اواخر اضافه شدند. عضویت مان در فیس بوک و توئیتر به بسته شدن آنها منجر شد. ناگفته نماند مصرف امسال اینترنت ایران مسلما بیشتر شده است! بازدیدهای وبلاگ همه این را می گوید!

کتاب قلب فرهنگ است و مثل فرهنگ مظلوم

کتابخوانی و معرفی کتاب، موضوعی است که شدیدا به آن اعتقاد دارم. امسال برای چهارمین سال پیاپی برخی کتابها و مجلاتی را که خوانده ام در وبلاگم نوشته ام. بسیاری از کتابها از سالهای قبل مانده اند و معرفی نشده اند. حتی امسال کتابهای بسیار کمتری (68 کتاب) فرصت معرفی شدن یافتند.

گفتاری نویسی یا نوشتاری؟

موضوع پیش پا افتاده ای است. تو وبلاگها خیلی ها به ویژه قدیمی ها، کاملا گفتاری می نویسند. اما تمام گفتاری نوشتن باعث می شه که خوندن متن سخت بشه. نوشتاری نوشتن مثل بیانیه رسمی می شه و جالب نیست. پس ما سبک بینابینی انتخاب کردیم! وجعلناکم امة وسطا

سایت یا وبلاگ: دات آی آر؛ دامنه ای برای حفظ کلاس کار

تقریبا همه فکر می کنن وبلاگ بی کلاس است و آنها که می خواهند حضوری جدی داشته باشند و بازدید زیاد داشته باشند باید سایت داشته باشند. البته این تقریبا همه حرف مفت می زنند! دامنه «دات آی آر» یا «دات کام» اصلا ربطی به سایت یا وبلاگ ندارد. اما کلاس اجتماعی دارد. (من هم به همین دلیل دات آی آر گرفتم.) تعداد بازدید هم که کلا مکانیزمش فرق می کنه.می بینید که بازدید وبلاگ من از خیلی سایتها بیشتره.

دیگر موضوعات و سال 1389

وبلاگ نویسی من با موضوع عمره دانشجویی خیلی جدی شد. موضوع کد رشته دوره سوم فرهنگ و ارتباطات هم بود (کد سرفراز). یکی از موضوعات قدیمی تر هم شهر من بود. موضوعات جانبی و موقت هم بودند: خبرگزاری پانا، اردوهای جهادی خاکیان افلاکی و رسانه دات آی آر و ... . وبلاگهای درسی هم باید به این اضافه بشن. (مطالعات دین، روش پژوهش و اخیرا کارگاه پژوهش) برای شهرم شروع دوباره ای داشتم و وبلاگ درس کارگاه پژوهش در فرهنگ و ارتباطات هم فعال و به روز است. بقیه موضوعات کمی در این وبلاگ حل شدند. اسرائیل گرچه حقش است یک وبلاگ جدی باشد ولی هنوز به حق خود نرسیده است. فرهنگ و ارتباطات پایداری هم چند بار در جاهای مختلف شروع شد ولی سرویس دهندگان محترم ارضا نکردند ولی این یکی احتمالا ادامه پیدا کند. برای سال پربار 89 دعا کنید. سال پایان نامه و دکتری، ان شاءالله.

(می بینید که حوصله ندارم داخل متن به این وبلاگها و سایتها که اسم بردم لینک بدم!)

راستی سال نوتون مبارک. با دیدن بهار و نو شدن طبیعت به یاد برانگیخته شدن روز قیامت بیفتید!

خبر را که شنیدم کلی ذوق کردم. نه از این جهت که سلاحی به مجموعه پر افتخار تسلیحاتی کشورم اضافه شد. خوشحال شدم از این بابت که این قدر به خودمان اطمینان داریم و نیازهایمان را از نا اهلان طلب نمی کنیم.

ساخت ناوشکن «جمهوری اسلامی جماران» و رونمایی از آن توسط رهبر معظم، از آن خبرهایی بود که حاضر بودم برای انتشارش هر کاری بکنم. برای همین یک بازی وبلاگی به همراه رفقا راه انداختیم. بازی که قرار است دوستان وبلاگ نویس در آن، حداقل ۳ ماموریت برای ناوشکن «جمهوری اسلامی جماران» تعیین کنند. همین!

***

اگر جای ناخدای این ناوشکن بودم یا به هر حال پیچش دست من بود؛ برای «جماران» این ۳ ماموریت را تنظیم می کردم.

البته ذکر این نکته ضروری نیست که این عملیات ها بازدارنده تعریف شده اند!

۱. در نخستین گام امنیت حیاط خلوت کشور دوست و برادر، آمریکا(!) را تامین می کنیم! یعنی حضور در آمریکای جنوبی برای برادران مبارز و مجاهدمان در برزیل، ونزوئلا، آرژانتین، شیلی و ...

۲. در دومین گام، به عربستان سری خواهیم زد. کنگره عظیم حج امنیت نمی خواهد؟ پشتیبانی نمی خواهد؟! شاید خواستیم آنجا مرگ بر آمریکا بگوییم.

۳. سومین گام، تونل زیرزمینی و مخفی مان به اسرائیل رو نه اینکه رو کنیم؛ همانجا می ماند. با ناوشکن عزیزمان به آنجا می رویم تا قابلیت های فوق پیشرفته آن را به برادران صهیونیست و تروریست نشان دهیم. به فلسطین اشغالی که رسیدیم، ناوشکن پرواز می کند و نارنجکهای کوچک بر سر تاسیسات نظامی رژیم غاصب، نژاد پرست، اشغالگر، صهیونیست، نامرد، بی وجدان و پول پرست اسرائیل می ریزد. میلیاردها نارنجک کوچک. مثل طیرا ابابیل که سپاه ابرهه را شکست دادند!

*نکته۱:  سوتی نظامی بگیرید! البته اگر توانستید!
*نکته۲: همانطور که همه می دانند، دشمن خیلی وقت است با ما در جنگ است. جنگ نرم را فراموش نکنیم! 
*نکته۳: کاش رسانه های قوی داشتیم تا شیرینی به آب انداختن این ناوشکن در کام مردم بنشیند.

***

برای امتداد این بازی، از این دوستان برای نوشتن دعوت به عمل می کنم:

تحفه درویش، جواد رمضانی، حسن قاسم زاده،

سید حمید امامی، رضا احسانی

- دوستان دیگر هم بسته به علاقه شان می توانند بنویسند. دعوت ما ملاک نیست.
- هر کسی می نویسد، حداقل ۵ نفر را دعوت کند برای شرکت در بازی. از نوشتن اش نترسید.

