به بهانه سریالهای ماه مبارک رمضان سازمان صدا و سیمای «جمهوری اسلامی ایران»
تلویزیون جالبی داریم.

امروز (جمعه) به همراه یکی از دوستانم در پردیس سینمایی ملت «سیزده 59» را دیدیم. امشب هم برنامه هفت، نقد این فیلم بود. آقای فراستی، نقدهای جالبی به فیلم داشت که بسیاری از آنها به ذهن من هم رسیده بود ولی در چند مورد هم من طرفدار کارگردان جوان کار بودم. نمی خواهم نقد فیلم بنویسم اما واقعیت سینمای ایران این است که ما هر سال شاید 4 یا 5 فیلم داریم که ارزش دیدن دارند. «سیزده 59» یکی از آنهاست. ان شاء الله شما هم راضی از سینما خارج شوید.
از بین فیلم های اکران شده یک سال گذشته، تنها از فیلم «نفوذی» احمد کاوری خیلی خوشم آمد که متاسفانه در زمان بدی اکران شد و کلا حیف شد و کم دیده شد. امید که در نمایش خانگی، نفوذی را ببینید که داستانی امنیتی دارد. البته فیلم سیزده 59، این هفته رتبه سوم بیشترین فروش را داشت.
این دو فیلم از یک جهت به طور خاص، قابل تقدیرند. آن هم این که فیلم های خوبی هستند که توسط کارگردان اولی ساخته شده اند. متاسفانه امروزه، پیشکوستان سینما که از آنها خیلی انتظار داریم فیلم های بدی می سازند. (یک ماه پیش، فیلم جرم مسعود کیمیایی را در همان سینما ملت دیدم که مصداق بارز هدر دادن پول و وقت بود! عجیب که برخی چشمشان را به لختی پادشاهان سینمای ایران می بندند!)
یک نکته کوچک هم راجع به کارگردان جوان سیزده 59 بگویم: خوشم اومد که وسط حرفهای فراستی نمی پرید. باید به منتقد اجازه داد حرفش را بزند و بعد دفاع کنی. (و خوب هم دفاع کرد.) ای کاش امشب وقت بیشتری به هفت می دادند.
تذکر: به نظر من، این یک فیلم ضد جنگ بود نه دفاع مقدسی.

فیلم های سینمای ایران

سیزده 59 محصول سال 1389

نویسنده و کارگردان

سامان سالور

تهیه کننده

جواد نوروزبیگی

بازیگران

پرویز پرستویی، جمشید مشایخی، فرهاد اصلانی، شاهرخ فروتنیان، علیرضا اوسیوند، صابر ابر، مهران احمدی، دریا آشوری و ...

خلاصه داستان

یک سردار جنگ از کما خارج می شود.

یکی از دوستان ترم 12، تحقیق یکی از دروس تخصصی این ترم را برایم ایمیل کرد. در همین باره به نظرم رسید یک نکته را تذکر بدهم و آن این که هیچ گاه طرف مقابلتان را احمق فرض نکنید!
باید ها و نبایدهای تحقیق اینترنتی

• برای طرف مقابلتان- در این مثال، استادتان یا همکار تحقیقاتی تان- این قدر شعور قائل شوید که بتواند دست شما را بخواند.
• همیشه از تحقیق اینترنتی استفاده نکنید. خودتان را از لذت شیرین کار علمی محروم نکنید.
  
• کپی پیست یافته اول گوگل، روش مناسبی برای انجام تحقیقات دانشجویی دوره کارشناسی ارشد نیست. کلیدواژه هایی را هم استفاده نکنید که اگر استاد آنها را سرچ کند، گوگل مقاله شما را به عنوان یافته اول معرفی کند.
  
• از لحاظ نگارشی حتما متن را چک کنید. ویرگولها، جمله بندی ها و ... مهم است.
• کلماتی که خاص اینترنت هستند، مثل «صفحه قبل» و «صفحه بعد» را حتما حذف کنید!
• به شیوه ارجاع دهی توجه کنید. اگر شما، جای نویسنده بودید چگونه ارجاع می دادید؟ کمی فکر کنید! شما مشخصه سه کلیدی را بلد هستید؟ پس به شیوه ای که بلد هستید، ارجاع دهید! اسم کتاب را در مشخصه سه کلیدی (داخل پرانتز) ننویسید. (مولف، سال، شماره صفحه). یعنی وقتی اون نویسنده واقعی مقاله سوتی داده و اسم کتاب را داخل پرانتز نوشته، شما یک جور سوتی اش را درست کنید. وگرنه استادتان می فهمد.
  