مرتبط ها:
- پادکست “باید قدرتمند باشیم”
- جزییات ناوشکن جماران از زبان فرمانده نداجا
- فیلم حضور مقام معظم رهبری برای رونمایی از جماران

با تشکر از اعترافات هر روزه ی من +

بچه های قلم نوشت:

با تعدادی از دوستان اینترنتی به فکرمان زد که با یک حرکت هماهنگ وبلاگی - وب‌سایتی به مناسبت سی و یکمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران، با آرمان‌های امام روح الله(ره) و مقام معظم رهبری و همچنین صدها هزار شهید انقلاب اسلامی تجدید پیمان نموده و همبستگی و ایستادگی و صلابت خود را به دشمنان قسم خورده این آب و خاک، در محیط سایبر نشان دهیم.₍₁₎

دوستان عزیز می‌توانند برای شرکت در این موج اینترنتی، به صورت موقت، از این لحظه تا پایان شب 22 بهمن 88 با اضافه نمودن جمله "الله اکبر، خامنه‌ای رهبر" به اول یا آخر نام وبلاگ خود، در این خروش وبلاگی شرکت کنید.

یادتان باشد که رسانه خود شما هستید!
با انتشار این خبر در یک پست وبلاگی در وبلاگتان با تیتر "22 بهمن و خروش وبلاگ نویسان ایرانی" و همچنین با استفاده از این لوگو و لینک دادن به این نوشته در وبلاگ‌ خود، شما نیز سهمی در گسترش این حرکت داشته باشید.

دوستانی که به این حرکت پیوسته‌اند می‌توانند برای قرار گرفتن نام وبلاگشان در لیست حامیان این حرکت، در زیر همین مطلب پیام گذاشته یا از طریق بخش ارتباط با ما اطلاع دهند.

پی‌نوشت:
1- این یک حرکت اظهارگونه شخصی است و ملاکی برای طیف سنجی وبلاگ‌نویسان حزب اللهی و انقلابی نمی‌باشد.

برخی شرکت کنندگان در این طرح:
.:میوه ممنوعه .:نمک .:تشکل سیرت .:خادمین الرضا(ع) .:

• هوای دانشگاه برفی است. لباس گرم به همراه داشته باشید. عکس مربوط به بلوک یک خوابگاهی از چشم انداز اتاق ما! سپیدی برف رو می تونین پایین تصویر ببینید.
  
  
  
• معمولا چند ساعت بین مراحل مختلف در انتظار خواهید بود. خوب است این ساعات را با خواندن قرآن، کتاب دعا، یا یک کتاب رمان، یا نمی دونم هر چیزی پر کنید و این قدر بیکار ننشینید.
• اگر مذهبی نیستید، اگر تحمل دیدن پیراهن روی شلوار را ندارید، اگر تحمل دیدن ریش را ندارید، اگر تحمل دیدن روحانیت در مقام استاد دانشگاه را ندارید، برای خودتان راحت تر است که بی خیال آزمون و مصاحبه دانشگاه امام صادق علیه السلام شوید.
• چه بسا چیزی -دقیقا تحصیل در دانشگاه امام صادق علیه السلام- را دوست بدارید ولی اشتباه می کنید! عسی ان تکرهوا شیئا و هو شر لکم. می دونین بعضی از امام صادقی ها چپ کرده اند، چپ شده اند و ...
• در مورد رشته ها و شغل آینده: دانشجوی دانشگاه امام صادق علیه السلام تقریبا نباید به کارهای مدیریتی و اجرایی بپردازه! دوست من! کشور اسلامی ما مشکل نظریه پردازی و تولید علوم انسانی اسلامی و بومی داره. جاهای دیگه می تونن مدیر متعهد بدهند بیرون. رشته مورد علاقه تون را، یا رشته ای که فکر می کنید بیشتر نیاز کشور و جهان اسلامه رو، انتخاب کنید و تا دکتری ادامه بدهید. نگران کار هم نباشید؛ اگر خوب درس بخوانید. پس بین مدیریت، اقتصاد، فرهنگ و ارتباطات و... بر اساس شغل آینده فرق نذارید. بیایید نظریه پرداز شوید! و البته نظریه پردازی سخت است.
• نگران سوالات مصاحبه نباشید. خدا بزرگ است. شاید همان سوالاتی که بلد هستید را پرسیدند. تازه هم دوره های ما خیلی هاشون به خیلی از سوالها جوابهای خنده داری داده بودند.

قابل توجه داوطلبان ورود به دانشگاه امام صادق علیه السلام تو این روزها:

الا بذکرِ اللهِ تطمئنُّ القلوبُ

این جمله را همین طوری ننوشتم!

ما هم .ir شدیم

وبلاگ فرهنگی-علمی پاورقی، با موضوعات:

• جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی،
  
• فرهنگ و ارتباطات به زبان ساده و کاربردی،
  
• نقد و معرفی کتاب،
  
• خبر،
  
• آموزش،
  
• دانشگاه امام صادق علیه السلام،
  
• و ...
  

به مدت پنج سال به جمع دامنه های دات آی آر  کشور افزوده شد.

زین پس، ما را با سهولت بیشتری در www.pavaraqi.ir  بیابید!

این الطالب بدم المقتول بکربلاء؟

راه تو خون می طلبد؛ مرد کیست؟

یازده شب اول محرم 88: دانشگاه امام صادق علیه السلام؛ سخنران: علیرضا پناهیان؛ با مداحی حاج میثم مطیعی

تهران- بزرگراه چمران، پل مدیریت، مسجد دانشگاه امام صادق علیه السلام

بعد از نماز مغرب و عشاء

هیات میثاق با شهدای بسیج دانشجویی دانشگاه امام صادق علیه السلام

منتظریم

(ویژه دوستان خودم در دیگر دانشگاهها: من شب هفتم به بعد به همراه بچه های رشته مون: فرهنگ و ارتباطات می رم اردوی جنوب: حسینیه حاج همت، دوکوهه، شبی در اروندکنار، عاشورای فکه و ... . پس امسال زودتر بیایید؛ تا دیداری تازه کنیم!)

معرفی کتب مطالعه شده در سال جاری: چهل و پنجمین کتاب

برخیز که راه رفته را برگردیم

با عشق به آغوش خدا برگردیم

در عرش، صدای «ارجعی...» پیچیده ست

یا ایتها النفس! بیا برگردیم

 رباعی یکی از مظلوم ترین قالبهای شعری زبان فارسی است که کارآیی و کاربرد زیادی داشته و دارد. رباعی برای دنیای امروز ما، جنبش های انقلابی ما، حرکتهای فرهنگی و اجتماعی و سیاسی ما، ظرفیتهای فراونی دارد. رباعی فقط چهار مصراع دارد. اما همین چهار مصراع برای برانگیختگی احساس و شور و شعور مخاطب کافی است. معمولا سه مصراع اول رباعی مقدمه ای برای مصراع چهارم و پایانی هستند که شاعر با غافلگیری، تیزهوشی و دقت، هدف اصلی خود را بیان می کند.سه مصراع در خدمت یک مصراع.

میلاد عرفانپور، امروز چهره شناخته شده ای در پهنه ادب و فرهنگ کشور است. از شرم برادرم، پاییز بهاری است که عاشق  شده است و اینک مجموعه جدید رباعی پادشهر. ضمن اینکه با وجود سن کم (21سال) صفحات شعر چندی از نشریات بنام حوزه فرهنگ کشور را مدیریت می کند.

پادشهر، آخرین کتاب شعر منتشر شده میلاد است که نشر سپیده باوران مشهد آن را منتشر کرده است. سپیده باوران (کتاب آفتاب) عضو جدید جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی در زمینه نشر و توزیع محصولات فرهنگی است.

پادشهر مثل پادزهر به معنی علاج شهر است. دکتر حسن بشیر، ریاست دانشکده فرهنگ و ارتباطات دانشگاه امام صادق علیه السلام - دانشکده ای که من و میلاد هم دانشجوی آنیم- به محض انتشار کتاب، مطلب مفصلی در نقد و بررسی این کتاب در وبلاگشان نوشته اند. (+)

کتابشناسی:

کتاب پادشهر، شعر امروز3، میلاد عرفانپور، مشهد، انتشارات سپیده باوران، 1388

تقریبا از همان شماره های اول مشترک امتداد بودم و چند بار هم تمدید کردم. امسال هنوز نتونستم تمدید کنم. احتمالا بذارم برای نمایشگاه مطبوعات!

شماره 44 امتداد دوبار به دستم رسید. این شماره پر و پیمون تر بود. تازه امتداد جدیدا رنگی و در کاغذهای گلاسه چاپ می شه. فکر کنم در این زمینه باید از نشریاتی مثل شهروند امروز که در تغییر ذائقه مخاطبان تاثیر گذاشتند، نشریاتی چون راه که پیشگام این تحول در نشریات جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی شدند، تشکر کنم.

اگر دست من بود می گفتم وبلاگ مرا تنها کسانی بخوانند که مشترک امتداد، پلاک هشت، و نشریاتی از این سنخ باشند. کسانی که حداقل ماهی یکبار یک نگاهی به کتابهای ادبیات پایداری بیندازند. به نظرم اونا بهتر متوجه می شن من چی می گم.

این شماره خیلی خوب بود: صفحه علمدار، یادداشت حسن ابراهیم زاده درباره شهدا و نخبگان و بصیرت، خاطره سید مسعود شجاعی طباطبایی، مصاحبه رضا امیرخانی، یادداشتی درباره امام موسی صدر، خاطرات محمدتقی محمد علیجانی، داستان داوود امیریان، کتاب بابانظر، پرونده وی‍ژه شروع جنگ که با یادداشتهای عبدالمهدی آگاه منش خیلی جذاب در اومد.

(توجه: امتداد به خونه ما در شهرستان می رسه. بنابراین حتی اگر اونا زود برسونن، من با حدود دو هفته تاخیر امتداد رو می خونم.)

1. بیش از دو هفته از ورود دانشجویان جدید (کد88) می گذرد. آقای حسن قاسم زاده (دبیر جدید انجمن علمی) خبر از برنامه معارفه ای برای آنها داد ولی چه زود تکذیب شد! چقدر آنها مظلومند! حتی یک معارفه ساده. 
2. اگر کمی بهتر بیندیشیم، باید بگوییم چقدر عجیب است. تقریبا باور نکردنی ما سال پنجمی شده ایم. زمان خیلی خیلی سریع می گذرد. سریعتر از آنچه فکرش را بکنیم.
3. مجتبی صمدی، دبیر سابق انجمن علمی، مطلبی طنز در وبلاگش،ارتباطات ایرانی (+) نوشته و به هر کسی که یادش آمده، تکه ای پرانده! حتی افرادی چون دکتر فاضلی و دکتر کوثری! البته معنای طنز بسیاری از عبارات برای دانشجویان و اساتیدی که در context نیستند، اصلا قابل درک نیست و اکثریت آن را یک متن جدی خبری محسوب خواهند کرد! مجتبی معمولا متهم می شود که با دانشکده ساخته، (فراموش نکرده ایم که پارسال انجمن را در بحرانی ترین شرایط تعاملی به اوج رساند و اداره کرد)، اینکه چه شده است که زبان طنز را برای انتقادهایش به کار گرفته، جای تامل دارد.
4. مطلب قبلی (+) واکنش های جالبی داشت. البته شاهد سکوت اینترنتی دانشکده بودیم. دانشکده ای که میدان را در حمایت از ورودی های جدیدش خالی کرده و از خروج دانشجویانش استقبال می کند! یادش بخیر، سه سال پیش انتظار داشتیم که دانشکده کمکان باشد. اکنون...
5. محمد لسانی، (از مشهورترین دانشجویان سالهای قبل دانشگاه!) دوباره وبلاگ نویسی اش را شروع کرده. وبلاگ فرهنگساز (+)
6. کد 88 هم یک وبلاگ نویس برجسته دارد: وبلاگ جا کفشی، مسعود حسنلو (+)
7. حسین خالقی پور، برادر  آقا بشیر خالقی پور (کد86) هم به خانواده فرهنگ و ارتباطات پیوسته.
8. هنوز انتقادهای دیگران از رشته چیزی جز چرند و پرند نیست! تفکیک مناسبی بین دانشکده و رشته دارد صورت می گیرد و کم کاری های دانشکده، دانشجویان، و ... به پای ضعف رشته گذاشته نمی شود.

1- هیچ کس را بیش از اندازه تحویل نگیریم. در دیگران توهم دروغین به وجود نیاوریم.

1- چند روزی نبودم، چون اینترنتم به مناسبت شروع سال جدید تحصیلی در روندی احمقانه قطع می شود تا برویم دو هزار تومان ناقابل واریز کنیم! تازه ایمیل دانشگاه من هم قطع شده. باتشکر از همه دوستان و اساتیدی که جواب ایمیلهای اخیرم را دادند. متاسفانه هیچ ایمیلی به من نرسیده است.