• برخی کتب در دسترس شما نیستند که به آنها ارجاع بدهید! استاد شما احتمالا در همان نگاه اول می فهمد که شما برخی منابع را به عمرتان ندیده اید.
  
• اگر نویسنده مقاله ای مشخص نبود؛ آن مقاله را کپی پیست نکنید! یکی از بچه ها همین کار را کرد. به خیال خودش یک مقاله ضعیف گمنام را به استادش تحویل می داد. استاد پرسید: کار خودت است؟ دانشجو گفت: بله! استاد گفت: این رو من 20 سال پیش، در دوره دانشجویی ام نوشتم و فلان جا چاپ کرد! این اولین مقاله ای بود که در این حوزه نوشته شده است!
• اصولا در تحقیقات اینترنتی، باید توانایی خوبی در ترکیب کردن داشته باشید. چند مقاله را با یکدیگر ترکیب کنید تا مقاله جدیدی که متفاوت از همه آنهاست حاصل آید. کپی پیست تنها یک مقاله، خیلی بی شرفی است. (+)
• پایگاه های sid.ir یا نورمگز یا حوزه دات نت یا سایتهای دانشنامه ها، منابع مطمئنی هستند. از آنها استفاده کنید. از هر جایی کپی پیست نکنید!
• بعد از ترکیب مطالب منابع مختلف، ارتباط بین آنها را با جملاتی با زبان خودتان برقرار کنید. راحت بنویسید که این پاراگراف با پاراگراف قبلی و بعدی چه ارتباطی دارد و یا اینکه چرا دارید به این موضوع می پردازید.
  
• وقتی مقاله تان تمام شد، بخشی به عنوان چکیده در ابتدای آن اضافه کنید و شرح تمام کپی پیستها (سیر مقاله تان) را توضیح دهید. تنها به جای اینکه بنویسید «فلانی می گوید» می نویسید: «به این موضوع می پردازیم که...». (البته در متن مقاله، انتهای پاراگراف داخل پرانتز اسم نویسنده واقعی، سال و شماره صفحه را می اورید!)
  
• حتما این احتمال را بدهید که مقاله توسط استادتان (یا دستیار او) خوانده شود.
• باور کنید، تفاوت کار علمی و غیر علمی تنها در صداقت است. صادقانه از 10 منبع کپی پیست کنید و به هر 10 تای آن به طور دقیق ارجاع دهید. این یک مقاله مروری خوب می تواند باشد. اما اگر ارجاع دهی تان صادقانه نباشد، یک سرقت زشت ادبی است که به شدت شما را در چشم دیگران منفور می کند. النجاة فی الصدق.
  

برای استاد فرهاد اقوامی

باسمه تعالی

بی شک یکی از جذابیتهای اینترنت در گسترش نوعی جمهوریت بوده است.

اول وبلاگ محمدصالح مفتاح (آذرباد) را بخوانید:( + ) سپس، شما هم امضا کنید.

بسم الله الرحمن الرحیم

ولایت‌پذیری و تبعیت از امام عصر از وظائف هر مسلمان است و در عصر غیبت، ولی فقیه عهده دار زمام امور مسلمین است. بر هر مسلمانی واجب است تا تبعیت خود را از ولی فقیه خود، هم به صورت زبانی و هم به صورت عملی اثبات کند.

ما وبلاگ‌نویسان و فعالان فضای مجازی وظیفه خود می‌دانیم تجدید بیعت خود با ولی‌فقیه را اعلام کرده و اعلام کنیم که حمایت‌ها و همراهی‌های ما با گروه‌ها و مسئولین تا زمانی است که در مسیر ارزش‌های الهی و اسلامی گام بردارند. ما با کسی عقد اخوت نبسته‌ایم و مرزهای اعتقادیمان را با تمام وجود حراست می‌کنیم.