گزارشی از نماز جمعه و راهپیمایی پرشکوه روز قدس بر اساس مشاهدات امروز

امسال هم این امت حزب الله همیشه در صحنه، مردم شریف ایران، بودند که با حضور حماسی و دشمن شکن خود، مشت محکمی بر دهان همه منافقان (داخلی، خارجی، روحانی، سیاسی، احمق، نخبه و ...) کوبیدند.

سبزها که امروز فقط برای اختلاف و درگیری و تفرقه آمده بودند (البته باید یک پیرزن بد حجاب سبز را استثنا کنم که او هم مثل ما شعار وحدت سر داده بود) فقط به مدد نمادهای سبزشان دیده می شدند. نه فقط در زیر سقف، بلکه خیابانهای اطراف مسجد دانشگاه تهران، مملو از حضور نمازگران جمعه بود که با اعلام تبعیت از مقام رهبری، شعارهایی در راستای وحدت و حمایت از مردم فلسطین سر می دادند. بعضی سبزها، شعار مرگ بر روسیه سر می دادند! شعار "نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران" هم شنیده شد که با پاسخ "هم غزه، هم لبنان، جانم فدای ایران" مواجه شد. بعضی سبزها دائما با گوشی های موبایل مشغول گزارش از قضایا بودند. یکی شان می گفت: کلی اتوبوس آوردند! تازه صدای آمپلی فایر نمی ذاره صدای مردم (سبزها) در بیاید! می خواستم بهش بگم که مگه تا حالا راهپیمایی نیومدی؟ هر سال بلندگو می آرن! هر هفته هم اتوبوسها نمازگزاران را به دانشگاه تهران می رساند و بعد نماز برمی گرداند!

 سبزها در شمال پارک لاله نظاره گر بودند و گاهی هم برای تحریک ما شعار می دادند. (البته کارهایی دیگری مثل جویدن آدامس، کشیدن سیگار، خوردن آب و ... هم می کردند که انشالله روزه آنان باطل نمی شود!) نیروی انتظامی هم مثل ما روزه خواری ها، هتک حرمتها، بادکنک بازیها و ...آنان را نظاره می کرد. اصلا همین بی توجهی ما که در مقابل آنان، تنها به صف نماز ایستادیم، خودش کلی سبزها را عصبانی می کرد.

من در هنگام سخنرانی احمدی نژاد رسیدم که جلوتر از پارک لاله نشد که بریم. در پشت سر ما سبزها بودند. سبزها که هنوز «توهم بی شمار بودن» را دارند، در اواسط سخنرانی احمدی نژاد لحظه به لحظه عقب تر (به سمت شمال) می رفتند و در هنگام شروع خطبه ها دیگر تا چشم کار می کردند، جمعیت نمازگزار دیده می شد که احیانا پلاکاردهایی مبنی بر تحریم کالاهای اسرائیلی، تبعیت از رهبری، پرچم ایران و پرچم فلسطین و ... داشتند. البته نکته شگفت انگیز ماجرا، بارش مصلحتی باران است که البته نتوانست صفهای نماز را بر هم بزند ولی باعث شد که سبزها بروند. باران پنج دقیقه بند آمد و ما در همان خیابان که بعد خطبه ها خشک شده بود نماز خواندیم.

پرچم بزرگ فلسطین، زیبایی خاصی به مسیر راهپیمایی داد. البته بعضی سبزها می گفتند که برین پرچم ایران را بردارید! یادمه ایام انتخابات بعضی از همین سبزها (بعد کمی بحث) به خود من می گفتند: شما اصلا عربید! پرچم ایران بابا حرمت داره!

اواخر صحبتهای احمدی نژاد، ناگهانی ماشینی از وسط صفهای نماز به طرف ما می آمد! نمازگزاران صفهای به هم ریخته بلند می شدند و با دست خالی به ماشین حفاظت از این شخصیت مشهورحمله می کردند. درست است، مهدی کروبی در آن ماشین نشسته بود و شیشه های عقب خرد شده بود! لحظاتی بعد یک روحانی را دیدم که با وضعی پریشان در حالی عمامه به دست دارد، با شعار مرگ بر منافق استقبال می شود و کم و بیش هم مورد ضرب ملت انقلابی قرار می گیرد. باز هم درست گفتید! شیخ هادی غفاری معروف به شیخ ملعون بود که در حال خروج از صفهای نماز جمعه بود.

جالب اینکه روی اتوبوسهای نماز جمعه، شعارهایی مثل مرگ بر چاوز، مرگ بر روسیه دیده می شد که معلوم بود که با عجله نوشته شده.

برکت حضور سبزها: امسال همه مردم، زن و مرد، پیر و جوان، با انگیزه شعار می دادند. سبزها متشکریم که به ما انگیزه دادید!

ای کاش، روز قدس، روز وحدت می شد. ای کاش سبزها (مثل این حامی موسوی) مسائل را با هم اشتباه نگیرند و در راهپیمایی روز قدس، شعار "آمریکا، اسرائیل، حمایتت می کنیم" سر نمی دادند.

حضرت روح الله در 25 مرداد 1358:

"روز قدس، روزی است که باید به این روشنفکرانی که در زیر پرده با آمریکا و عمال امریکا روابط دارند هشدار داد. هشدار به اینکه اگر از فضولی دست برندارید، سرکوب خواهید شد"

این هم از موضع ما در روز قدس امسال. البته روز قدس تنها متعلق آزادی قبله نخست مسلمین نیست و شاید هم آزادی قبله دوم (مکه و مدینه عزیزمان) واجب تر باشه. (ما هنوز می گوییم: قبلتین در زنجیر) اصلا روز قدس بهانه ای است که چنین قیامها و انقلابهایی شکل بگیره و انقلاب اسلامی ما به همه جهان صادر بشه.

شماره جدید نشریه راه: جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی

با ساختار شکنی از پشت جلد شروع می کنم! پشت جدید، تبلیغات پست بانک، کمی تعجب آور بود! روی جلد هنوز هم باید بیشتر کار شود. گرچه فرم ثابتی پیدا کرده و بدان هویت یافته؛ خلاقیت و دقت بیشتر، کلاس کار را بالاتر می برد. روی جلد، بنر مناظره رویایی هاشمی و احمدی نژاد بود که ایام انتخابات همه بی صبرانه منتظر آن بودند! گرچه زود فراموش شد! گرچه برخی مسائل دیگر را مطرح کردند تا حقیقت اصلی انتخابات که رای به نظام بود فراموش شود. گرچه صدا و سیمای ما همراه و همگام با برخی آن همه آب به آسیاب دشمن ریخت.

راستی از این شماره، شهر من (شیرگاه در سوادکوه مازندران) به جمع توزیع کنندگان مجله راه پیوسته و از دکه مطبوعاتی آقای شعبان زاده قابل تهیه است. (گرچه بی شک، بهترین راه، اشتراک است.)

پرونده ویژه این شماره انتخابات دهم بود که با مصاحبه دکتر ابراهیم فیاض یک شروع طوفانی برای این شماره داشت: تقابل غربگرایی (چپ و راست) با بومی گرایی و سنت گرایی و ایران گرایی. استاد فیاض در پایان مصاحبه، خطر عرفان مشایی را گوشزد کرد که می تواند جلوی فقاهت رهبری بایستد.

تحلیل دکتر عباس سلیمی نمین از دو جبهه حاضر در انتخابات بر مبنای تئوری چرخش قدرت (برای مقابله با فساد) بود که از همان آغاز رهبری به شدت پیگیری شده است.

محسن صفایی فرد را نمی شناسم؛ ولی با بررسی دوآلیسم تاریخی مردمی – اشرافی به سختی به تئوری زدگی اساتید غرب زده مان شوریده است! در پایان مقاله اش نکته مهمی را گوشزد کرده: خطر عقب نشینی های زبانی. توجه زیبایی داشته به این فاجعه زبانی رخ داده که مثلا مستضعف با آسیب پذیر یکی دانسته می شود. (در حالی که در ادبیات انقلاب، ادبیات امام معنای این کلمات چیز دیگری بوده.) واقعا یکی از روشن ترین معیارهای انحراف دولتها و مدیران و مسئولین از آرمانهای انقلاب اسلامی، از طریق زبان قابل پیگیری است.

جواد شریف زاده نگاهی به برنامه های اقتصادی در انتخابات دهم داشته. انتخاباتی که مردم عادی را با اصطلاحات اقتصادی آشنا کرد و همه یک پا کارشناس شدند. (قابل توجه آقای کروبی!)

صف بندی افاده و عمل، یادداشتی از رضا زاده محمدی است که کمی به طنز نزدیک شده است و به سنخ شناسی نخبگان پرداخته است.

دکتر عطاء الله رفیعی هم در مصاحبه ای از نخبگان و مردم و دولت گفته البته درباره انتخابات.

دکترحجت الاسلام ولی الله نقی پورفر، استاد برجسته دانشگاه امام صادق علیه السلام و چند دانشگاه دیگر، که کلاس مدیریت اسلامی معروف است، بایسته هایی برای دولت دهم معرفی کرده است که بی شک برخی به آن برچسب افراطی می زنند. شجاعت و صداقت ایشان در طرح این اولویت ها که حاصل سالها مطالعه و نگرش اسلامی است، قابل تقدیر است. گرچه برای اجرای آن به شجاعتی فراتر از احمدی نژاد نیازمندیم! (عبور از احمدی نژاد!)

وحید جلیلی، به نقش دولت نهم در وقایع پس از انتخابات پرداخته. از عدالت نامتوازن گفته و فساد رسانه ای. از فقر اطلاعات حرف زده که یکی از مصادیق فقر و فساد و تبعیض است. از نامرد رسانه ملی ما گفته که با حذف 30 درصد جمعیت روستایی (که به احمدی نژاد هم رای دادند و مشکلات و آرمانهایی هم دارند) در برنامه هایش، این تصور را برای همه به وجود آورده که ایران فقط حوالی میدان تجریش و ونک است و همین خیابان ولی عصر! (حرفهای وحید جلیلی نکات فراوانی داشت. خودتان بخوانید!)

پارازیت روی موج ایران، گفتگوی سه نفره وحید جلیلی، محمدرضا زائری و طلال عتریسی (رئیس دانشکده علوم اجتماعی لبنان) در تحریریه راه بود. رویکرد جهان عرب به ایران پس از انتخابات موضوع این میزگرد یک ساعته بود که به پیشنهادی برای تعامل اهالی رسانه و فرهنگ کشورهای اسلامی کشیده شد.

«چهارسال دیگه!» دست نوشته های یک افسر وظیفه است که مسئولیت حفاظت از صندوقهای اخذ رای را برعهده داشته. خواندن آن برای آنانی که از فرآیند صیانت از آرای ملت آگاهی ندارند و فکر می کنند به راحتی می شود تقلب کرد، توصیه می شود.

دو صفحه مجله راه، به شعارهای انتخاباتی اختصاص داشت که از سوی طرفداران کاندیدا شنیده می شد.

امیرحسین ترکش دوز، عملکرد موسوی را در دوگانه انقلاب – اصلاح تحلیل کرده. خودتان هم اگر تحلیل کنید، احتمالا به نتایج مشابهی می رسید.

معرفی و مروری بر کتاب طبقه جدید نوشته میلوان جیلاس به قلم سعید خورشیدی (که ظاهرا دکترای فرهنگ و ارتباطات هم قبول شده اند و همینجا تبریک می گم) به فاصله گرفتن انقلابهای کمونیستی از آرمانهای کمونیسم پرداخته و آن را در شکل گیری طبقه جدید در میان انقلابیون سابق (مسئولین نظام کمونیستی) می جوید. این مطلب به نظر من جاش اینجا نبود! وسط بحث تقلب در انتخابات.

«مگر می شود داماد لرستان رای نیاورد» عنوانی است که برای متن کامل گفتگوی تلویزیونی تاریخی دکتر زهرا رهنورد با شبکه ماهواره ای بی بی سی فارسی انتخاب شده. گفتگوی آبروی نداشته دو قرن روشنفکری در ایران را به باد داد! واقعا چرا اینها هنوز فکر می کنند که ایرانیان باید قبیلگی رای دهند؟ اصلا کدام قبیله سرجای خودش است؟

اکبر نائینی، در حاشیه ای به بحث تقلب، تمام وجوه گفته شده و نشده درباره تقلب و فرضیه های مرتبط با آن را بررسی می کند و درباره امکان عقلی آن بحث می کند. به هرحال وقتی، میرحسین موسوی تقلب در این ابعاد گسترده را باور کند...

میثم بهشتی نژاد نیز به موضوع تقلب از زاویه دیگری پرداخته و موضوعات جالبی را مطرح کرده که مرور آنها خالی از لطف نیست.