ما معتقدیم که مشروعیت مسئولین نظام وابسته به اجرای احکام اسلامی و تبعیت از نایب عام امام زمان (عج) است و اگر کسی در غیر این مسیر گام بردارد، قرار گرفتنش در آن مسئولیت خلاف شرع و قانون اساسی است. ما از مسئولین می‌خواهیم تا «ولایت پذیری عملی» خود را اثبات کنند و راه را بر هرگونه شایعه و حرف‌های حاشیه‌ای ببندند چرا که ما معتقدیم که تبعیت از ولی فقیه در قالب سخنان زیبا نیست و باید این سخنان در عمل ظهور یابند.

تعز من تشاء و تذل من تشاء
بیدک الخیر انک على کل شىء قدیر
جمعی از وبلاگ نویسان و فعالان فضای مجازی

» دیگر وبلاگ‌نویسان با بازنشر این مطلب و ارسال کامنت همراهی خود را با این بیانیه اعلام کنند.

اشتراک فید جدید: http://pavaraqi.ir/post/rss
(فید چیست و چه کمکی می کند؟ +)

• نمایشگاه از 10 صبح تا هشت شب باز خواهد بود. (معمولا روزهای تعطیل تا 10 شب هم تمدید می شود.) چهاردهم تا بیست و چهارم اردیبهشت نمایشگاه امسال ادامه خواهد داشت.
  

• برای مشاهده و جستجوی کتب لاتین و عربی به بخش انگلیسی و عربی سایت نمایشگاه (+) مراجعه نمایند. کتب فارسی به زودی با مشخص شدن شماره غرفه ناشران بر روی سایت قرار خواهد گرفت. (http://www.tibf.ir)

• برای دانلود نقشه رنگی نمایشگاه (محل استقرار سالنها) اینجا را کلیک کنید.

• یارانه های کتاب  هنوز سر جایشان هستند! ثبت نام کارت الکترونیک بن کارت کتاب برای دانشجویان اینجا صورت می گیرد. امسال کارتها در نمایشگاه توزیع نخواهد شد و خبری از صفهای طویل نخواهد بود. برای دریافت کارت کافیست به شعب منتخب بانک صادرات مراجعه کنید.

• در نمایشگاه امسال حتما سری به غرفه بچه های جهان اسلام (بیداری اسلامی) بزنید. ظاهرا تو بخش جنبی اند. (زیرزمین شبستان) بروید خسته نباشید بگویید!
  

• غرفه انتشارات دانشگاه امام صادق علیه السلام در بخش دانشگاهی (سالن 19، غرفه 43) است.
  

نمایشگاه بین المللی کتاب تهرن با 23 دوره برگزاری یکی از معتبرترین نمایشگاه های بین المللی در سراسر جهان است. حضور حدود 4 هزار ناشر (بیش از 2 هزار ناشر داخلی و 1700 ناشر خارجی) و بازدید بیش از 4 میلیون نفر از این نمایشگاه،  اعتبار فوق العاده ای به آن بخشیده است. کتاب رسانه انقلاب ماست و ما بسیار بیشتر از سینما، تئاتر، روزنامه، رادیو، تلویزیون، اینترنت، به کتاب امید بسته ایم.

پیشنهاد ویژه: بیداری اسلامی و بایکوت صدا و سیمای غیر انقلاب اسلامی:

http://lajman.ir/post/23

برای اولین امتحان دکتری ارتباطاتم: اولین تجربه آزمون سراسری دکتری 

• از خوش اقبالی یا شانس بد ما یکی این که اولین تجربه سازمان سنجش در برگزاری سراسری و نیمه متمرکز آزمون دکتری با ما آغاز شد.

• مکان و زمان فوق، میقات و میعاد اولین آزمون دکتری من بود. رقابت برای کسب عنوان یکی از پنج دانشجوی دکتری علوم ارتباطات در سال 1390! (از خوش اقبالی یا شانس بد ما، امسال فقط دانشگاه علامه طباطبایی، آن هم فقط 5 نفر دانشجو می گیرد! مرتبط: +)
• امسال، یکی از شهرهای استان محل اقامت به عنوان محل آزمون دکتری تعیین شد. ما هم مجبور شدیم برگردیم شهرستان. و از آنجا صبح زود به شهر محل آزمون.
  