روح الله امین آبادی با بازخوانی چند پرونده درباره کشته های اعتراضات جمعی اجتماعی سیاسی 4 ساله دوم اصلاحات از آنانی انتقاد کرده که این کشته ها را به حساب ناکارآمدی نظام می گذاشتند ولی قربانیان حوادث اخیر که تازگی ندارد را امری فوق العاده بزرگ، بدیع و نافی مشروعیت کل نظام می دانند! شرم بر صدا و سیمای ما که در قضیه سبزوار، سمیرم و فیروزآباد و ایذه خوب وظیفه اش را انجام نداد که امروز همگان فکر کنند اتفاق عظیمی افتاده! در این اتفاقات اخیر تنها بخشی از نظام در این قضایا ناکارآمدی خود را نشان داد! همین! ناکارآمدی بخشی از نظام و چند مصداق که ناکارآمدی کل سیستم را نتیجه می دهد! حداقل در دوره شما اصلاح طلبان که نمی داد.

جواد میری در مصاحبه ای با جواد عطایی به فعالیتهای هسته های فرهنگی انقلاب در ماجرای ریاست جمهوری و عزل بنی صدر پرداخته.

مصطفی فارویی فیروزی در یادداشتی با عنوان مهندسی رسانه مهندسان، با اشاره به عملکرد رسانه ملی در انتخابات اخیر، از برخی ضعفهای سازمان، نظیر نبود آموزش مفاهیم کلیدی و ... انتقاد کرده.

سید مرتضی هاشمی مدنی یادداشتی نوشته که من با قسمتهایی از آن فکر می کنم مخالفم! وی از دو روایت رسمی (صدا و سیما) و غیررسمی نام برده و تحلیل کرده که اکنون دوران پایان روایت رسمی است. البته ما به لزوم تغییرات روایت رسمی (و پایان آن بدین شکل) معتقدیم ولی با مصادیقی که ایشان ارائه کرده اند مشکل داریم! ما فکر می کنیم آن طبقه ای که سی سال است که در صدا و سیمای ما نادیده گرفته شده اند مستضعفین ساکن روستاها و شهرستانهای کوچک ایران هستند. نه مردم شمال شهر تهران!

طلال سلمان مقایسه ای بین دو انتخابات اخیر ایران و لبنان داشته که جالب است. خودمان را دستکم نگیریم!

خاطرات سفر مهدی همازاده به الجزایر، یکی از کشورهایی که در قرن بیستم شاهد حوادث گوناگونی نظیر انقلاب ود، خواندنی بود. جبهه فرهنگی در آفریقا.

از گردیز افغانستان تا گوانتانامو، خاطرات دکتر سید محمد علیشاه موسوی گردیزی است از زندانهای گوانتانامو!

احسان صفرزاده مصاحبه ای داشت با محمدرضا محمدی نجات با موضوع مستندسازی در رسانه های ایرانی که حداقل برای ما دانشجویان رشته فرهنگ و ارتباطات (گرایش سیاستگذاری) حاوی نکات مهمی بود.

حجت الاسلام علیرضا جهانشاهی، طلبه سیرجانی، عدالتخواه معروف قضیه زمین خواریهای یک دستگاه امنیتی در سیرجان کرمان، به همت وحید جلیلی، نماد گفتمان عدالتخواهی شده است. گرچه برخی با او مخالفند. جهانشاهی تقریبا صفحه یا صفحاتی ثابت در هر شماره دارد. در این شماره از هم بندی اش با شهرام جزائری گفته و آرزویی که با شجاعت دکتر محمود احمدی نژاد برآورده شد در شب مناظره با میرحسین موسوی!

از شعر های این شماره، شعر مرگ عجیب هاجر نویدی (شعر علی محمد مودب) خیلی قشنگ و به روز بود.

پرونده ویژه ای هم در صفحات انتهایی نشریه باز می شود با یادداشتی از رضا کایدخورده درباره فلسفه همگانی. به هر حال به نظر می رسد بدون فلسفه تمدن سازی ممکن نیست! رضا کایدخورده از بایدها و نباید آموزش عمومی فلسفه می گوید. (استاد؟) اصغر طاهرزاده از جایگاه فسلفه شیعی در تمدن آینده بشر سخن می راند. گفتگوی مهدی سیار با آیت الله سید حسن سعادت مصطفوی (استاد بزرگ تفسیر و فلسفه) درباره فلسفه هم بعد علمی دارد و هم تاریخی و سیاسی و ... در جایی آیت الله مصطفوی به صراحت ریشه مخالفت علمای قم با فلسفه را در مخالفت ایشان با امام راحل عنوان می کند. در پایان نیز می فرمایند: «نظر مقام معظم رهبری موافق فلسفه است، ایشان بسیار انسان روشنفکری است و با بقیه فرق دارد.»

گفتگوی با نابغه اتریشی دانشگاه امام صادق علیه السلام که اکنون دانشجوی دکترای فلسفه دانشگاه تهران است، فیلیپ یا همان علی لنسل هم نکات متعددی داشت که از آن جمله: خاک بر سر ما ایرانی ها که فلسفه اسلامی را رها کرده ایم!

صفحات طنز این شماره از برزو بیطرف (امید مهدی نژاد) بی نیاز بود. مطالب طنز مردمی که در وبلاگهایی چون: تقلب سبز، اسلام آنلاین، برای فکر، فریادی برای عدالت، مبارز، 22خرداد 1388 و ... زده شده بود، خنده بر لبانمان نشاند.

روح این شماره که در بعدالتحریر وحید جلیلی تجلی یافت: ای خاک بر سر ما با این آنفولانزای انفعالمان در جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی!

توجه: در نوشتن این جور مطالب عمدتا از تعابیر خودم استفاده می کنم. (نه این که لزوما نویسنده مورد بحث چنین واژه ای به کار برده باشد.)
توجه2: نوشتن این مطالب و احیانا تعریف کردن و ذکر جنبه های مثبت، به معنای این نیست که من با تمام آنها موافقم! کما اینکه در برخی موارد مخالفت خود را اظهار کرده ام.

برچسبها به ضرورت بهتر شدن دسته بندی موضوعی مطالب زیاد شده اند.

البته این خبر هنوز دروغه!

سید مرتضی آوینی، علی رضا کمری، یوسفعلی میرشکاک، نصرت الله معین وزیری، سعید طایفه نوروزی، محمدرضا الوند، سید علی رضا میرعلی نقی، مسعود ده نمکی، سپیده کاشانی، محمدکاظم کاظمی، امیرعلی مصدق، مجتبی شبیری، مهرزاد ارشدی، علی داوودی، زهرا کاوه، سید حسین مطهری، حسین قدیانی و ...

اینها اسامی نویسندگان و هنرمندانی است که در شماره ششم (تابستان88) نشریه تخصصی پلاک هشت (فصلنامه فرهنگ و هنر پایداری معاونت هنری بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس) آثار و گفتاری از خود به یادگار نهاده اند.

شماره جدید پلاک هشت، به مانند راه و بسیاری از نشریات مد روز انقلابی دهه چهارم انقلاب، (راه، پنجره و ...) رنگی شده است و در ورقهای گلاسه به چاپ رسیده است. گویا مشکل ساده زیستی و کاغذهای رنگی حل شده است. صاحبان این رسانه ها هر چند دیر، به این نتیجه رسیده اند که مخاطب مداری هم به اندازه کیفیت محتوا مهم است. خدا را شکر!

گاهی احساس می کنم این نشریه بیش از حد مدیر مسئولش (گل علی بابایی) را بزرگ می کند و زیاد از او می نویسد!

پرونده ویژه این شماره، جنگ داستان ناگفته نام دارد و به دو سرفصل مهم در مبارزه با انقلاب اسلامی پرداخته است. یکی تجاوز سراسری 31 شهریور1359، و دیگری از آن مهم تر و کم هزینه تر: کودتای 18 تیر 1358، کودتای نقاب (نجات قیام ایران بزرگ). احتمالا می دونین گرچه طرح حمله عراق به ایران در دوران مصدق توسط انگلیسی ها ریخته شد، زمینه مناسب اجرای اون فراهم نشد تا بعد انقلاب. یکی از مهم ترین کارهایی که قبل جنگ هزینه بر برنامه ریزی شده بود، طرح بی نظیر همین کودتای هجده تیر بود که در صورت موفقیت نیازی به جنگ نبود! ولی دشمنان باید بدانند که این انقلاب رفتنی نیست!

مجتبی شبیری مطلب قشنگی نوشته و به صدا و سیما تاخته که با این همه سوژه دفاع مقدسی، شما تازه کاسه گدایی بده سوژه در راه خدا به دست گرفته اید؟

گفتگویی صریح با مسعود ده نمکی (موفق ترین کارگردان سالهای اخیر سینمای ایران) پرده از مسائل جدیدی (به ویژه درباره فیلم پرفروش اخراجی ها)  برداشته است.

بخش شیپور جنگ هم گزارش جالبی از تاریخ و سیر موسیقی نظام در ایران نوشته است.

بخش رنگ جنگ، با صفحاتی به اسم «خون، نفت، کوکاکولا» تصاویری از ساکنان گهواره تمدن زمین (عراق) احتمالا نظر هر بیننده ای را جلب می کند. مقاله ای با عنوان گرافیک و انقلاب اسلامی به قلم سید شهید اهل قلم، آقا مرتضی، (بر گرفته از کتاب انفطار صورت، نشر ساقی) به بررسی رابطه هنر و انقلاب پرداخته و این که چرا گرافیک رابطه بهتری با انقلاب اسلامی برقرار کرد.

پرونده ویژه ای برای شاعر مردمی، استاد محمدرضا آقاسی، تمام صفحات بخش شعور سرخ را پوشانده. آقاسی به حق شعر مذهبی و سنتی را مردمی کرد و عامه را مخاطب خویش کرد و به موفقیت رسید. چند مقاله و چندین سوگنامه از هنرمندان و شاعران بنام کشور: یوسفعلی میرشکاک، محمد کاظم کاظمی، امیرعلی مصدق، علی داوودی، محمدعلی عبدلی، علی محمد مودب، محمدزمان گلدسته، خشنود محمدی، سپیده کاشانی، رقیه آزادنیا و محمدرضا احمدی فر.

«اگر نفسی از سیده تاج خانم می آید، برای رهبر است. ما همه چیزمان فدای رهبر است.» این بخشی از جملات یک مادر شهید مازندرانی است که مصاحبه با او را در چهار صفحه می توانید بخوانید. «تا وقتی من و دیگر پدر و مادر های شهدا زنده ایم و نفسی داریم، نمی گذاریم این انقلاب که با خون جگر گوشه های ما به ثمر رسیده به دست دشمنان اسلام بیفتد.» به راستی برای نابودی انقلاب باید اول خانواده های شهدا را کشت! کودتاچی های سبزنما، باید اول فکری برای این همه پیرمرد و پیرزنی کنند که تا آخرین نفس خود پای نظام ایستاده اند.

گفتگوی پایانی این نشریه با احسان محمد حسنی است. فعال برجسته عرصه فرهنگ سالهای اخیر. مدیر سابق موسسه عاشورا، فرهنگسرای پایداری و اکنون معاونت تبلیغات بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشها. او همان کسی است که مراسم ظهر عاشورای فکه، تئاتر شب آفتابی و ... از ابداعات اوست. حرفهای خیلی قشنگی زده. به ویژه در مورد میرحسینی که سالها در تلاش یک وقت ملاقات او بود و ...

در این پست، که انشاء الله هر چند وقت یکبار به روز می شود، مروری خواهم داشت به مطالب خاطره انگیز این وبلاگ که عموما بیشتر خوانده شده اند و یا برای خودم عزیزند. هم چنین مطالبی که مثل توپ صدا کردند!
» سیستم احمق: در انتقاد از دانشگاه امام صادق علیه السلام به زبان ساده که حقوق انسانی ما را رعایت نمی کرد! (مطلبی که همه می گفتند: اخراج خواهی شد!)
» موضوع پایان نامه: یک تست از اساتید و دانشجویان که در آن یکی از ایده هایی که برای پایان نامه داشتم را در سال سوم رو کردم. متاسفانه برخی اساتید رد شدند!
» نیم ترم با درسهای ما: نگاهی اجمالی به وضعیت درسهای ترم 7 تا میان ترم: متاسفانه خیلی از کلاسها و درسها وضعیت خوبی ندارند.
» شرح زندگی من: مروری بر اتفاقات مهم و غیر مهم زندگی من!
» خداحافظ بلاگفا: چرا از بلاگفا اومدم میهن بلاگ، در انتقاد از بلاگفا
» مرجعیت علمی دانشکده فرهنگ و ارتباطات در روز جهانی ارتباطات: در انتقاد از دانشکده فرهنگ و ارتباطات
» نقد 26 استاندارد خشن فیلمسازی و مانیفست نجات سینمای ایران: مقاله ای که مجله تحلیلی فرهنگی انقلابی راه نوشت ولی به مذاق ما اصلا خوش نیامد
» سیری در «راه»،مروری بر یکسال تجربه نشریه دفتر مطالعات جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی (که در نشریه راه چاپ شد.)