• افزایش ناگهانی مسافرین بابل: شش و نیم صبح پنج شنبه. میدان امام. صف طویلی برای رفتن به بابل به وجود آمده است. راننده ها از تعجب شاخ در آورده اند که این همه آدم برای چی این وقت صبح پنج شنبه می خوان برن بابل!
  
• با امام صادقی ها در همه جا: خوشبختانه در محل آزمون هم امام صادقی ها از شرق و غرب مازندران خود را رسانده بودند و تنها نبودیم. (امام صادقی ها در همه عرصه ها حاضرند!)
• تکلیف ساقط شده: حجم بیش از تصور داوطلبان ورود به دکتری در حوزه امتحانی ما (امیرکلاء بابل) موجب شگفتی ما گردید. یکی از امام صادقی ها در همین باره گفت: دیگر تکلیف بازگشت به استان از ما ساقط شده است.
• صف دستشویی: تجربه می گوید قبل از آزمونهای 4 ساعته باید قضاء حاجت نمود. حتی اگر نداری!
  
• ن کانتری فر اولدمن: من هنوز هم توجیه نشده ام که چرا این همه پیرمرد باید در آزمون دکتری شرکت کنند؟ اینها که تاریخ مصرف علمی شان تمام است. یکی از امام صادقی ها از وجود برخی مدیران کل در بین این پیرمرد ها سخن گفت.
• ناهار نخردمه!: بحث درباره «نقی» یا محسن تنابنده (سریال نوروزی پایتخت) سهم از حاشیه های جانبی آزمون بود. اتفاق نظر وجود داشت که علی رغم تصویر گاهی منفی از مرد مازندرانی، مصداق های واقعی «نقی» در مازندران فراوان است.
• من شما را می شناسم!: دیدن دوستان قدیمی (احیانا بعد از 5 یا 6 سال) از اتفاقات جالب بود. دوستان دبیرستانی مان که بزرگ شده بودند. (داخل پرانتز: بعضی ها هم بعضی ها را به جا نیاوردند! که موجب خنده بقیه می گردید!)
• آزمون دکتری و سطح علمی مسجد: هنگام نماز ظهر، بسیاری از داوطلبان بدون هماهنگی به مسجد امام حسن در یکی دو کیلومتری محل آزمون آمده بودند. یکی از داوطلبان به نکته جالبی اشاره کرد: «احتمالا سظح علمی این مسجد هیچگاه این قدر بالا نبوده است! همه تحصیلکرده!» مشابه این وضعیت در مقیاس کمتری قهوه خانه هم اتفاق افتاد.
  

• آزمون استعداد تحصیلی (Gmat)، ابتکار ویژه آزمون دکتری امسال بود. چهل سوال هوش، درک مطلب، تحلیل و مقایسه و ریاضی و اینجور چیزها. چیز خوبی است. یک فایده آن کاهش شانس پیرمردها برای ورود به دوره دکتری است. هشت صبح تا ده صبح فرصت پاسخگویی به دفترچه شماره یک بود. چهل دقیقه وقت اضافه آوردم. (دانلود رایگان این نمونه سوال استعداد تحصیلی (+) و پاسخگویی به آن توصیه می شود! این هم پاسخهای آن نمونه سوال: + ) پیشنهاد می کنم که تعداد سوالات به 30 سوال کاهش پیدا کند. حداقل، وقت آزمون به 90 دقیقه کاهش پیدا کند تا جنبه رقابتی آزمون حفظ شود. نکته دیگر درباره استعداد تحصیلی، شش گزینه ای بودن آن است. اما با وجود شش گزینه ای بودن، نمره منفی یک سوم داشت!
  
• آزمون زبان عمومی. خوشبختانه نمره منفی نداشت. البته کاملا هم تستی نبود. 100 سوال و 120 دقیقه فرصت پاسخگویی. در مورد زبان هم پیشنهاد می کنم تعداد به 50 سوال و 60 دقیقه کاهش پیدا کند. در ضمن، قرار دادن چند تست زبان تخصصی در کنار سوالات زبان عمومی، چندان گزینه بدی هم نیست. (نمونه سوال زبان + و پاسخنامه اش +)
  
• آزمون تخصصی: بعد از آزمون 4 ساعته و خسته کننده نوبت صبح، نوبت به آزمون نود دقیقه ای بعد از ظهر رسید. در رشته ما (و عمده رشته ها) دو ماده امتحانی روش و نظریه (هر کدام سی سوال تستی) وجود داشت. روش تحقیق بیشتر شامل آمار عمومی (توصیفی و استنباطی) بود. انتظار این بود که بیشتر سوالات به روشهای تحقیق تخصصی در رسانه ها و علوم اجتماعی و ارتباطات اختصاص یابد. نظریه ها هم شامل حوزه های گسترده ارتباطات انسانی، جمعی، جامعه شناسی، نظریه فرهنگ، جهانی شدن و ... شد. (توجه: هر رشته علمی شامل مفاهیم، روش، نظریه و مسائل می باشد. که در این آزمون تقریبا مفاهیم، نظریه و مسائل در ذیل عنوان نظریه ترکیب شدند. البته سهم نظریه بیشتر بود.)
• تستی بودن آزمون تخصصی: 
• 1- مسلما به نفع غیر امام صادقی هاست. ما شش هفت سال است که به منابع مطالعاتی مان نگاه تستی نداشته ایم. پیام نوری ها که همیشه تست می زنند و عمدتا توانایی تحلیل تشریحی ندارند. بقیه دانشجویان هم حداقل برای ورود به ارشد، امتحان تستی داده اند. (راستی گفته می شود سطح سوالات دکتری، در سطح کارشناسی است. یعنی همان آزمون ورود به ارشد)
• 2- فکر می کنم برای آزمون تستی باید کتابهای خاصی را معرفی کرد! 
• 3- امکان استفاده از تاکیتک استراتژیک مورچه را فراهم کرد. (مورچه می تواند گزینه صحیح را پیش بینی کند.)
  
• عدالت آموزشی در ورود به مقطع دکتری؟ این نکته باید با تامل بیشتری بحث شود. گفته می شود: برگزاری آزمون به صورت نیمه متمرکز به نفع شهرستانی ها و دانشجویان دانشگاههای غیر معروف است. شانس آنها برای ورود به دوره دکتری بیشتر می شود. اینها درست است ولی آیا معنی عدالت هم این است؟ مثلا چرا باید معدل 18 دانشگاه امام صادق علیه السلام با 18 دانشگاه ... یکسان فرض شود؟ (20 درصد در این آزمون، براساس نمره معدل محاسبه می شود.) 
• دستهای کثیف: شاید قطع اعمال سلایق شخصی دانشگاهها در پذیرش دانشجوی دکتری، کار خوبی می بود. اما متاسفانه بعد از مرحله آزمون کتبی، این دانشگاهها هستند که تصمیم می گیرند که با چند برابر ظرفیتها چه کنند!
• نیتهای خوب در انتظار شیوه های صحیح: راستی فراموش نکنیم این اولین تجربه بود و باید به وزارت علوم و سازمان سنجش فرصت داد تا خودش را اصلاح کند. نیت های خوبی پشت سر این اتفاق هست.

لزوم توجه به اعتبار منبع  در ارتباطات و رسانه ها (به ویژه اینترنت!) با توجه به قرآن و حدیث

دقت کن چه غذایی می خوری!

همه شما حتی اگر اهل قرآن هم نباشید، احتمالا شنیده اید که آیه ای هست که می گوید: «فلینظر الانسان الی طعامه». (سوره 80، آیه  24)
ترجمه ظاهری آیه می گوید: انسان باید به خوراکش نگاه کند. تفسیر آن هم این است که مراقب حلال و حرام بودن لقمه ای که می خورد باشد که حتی یک لقمه کوچک (حرام یا حلال) آثار دنیوی و اخروی دارد.

مراقب خوراک فکری خود باشید!

اما در احادیث از امام صادق علیه السلام نقل است که در تفسیر همین آیه می فرمایند: منظور خوراک فکری هم است. (سرود عرش، حجت الاسلام کاظم صدیقی، بامداد کتاب، ص 46) . یعنی دقت کنید که منابع فکری شما چه کسانی هستند؟

فیدهای RSS و ATOM مصداق امروزی همان طعامی است که باید مراقبشان بود!

 شما احتمالا با فیدهای آر اس اس و اتم RSS آشنایی دارید. می دانید فید کلمه ای انگلیسی است (Feed) و معنی تحت الفظی آن غذا دادن و خوراک (طعام) است. فید یک سایت به معنی آخرین مطالب آن سایت است که با اشتراک آن می توان به صورت خودکار و رایگان به جدیدترین به روزرسانی های سایت دسترسی داشت.
امروزه کاربران اینترنت بیشتر به جای سرزدن به سایتها و وبلاگها، به اشتراک فید آنها در نرم افزارها یا سایتهایی چون گوگل ریدر (گودر) می پردازند. به عبارتی دیگر، منبع پیامهای ارتباطی آنها (اعم از خبری، تحلیلی، ادبی و ...) فیدهایی هست که آنها مشترکند. فید وبلاگها و یا فید کسانی که آنها را فالو می کنند. (=آنها را مشترکند.)

دقت کن چه خوراکی (فیدی) را مشترکی!

در تکالیف کلاسی و کارهای علمی و پژوهشی، عمده منابع اینترنتی فاقد اعتبار است. اما کاربران فضای مجازی، آنها را معتبر می پندارند! در حالی در اینترنت، انواع مغالطات، دروغها، اشتباهات و ... یافت می شود. به هر منبعی نمی توان اعتماد کرد. خواندن مطالب متعلق به یک جناح سیاسی، بی شک در شما موثر خواهد بود. به ویژه این که اشتراک فیدها معمولا در دراز مدت است و رویکرد مخاطبان فیدها هم انفعالی است ما با یک فاجعه مواجه خواهیم شد. احتمالا شنیده اید که اگر یک دروغ چند بار تکرار شود، باور پذیر می شود. اتفاقی که بارها در اینترنت افتاده است. منابع متفاوت، یک خبر را نقل می کنند. شما هم خواهید گفت: تا نباشید چیزکی، مردم نگویند چیزها! گرچه امروزه نظریه های تاثیر قدرتمند رسانه ها در دنیای علمی رشته ارتباطات جایگاه سابق خود را از دست داده اند، اما نظریات جدیدتر (مثل نظریه برجسته سازی) از خطر بزرگتری می گویند: رسانه ها تعیین می کنند شما به چه چیز فکر کنید. من هم می گویم: توجه کنید که چه کسی برایتان تصمیم می گیرد که به چه فکر کنید. شاید لازم باشد برخی فیدها یا برخی دوستانتان را دیگر مشترک نباشید! به خودتان رحم کنید!

به هر حال، دقت کنید که سلامت فکری خود را دست چه کسانی می سپارید!

من خودم برخی فیدهای ضد انقلاب را هم مشترکم. اما همیشه به آن سر نمی زنم. به منبعی که خبر را از آن نقل می کنند هم توجه می کنم و همیشه رویکرد فعالانه و انتقادی را در مواجهه با این سایتها حفظ می کنم. عقلم را تعطیل نمی کنم. مثلا بالاترین (که خودش یک منبع دست دوم و در نتیجه فاقد اعتبار است.) نوشته بود: مسئول انجمن اسلامی دانشگاه امام صادق علیه السلام اخراج شد. شبکه های ماهواره ای هم خبر آن را کار کردند. اینها در حالی بود که هیچ گاه دانشگاه ما انجمن اسلامی نداشته است! این رویکرد رو درباره فارس یا رجا هم دارم. می دانیم آنها بی طرف نیستند! البته صرف توجه کافی نیست و باید رویکرد فعالانه تری در نقد و مواجهه با خبرها داشت. به هر حال از اثر برجسته سازی (به چه فکر کنیم) گریزی نیست.

مرتبط:

چگونه با گوگل ریدر کار کنیم؟