• برگزاری دوره علمی توسط بچه های فرهنگ  و ارتباطات در تابستان!

• پاسخ شبانه روزی دانشجویان دانشگاه امام صادق علیه السلام به cd سی دی نود سیاسی

• پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری و شکست بزغاله ها

• گزارشی از یک نشست علمی در دانشگاه امام صادق علیه السلام

• مناظره دانشجویان طرفدار میرحسین و احمدی ن‍ژاد در دانشگاه امام صادق علیه السلام

• مرجعیت علمی دانشکده فرهنگ و ارتباطات

• فایده بهره مندی از استاد باسواد در دانشگاه امام صادق علیه السلام (دکتر احمد پاکتچی)

• حضور طلبه عدالتخواه سیرجانی در دانشگاه امام صادق علیه السلام و سخنان جنجالی اش درباره وزارت اطلاعات

• کتاب شعر یکی از دانشجویان در نمایشگاه کتاب

• فرصتی برای تبلیغات میرحسین موسوی در دانشگاه امام صادق علیه السلام

• پایان دوره اول فرهنگ و ارتباطات

• غزه و دانشگاه امام صادق علیه السلام

• قیامی به نام دروازه گربه در نقد دانشگاه امام صادق علیه السلام

• انقلاب ما در برابر بخش عربی دانشگاه امام صادق علیه السلام

• حضور امام صادقی ها در فضای مجازی

• سیستم احمق دانشگاه امام صادق علیه السلام

• مرور درسهای ترم هفتم!

• پنج شنبه سیاه: جلسه نقد دانشکده فرهنگ و ارتباطات (1): اعتراضات دانشجویی، تعطیلی کلاسها، مرجعیت علمی و اصلاح نظام آموزشی

• پنج شنبه سیاه: جلسه نقد دانشکده فرهنگ و ارتباطات (2): اعتراضات دانشجویی، تعطیلی کلاسها، مرجعیت علمی و اصلاح نظام آموزشی

• موضوع پایان نامه کارشناسی ارشد

دانشگاه امام صادق علیه‌السلام، اگر بهترین دانشگاه ایران نباشد، یکی از بهترین‌هاست که بیشترین میزان رقابت برای قبولی در آن (از هر سه رشته ریاضی، تجربی و انسانی) مشاهده می‌شود.

دانشگاه امام صادق علیه‌السلام، برای پذیرش دانشجو، به طور مستقل عمل می‌کند و گزینش خاص خود را دارد. البته بخشی از مسیر گزینش دانشگاه از کنکور سراسری دانشگاه‌ها می‌گذرد.

این روزها که اعلام نتایج قبولی کنکور آغاز شده، داوطلبان ورود به دانشگاه امام صادق علیه‌السلام در التهاب خاصی غوطه‌ورند که بازدید زیاد سایت گزینش دانشگاه و هم چنین سرچ [جستجوی] واژه‌هایی چون "مصاحبه و سوالات گزینش دانشگاه امام صادق علیه السلام" و امثال آن شاهد این مدعاست.

امسال گزینش دانشگاه امام صادق علیه السلام، یک تفاوت کوچک با سالهای قبل داشت و آن این که مصاحبه (آزمون شفاهی) در طول سال تحصیلی آغاز شد و هم چنان هم ادامه دارد. در این مرحله از داوطلبانی که معدلهای خوبی داشتند، دعوت به مصاحبه شد. توجه: گرچه کنکور برای همه دانشگاهها مهم ترین شیوه قبولی است ولی دانشگاه امام صادق علیه السلام با اثر دادن به معدل به ویژه در دروس مرتبط با دروس دانشگاه، به این نکته توجه کرده که کنکور همه چیز نیست. چه بسا دانشجویان با استعدادی که کنکور را خراب کنند. سری دوم مصاحبه ها در طول هفته جاری خواهد بود که سازمان سنجش اسامی رتبه های برتر کنکور را اعلام می کند. المپیادی ها هم اگر تا حالا با اونا تماس گرفته نشده، خودشان تماس بگیرند! تا دعوت به مصاحبه شوند.

قبلا به اندازه کافی از ویژگی های دانشگاه، سوالات گزینش، روز مصاحبه، اینها نوشته ایم. خواهشا دیگر سوال تکراری نپرسید! سایت گزینش دانشگاه هم راه افتاده و به بیشتر سوالات شما جواب می دهد. همه روزه به جز روزهای تعطیل از ساعت 11-9 با شماره تلفن های ٢-٨٨٥٧٦٠٣١ هم می تونین تماس بگیرید و سوال بپرسید. مصاحبه ها امسال احتمالا 20 مرداد تموم می شه و تحقیقات محلی (که توسط یکی دو تا از دانشجویان امام صادق ساکن شهر شما یا شهر مجاورتان انجام می شه) هم تا اواسط شهریور تموم می شه (امسال 88 اعلامشده هفته اول نتایج قبولی در آزمون شفاهی اعلان می شه تا اونایی که می خوان درخواست تجدید نظر بدن) و احتمالا همون موقع اعلام نتایج می شه و کمی بعد دوستان به اردوی پیش دانشگاهی (بصیرت) دعوت می شن. (امسال ظاهرا قراره 24 شهریور اردو در محل خود دانشگاه امام صادق(ع) باشه. ظاهرا حاج آقا (آیت الله مهدوی کنی) گفتند دانشگاه حق نداره کاری کنه که روزه بچه ها شکسته بشه.) دوره ما که اردوگاه باصفای آبعلی یک هفته پذیرای ما بود! فقط اگه قبول شدید، حتما بیایید اردوی پیش دانشگاهی، راجع به همه رشته ها به ویژه ها رشته هایی که نمی شناسید، اطلاعات کسب کنید و بعد برین به رشته مورد علاقه تون. متاسفانه خیلی ها بدون اینکه علاقه و شناخت درستی داشته باشند، می آن به بعضی رشته ها و یک عمر به ما فرهنگ و ارتباطی ها می گن: خوش به حالتون! حال می کنیدها! البته بعضی روحیه ها هم به رشته ما نمی خوره!

لینکهای مفید و مرتبط:

سایت داریم‌نقطه‌آی‌آر (در این فروشگاه اینترنتی با مدیریت من می‌توانید برخی اسناد،‌کتاب‌ها، جزوه‌های موردنیاز خود را بخرید! از جمله جزوه‌هایی برای آشنایی با دانشگاه و موفقیت در آن)

سایر مطالب مهم مرتبط (تمجیدی و انتقادی!) با دانشگاه امام صادق علیه السلام در وبلاگ پاورقی: